ನಾವ್ಯಾರ ವಶದಲ್ಲಿರೋದು?

ದೇವತೆಗಳನ್ನು ಪೂಜಿಸುವವರು ದೇವತೆಗಳ ವಶ, ಮಾನವರನ್ನು ಪೂಜಿಸುವವರು ಮಾನವರ ವಶ ಹಾಗೇ ಅಸುರರನ್ನು ಪೂಜಿಸುವವರು ಅಸುರರ ವಶದಲ್ಲಿರುವರು.

ನಮ್ಮ ಆರಾಧನೆ ಪೂಜೆಯ ಹಿಂದಿನ ಗುರಿಯ ಮೇಲೇ ಎಲ್ಲಾ ನಿಂತಿದೆ.

ಹಿಂದೂ ದೇವರು ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ದೇವರು ಮುಸ್ಲಿಂ ದೇವರು ಎಂದು  ದೇವರಲ್ಲಿಯೇ‌ಮೂರು ಭಾಗ. ಅದರೊಳಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಪಂಗಡ,ಪಂಥ,ವರ್ಗ  ಜಾತಿ....ಹೀಗೇ ಹೊರಗೆ ಬಂದಂತೆಲ್ಲಾ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ದೇವರಿಗೇ ಸ್ಥಾನ ಇಲ್ಲದೆ ಮಾನವ ಬೆಳೆದು  ಅನ್ಯರ ಸ್ವಾರ್ಥ ಕ್ಕೆ  ದೈವತ್ವವೇ ಬಲಿ.

ಪರಮಾತ್ಮನೊಳಗಿರುವ ಈ ಮೂರೂ ಶಕ್ತಿಯಿಂದಲೇ ಜಗತ್ತು ನಡೆದಿದೆ. ಯಾವಶಕ್ತಿ ಬೆಳೆಯುವುದೋ ಅದರ ಬಲ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ತಾಳತಪ್ಪುತ್ತದೆ.

ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಎಲ್ಲಾ ವಿಷಯದಲ್ಲಿಯೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅಂಕ ಗಳಿಸಿದರೆ ಬುದ್ದಿವಂತರು. ಒಂದು ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆಯಾದರೂ  ಅದರಲ್ಲಿ ದಡ್ಡರೆಂದಲ್ಲ  ಆದರೂ ಅದರಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿಯಿಲ್ಲವೆನ್ನಬಹುದು. ಹೀಗಾಗಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವಿಷಯವೂ  ಅದರದೇ ಆದ  ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು‌ಜೀವನ ನಡೆಸಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಸತ್ವ ರಜಸ್ಸು ತಮಸ್ಸಿನ  ಗುಣಗಳು ಹೇಗೇ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುವುದೋ ಹಾಗೆಯೇ ದೇವರು,ಮಾನವರು,ಅಸುರರು ತಮ್ಮ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಬೇರೆ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಮನುಕುಲವಿದೆ ಆದರೆ ಆ ಮನುಕುಲದ ಒಳಗಿರುವ  ದೈವೀ ಶಕ್ತಿ ಅಸುರಿ ಶಕ್ತಿಯ  ನಡುವೆ ಮಾನವ ತನ್ನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶನ ಮಾಡುವುದೇ‌ಒಂದು ನಾಟಕವಾಗಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ದೈವೀ ಶಕ್ತಿಯಪಾತ್ರ  ಹೆಚ್ಚಾಗಿದ್ದರೆ‌  ಸಾತ್ವಿಕತೆ ಬೆಳೆಯಬಹುದು. ಅಸುರರ ಪಾತ್ರ ಹೆಚ್ಚಾದರೆ ಕಷ್ಟ ನಷ್ಟ.

ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳ ‌ ಉದ್ದೇಶ  ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ  ಶಾಂತಿ ಸಮಾಧಾನ  ಸಮಾನತೆ ತರುವುದಾಗಿರದೆ‌ಕೇವಲ ಹಣ ಹೆಸರು ಸ್ಥಾನ ಪಡೆಯೋದಾದಾಗ  ಎಂತಹ ಪಾತ್ರ ಮಾಡಿದರೂ ಕ್ರಾಂತಿಯೆ.

ದೇವತೆಗಳ ಪುರಾಣ ಕಥೆ ಓದಿ ಮಹಾತ್ಮರಾಗಿದ್ದ ಹಿಂದೂಗಳು ಈಗ  ವ್ಯಕ್ತಿ ಪುರಾಣಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಬೆಲೆಕೊಡುವ ಕಾರಣ ಅದೇ ಸುದ್ದಿಯಾಗಿ ಪ್ರಸಿದ್ದರಾಗುವರು. ಇದರಿಂದಾಗಿ  ದೈವಶಕ್ತಿ ಹೆಚ್ಚುವುದೆ‌ಮಾನವ ಶಕ್ತಿಯೆ?

ಮಾನವ ಸಂಘ ಜೀವಿ. ಸಂಘಟನೆಯಿಂದ  ಒಗ್ಗಟ್ಟು ಏಕತೆ ಐಕ್ಯತೆಯ ಕಡೆಗೆ ನಡೆಯುವುದೇ ಜೀವನದ ಗುರಿ. ತತ್ವದಿಂದ  ಬೆರೆತರೆ ಶಾಂತಿ ತಂತ್ರದಿಂದ  ಬೆರೆತರೆ  ಅತಂತ್ರ ಸ್ಥಿತಿ.

ಇಲ್ಲಿ ತಂತ್ರದ ಹಿಂದೆ ಸ್ವತಂತ್ರ ಜ್ಞಾನವಿದ್ದರೆ ಸರಿ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಅತಂತ್ರವೇ.ಕಾರಣ ಯಾವಾಗ ನಾನು ಬೇರೆ ನೀನು ಬೇರೆ ಎನ್ನುವ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ಹೆಚ್ಚುವುದೋ ತಿಳಿಯದು.

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ  ಮಾನವನಿಗೆ ಒಳಗೆ ಅಡಗಿರುವ ಸ್ವಾರ್ಥ ದ ಅಹಂಕಾರ  ಮಿತಿಮೀರಿದರೆ  ಅಸುರಶಕ್ತಿಯ ವಶದಲ್ಲಿ ಜೀವವಿದೆ ಎಂದರ್ಥ. ಇದರಿಂದ ಜೀವನ್ಮುಕ್ತಿ ಸಿಗದು.

ಕೃಷ್ಣ ಪ್ರೇಮಕ್ಕೂ ಮಾನವ ಪ್ರೀತಿಗೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ

ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮಗಳ ಬಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಸಿಲುಕಿದಷ್ಟೂ ನೋವು ಅಸಮಾಧಾನ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಗಳಾದರೆ  ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣರು ಯಾರು?

ಎಷ್ಟೋ ಯುವ ಪೀಳಿಗೆ ಇದರಿಂದ ಹೊರಬರಲಾಗದೆ  ದಾರಿತಪ್ಪಿದ್ದರೂ  ಅದನ್ನು  ಇನ್ನಷ್ಟು ಮತ್ತಷ್ಟು ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯುತ್ತಾ  ಮಕ್ಕಳ ವರೆಗೂ ತಲುಪಿಸಿ ಸಣ್ಣ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ಪ್ರೀತಿಯ ಕೊರತೆಯಾಗಿ ಮಕ್ಕಳು ಹೊರಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆಂದರೆ  ಪ್ರೇಮ ಕುರುಡು ಎನ್ನಬಹುದು.

ಕುರುಡು ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರೇಮವನ್ನು  ಅಪಾರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಜೀವನ ಹಾಳು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ‌ ಯುವಪೀಳಿಗೆಗೆ ಸರಿಯಾದ ಜ್ಞಾನದ ಶಿಕ್ಷಣ‌ ಕೊಡದಿರೋದೆ ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ.

ಮದುವೆಗಳು ವೈಭೋಗದಲ್ಲಿ ನಡೆಸುವರು ಅಷ್ಟೇ ವೇಗವಾಗಿ ವಿಚ್ಚೇಧನಗಳೂ ಸಿಗುತ್ತವೆಂದರೆ  ಪ್ರೇಮಕ್ಕೆ ಅರ್ಥ ವಿಲ್ಲ.ಕಾಮಕ್ಕೆ ಮಿತಿಯಿಲ್ಲವೆಂದರ್ಥ.

ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ಪ್ರೇಮದಲ್ಲಿ ಜಗತ್ತನ್ನು ನೋಡುವ ದೃಷ್ಟಿ ಮಾನವನಿಗಿಲ್ಲ. ಸಂಸಾರವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಆ ಮಹಾಶಕ್ತಿಯ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ನಾನೇ ಎನ್ನುವ ಅಹಂಕಾರವೇ  ಶತ್ರುವಾಗಿರುವಾಗ ಹೊರಗಿನ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮ ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕೆ ಇಳಿದಾಗ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ  ಹಣವೇ ಸರ್ವಸ್ವ ವಾಗುತ್ತದೆ.

ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ  ಬರಲು ತಾಯಿ ತಂದೆಯರು ಕಾರಣ.ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯ ಲಾಲನೆ ಪೋಷಣೆಯಿಂದ ಬೆಳೆದ ದೇಹಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮ ಸಂಸ್ಕಾರದ ಶಿಕ್ಷಣ ಕೊಟ್ಟರೆ ಆಗ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅರ್ಥ ವಿರುತ್ತದೆ. ಸಂಸ್ಕಾರವಿಲ್ಲದೆ ಹಣ ಕೊಟ್ಟು ಬೆಳೆಸಿ ಪ್ರೇಮ ಪ್ರೀತಿಯ‌ಬಲೆಯೊಳಗೆಬಿಟ್ಟರೆ ಮುಗಿಯಿತು ಕಥೆ.

ಹೀಗಾಗಿ ಎಷ್ಟೋ ‌ಯುವಪೀಳಿಗೆ ದಾರಿತಪ್ಪಿ ಮುಂದೆ ನಡೆದು ಸಮಾಜವನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಈಗ ಕಂಡರೂ ಕಾಲವೇ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ತಪ್ಪು . ಕಾಲಮಾನಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಮನಸ್ಸು ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ.ಮನಸ್ಸು  ಒಳಗಿರುವಾಗ ಅದರ ಬದಲಾವಣೆ ಯಾರಿಗೂ ಕಾಣದು. ಆದರೆ ಇದಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾದ  ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಹೊರಗಿನ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡಿ ಬೆಳೆಸಿರುವುದನ್ನು  ಒಪ್ಪಲೇಬೇಕಷ್ಟೆ. ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಯುವ ಜನತೆಗೆ ಯೋಗದ ಯೋಗ್ಯತೆಗೆ ತಕ್ಕಂತಹ  ನೈತಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲವೋ  ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ  ಹೀಗೇ ಅನಾವಶ್ಯಕ ಅಗತ್ಯಕ್ಕೆ ಮೀರಿದ  ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಒಳಗೆಳೆದು ಕೊಂಡು  ಅಸುರಿ ಶಕ್ತಿಯ ಗುಲಾಮರಾಗುತ್ತಾ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯ ಕಡೆಗೆ ನಡೆಯುವರು.

ನಾಟಕದ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಿಜವಾದ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮವಿರದು. ಎಲ್ಲಾ ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕೆ ಇಳಿದಾಗ  ಸತ್ಯ ಧರ್ಮ ವಿರದು.ಸತ್ಯಧರ್ಮ ವೇ ಇಲ್ಲದ ಜೀವನ ಜೀವನವಾಗದು. 

ಕಲಿಕೆಯ ವಿಷಯವೇ ಸರಿಯಿಲ್ಲವಾದರೆ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಬೆಲೆಯಿರದು. ಎಷ್ಟೋ ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹೆಣ್ಣು ಸಿಗದ ಕಾರಣ ಹೆಚ್ಚು ಹಣಸಂಪಾದನೆಗಾಗಿ ಅಧರ್ಮ ಅನ್ಯಾಯ ಅಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಶರಣಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆಂದರೆ ಹೆಣ್ಣು  ಹಣ ನೋಡಿ ಒಪ್ಪುತ್ತಿದ್ದಾಳೆಯೆ? ಹಾಗಾದರೆ ಜ್ಞಾನದೇವತೆಯಾಗಬೇಕಿದ್ದ  ಸ್ತ್ರೀ ಗೆ ಅಜ್ಞಾನ‌ಮಿತಿಮೀರಿದೆ ಎಂದಾಗುತ್ತದೆ.

ಎಲ್ಲರೂ ಹಾಗಿರೋದಿಲ್ಲ.ಕೆಲವೆಡೆ ಸ್ತ್ರೀ ಶೋಷಣೆಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವೇ ಬಡತನವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಹಣದಿಂದ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದರೂ ಅಸತ್ಯ ಅಜ್ಞಾನವೆ.

ಮನುಷ್ಯ ಜನ್ಮ ಪಡೆಯಲು  ಪುಣ್ಯ ಮಾಡಿರಬೇಕೆನ್ನುವರು.

ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲವಾದರೆ ವ್ಯರ್ಥ ಜೀವನ. ಈಗಲೂ ಎಷ್ಟೋ ಮಹಾತ್ಮರುಗಳಿದ್ದಾರೆ ಆದರೆ ಮದುವೆಯಾಗದೆ ಉಳಿದಿರುವರು. ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ ಕಷ್ಟ ಎನ್ನುವ ಹಂತಕ್ಕೆ ಜ್ಞಾನಿಗಳಾದವರು ಹಿಂದುಳಿದಷ್ಟೂ ಅಜ್ಞಾನಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ.ಹೊರಗೆ ಪ್ರೀತಿಸುವ‌ನಾಟಕದಲ್ಲಿ  ಸಾಮಾನ್ಯರ ಪಾಡು ಹೇಳೋಹಾಗಿಲ್ಲ. ದುಷ್ಟ ಭ್ರಷ್ಟರ  ಹಣ‌ದಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣು ಹೊನ್ನು ಮಣ್ಣು ಮುಳುಗಿದರೆ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಧರ್ಮ/ ಇರುವುದೆ?

ಎಲ್ಲರೂ ಹಾಗಿರೋದಿಲ್ಲ.ಹಾಗಾಗಿ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮ ದ ಶಾಸ್ತ್ರ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಹಲವರಿಗೆ ಮೂಡನಂಬಿಕೆಯಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ. 

ಎಷ್ಟೋ  ಸನಾತನ ಶಾಸ್ತ್ರ ಪದ್ದತಿ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳ ಹಿಂದೆ ವಿಜ್ಞಾನವಿದ್ದರೂ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಸುವವರ ಸಂಖ್ಯೆ ಕುಸಿದು

ಮಕ್ಕಳು ಪ್ರಭುದ್ದರಾಗಿ ಹೊರಗೆ ಬೆಳೆದರೂ ಒಳಗೇ ಇರುವ ಅಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಯಾವುದು ನಿಜವಾದಪ್ರೇಮ ಪ್ರೀತಿ ಎನ್ನುವ ಸತ್ಯದ ಅರಿವಿರದು.

ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಹಾಪಾಪ ಎನ್ನುವರು. ಆದರೂ ಪಾಪ ಕಾರ್ಯ ಮಾಡುವರೆಂದರೆ ಅತೃಪ್ತ ಆತ್ಮಗಳು  ಹೆಚ್ಚು ಹರಡುತ್ತಿವೆ.

ಜಾತಿ, ಧರ್ಮ, ದೇಶ, ಲಿಂಗ ತಾರತಮ್ಯದಲ್ಲಿ  ಗೆದ್ದವರು ಯಾರು? ಸೋತವರು ಯಾರು?

ಅಂತರ ಬೆಳೆಸುತ್ತಾ ಹೋಗಿ ಅವಾಂತರಗಳೇ ಬೆಳೆದರೂ  ಸರಿ ನಾನು ಬದಲಾಗೋದಿಲ್ಲವೆಂದರೆ ನಾನು ಯಾರು? ನಾನೆಂಬುದಿಲ್ಲವೆಂದರೆ  ಒಪ್ಪಬಹುದೆ?

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ವಿಶ್ವಾಸ ಸಂತೋಷ  ಸುಖವನ್ನು ಹೊರಗಿನಿಂದ ಬಯಸಿದಷ್ಟೂ  ಅತೃಪ್ತಿಯೇ ಹೆಚ್ಚುವುದು. ಒಳಗೇ ಕಂಡುಕೊಂಡರೆ  ತೃಪ್ತಿ . ಇದಕ್ಕೆ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಅಗತ್ಯವಿದೆ.ತನ್ನ ತಾನರಿತು ಪರರನ್ನು ಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು  ತಿಳಿಯುವುದೇ ಯೋಗಮಾರ್ಗ. ಯೋಗ್ಯ ಮಾರ್ಗ. ಇದಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾದ ಗುರು ಶಿಕ್ಷಣ ಪೋಷಕರು ಬೆಳೆದಾಗ  ಬದಲಾವಣೆ ಸಾಧ್ಯ.

ಮದುವೆ  ಆಗದೆ  ಸಂಸಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಉಪದೇಶ ಮಾಡೋದು ಸುಲಭ. ಮದುವೆ ಆಗಿ ಮಕ್ಕಳಾಗಿ  ಧರ್ಮ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ  ಮುಂದೆ ನಡೆದವರೆ ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನಿಗಳಾಗಿರುವರು. 

ಹೊರಗಿನ ಮಂತ್ರ ತಂತ್ರ ಯಂತ್ರವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುವ‌ ಮನಸ್ಸು  ಒಳಗಿದ್ದ  ಸತ್ಯ ಸತ್ವ ತತ್ವವನರಿಯದೆ  ಹೋದರೆ  ಮೋಸ ಹೋಗುತ್ತದೆ.

ಬಾಲ್ಯ ಯೌವನ,ಗೃಹಸ್ಥ ವಾನಪ್ರಸ್ಥ ಸಂನ್ಯಾಸವನ್ನು  ದಾಟಿ ಸಂಸಾರ ಬಂಧನದಿಂದ ಮುಕ್ತಿಗಳಿಸಿದವರು   ಮಹಾತ್ಮರು.

ಈಗ  ಹಣ ಅಧಿಕಾರ ಇದ್ದರೆ‌ ಸಂನ್ಯಾಸ ದೀಕ್ಷೆ‌ ಕೊಡುವ ಕಾಲ ಬಂದಿದೆ.ಜ್ಞಾನದ ಕೊರತೆಯಿದ್ದರೆ  ಯಾರಿಗೆ ಕಷ್ಟ ನಷ್ಟ?

ಒಳಗಿನ ಶಕ್ತಿ ಬಳಸಿ ಸ್ವತಂತ್ರ ಜೀವನ‌ ನಡೆಸಲು ಗುರು ವಾದವರು  ಸಹಕರಿಸಬೇಕು‌.ಹೊರಗಿನ ಸರ್ಕಾರದ ಹಿಂದೆ  ಜನರನ್ನು  ನಡೆಸಿ  ಇನ್ನಷ್ಟು ಸಾಲದ ಸುಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿಸಿದರೆ ಪ್ರೀತಿ ವಿಶ್ವಾಸ ವಿರದು.ಹೆಣವಾದರೂ‌ ಹಣಕ್ಕೆ‌ ಜೀವ‌ಬಾಯಿ‌ ಬಿಡುವಂತಾಗುತ್ತದೆನ್ನುವರು ತಿಳಿದವರು.. ಅತೃಪ್ತ ಆತ್ಮಗಳಾಗಿ  ಪರರನ್ನು ಕಾಡುತ್ತದೆ. ಕಾಣದ ಆತ್ಮಗಳ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು  ಕಾಣೋದು ಕಷ್ಟವಿದೆ.. 

ಸತ್ಯ ಧರ್ಮ ದೆಡೆಗೆ ನಡೆಯುವುದೇ ಇದಕ್ಕೆ ಇರುವ ಏಕೈಕ ಮಾರ್ಗ.

ಇದು ಒಳಗಿದೆ ಹೊರಗಿಲ್ಲವೆನ್ನುವುದೂ ಸತ್ಯ. ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಗೆ ‌ಮೀರಿದ ಸತ್ಯವಿಲ್ಲ..ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಹಾಪಾಪ ಎನ್ನುವರು.

ಹಲವು  ಕಡೆ  ಸಮಾಜದ ರೀತಿ ನೀತಿ ಸಂಸಾರದ ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಿಗೆ  ಜೀವ ಬಲಿಯಾಗುತ್ತವೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಹೊಣೆ ಯಾರು?  ಹಣೆಬರಹ  ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು  ಸಾಧ್ಯವೆ?

ಕಾವಿಧರಿಸಿದಾಕ್ಷಣ ವೈರಾಗ್ಯ ಬರುವುದಾದರೆ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರ ಮಾಡೋರಿಗೂ ಬರುತ್ತದೆಯೆ?

ಯಾರದ್ದೋ ಸಂತೋಷಕ್ಕಾಗಿ ಯಾರನ್ನೂ  ಬಲಿಕೊಡುವುದರಲ್ಲಿ  ಅರ್ಥ ವಿರದು.ಆದರೂ ಎಲ್ಲಾ ಕಾಲದ‌ಮಹಿಮೆ ಎನ್ನುವರು. ಕಲಿಕೆಯ ಮಹಿಮೆ ಎಂದರೆ ಸರಿಯಾಗಬಹುದು.

ಸಂಸಾರ ಬಂಧನದಿಂದ ‌ಬಿಡುಗಡೆಗಾಗಿ ಪ್ರಾರ್ಥ ನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಅಂದಿನ‌ ಗೃಹಸ್ಥ ರು  ಈಗ ಮದುವೆಯಾಗದೆಯೇ  ಉಳಿದರೂ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ನಷ್ಟವೆ.‌ಸಮಾಜದ‌ ಹಣ‌ ಜನರ ಋಣ ತೀರಿಸದೆ  ಜನ್ಮ ಕಳೆಯದು. ಕೊನೆಪಕ್ಷ  ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿದ್ದೇ  ತನ್ನ ಋಣ ತೀರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ಅದೃಷೃ.  ಶುದ್ದ ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮವಿದ್ದರೆ ಯಾವುದೂ ಕಷ್ಟವಿರದು. ಅದಕ್ಕೆ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನ ಅಗತ್ಯ.

ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ಪರಮಾತ್ಮನೇ ದೇವರೆ?

ಗಾಂಧಾರಿಯ ಶಾಪಕ್ಕೆ ಗುರಿಯಾದ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಪರಮಾತ್ಮನೆನ್ನಬಹುದೆ? ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೆ ಯಾವುದೂ ಅಂಟೋದಿಲ್ಲವೆಂದರೆ ಇದು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? ಎನ್ನುವ ಪ್ರಜಾಪಿತ ಬ್ರಹ್ಮಕುಮಾರಿ ಯ ಪೋಸ್ಟ್ ನೋಡಿದೆ ನಿಮ್ಮ  ಅಭಿಪ್ರಾಯ  ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿ

ಇವರ ಪ್ರಕಾರ ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೆ ಜನನ ಮರಣವಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದಷ್ಟೆ ಸತ್ಯ. ಆದರೆ ಇವರು ಅವತಾರಗಳನ್ನು ನಂಬೋದಿಲ್ಲವೆಂದಾಗ  ಹಿಂದಿನ ಪುರಾಣಗಳನ್ನೂ ನಂಬೋದಿಲ್ಲ.ಅಲ್ಲಿನ ದೇವಾನುದೇವತೆಗಳೆಲ್ಲರೂ  ಪರಮಾತ್ಮರಲ್ಲವೆನ್ನುತ್ತಾರೆ.ಕಾರಣ ಅವರುಗಳಿಗೂ ಜನನ ಮರಣವಿತ್ತು ಎಂದು. ನೇರವಾಗಿ ಓದಿದವರಿಗೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಸತ್ಯ ಕಾಣಬಹುದಷ್ಟೆ.ಆದರೆ ಆಳವಾದ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿ ಅನುಭವಿಸಿ ತಿಳಿದ ಜ್ಞಾನಿಗಳು ಒಪ್ಪಲಾಗದು.ಕಾರಣ ಭೂಮಿ ಇರೋದೆ ಆ ಒಬ್ಬ ಭಗವಂತನ ಸೊಂಟದ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಎಂದಾಗ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಅವತರಿಸೋದು  ಬೇರೆ ಜನಿಸೋದು ಬೇರೆ. ಜನನ ತಾಯಿ ಗರ್ಭದಿಂದಾದಾಗ ಅದನ್ನು  ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆ ಎಷ್ಟೋಮಹಾ ಸ್ತ್ರೀ ‌ಪುರುಷರ ಜನನ ವಿಶೇಷವಾಗಿದೆ. ಈಗಿನ‌ಕಲಬೆರಕೆಯ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಇದು ಅರ್ಥ ವಾಗದೆ ಯಾರೋ ಹೊರಗಿನವರು  ಹೇಳಿದ್ದನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಂಡು ಒಳಗೇ ಇದ್ದ ಪರಮಾತ್ಮನ‌ಮರೆತು ದೂರಹೋದವರ ಪಾಡು ಹೇಳಲು ಕಷ್ಟ. ಹೀಗಿರುವಾಗ  ಪರಮಾತ್ಮನ ವಿಚಾರ ಉಪದೇಶ ಮಾಡುವಷ್ಟು ಶಕ್ತಿ‌ ಇಂದು ಹೊರಗಿನವರಿಗಿಲ್ಲ.

ಈ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಸಾಕಷ್ಟು  ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಉತ್ತರ ಬಂದವು. ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾಪಿತ ಬ್ರಹ್ಮನೇ ಮಹಾವಿಷ್ಣುವಿನ  ಹೊಕ್ಕಳಿನಿಂದ ಹೊರಬಂದು ಮನುಕುಲದ ಸೃಷ್ಟಿ ಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಾನಿಗಳೇ ತಿಳಿಸಿರುವುದನ್ನು ಪುರಾಣ ತಿಳಿಸಿವೆ ಎಂದರೆ ಮಹರ್ಷಿಗಳಿಗಿಂತ  ಮಾನವರು ಬುದ್ದಿವಂತರೆ? ಜ್ಞಾನಿಗಳೆ? ಎನ್ನುವ ‌ಪ್ರಶ್ನೆ ಏಳುತ್ತದೆ. 

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕೇಳೋರಿದ್ದರೆ ಹೇಳೋರಿಗೇನೂ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ.

ಕೇಳೋರು ಮೊದಲು ಆತ್ಮಾವಲೋಕನ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ಹೇಳೋರು  ಸುಮ್ಮನಿರಬಹುದು.

ಎಷ್ಟೋ ದೇವರಿದ್ದರೂ ದೈವತ್ವವಿಲ್ಲದೆ ಪರಮಾತ್ಮನ ಅರ್ಥ ತಿಳಿಯಲಾಗದು. ಜನನ ಮರಣದ‌ನಡುವೆ ಜೀವನವಿದೆ.

ಜೀವಿಗಳ ವನವಿದೆ. ಅದರ ಅರಿವಿನಲ್ಲಿ ಬದುಕಿದರೆ  ಭೂಮಿಯ  ಸತ್ಯ ಸತ್ವ ತತ್ವ ಒಳಗೇ ಕಾಣಬಹುದು. ಸಂಸಾರ ಬಿಟ್ಟು ನಡೆಯುವುದು ಸುಲಭ. ಅದರಲ್ಲೂ ಜನಬಲ ಹಣಬಲ ಅಧಿಕಾರಬಲ ಇದ್ದರೆ  ಯಾರೂ ಹೇಳೋರಿಲ್ಲ ಕೇಳೋದಿಲ್ಲವೆನ್ನುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಅವರವರ ಮನೆಯೊಳಗೆ ದೇವರನ್ನು ಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಡೆಯುವ ಜ್ಞಾನ ಅಗತ್ಯವಿತ್ತು.

ಪುರಾಣಗಳಿಂದ ಜ್ಞಾನ ಬರುತ್ತದೆ.ಅದನ್ನು  ಬಿಟ್ಟು ಅಥವಾ ಅದನ್ನು ಅಪಾರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು  ಹೊರಗೆ ಹರಡಿದರೆ ಇದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ  ಪ್ರಚಾರವಿರುತ್ತದೆ. 

ಏನೇ ಹೇಳಿದರೂ ಪರಮಾತ್ಮನೊಳಗಿರುವ ಜೀವಾತ್ಮರಿಗೆ  ಪರಮಸತ್ಯ ಪರಮಸುಖ,ಶಾಂತಿ ಸಿಗಲು ಆಂತರಿಕ ಶುದ್ದಿ ಅಗತ್ಯವೆಂದಿದ್ದಾರೆ ಮಹಾತ್ಮರು.

ಕಲಬೇಡ ಕೊಲಬೇಡ ಹುಸಿಯನುಡಿಯಲು ಬೇಡ ಮುನಿಯ ಬೇಡ ಅನ್ಯರಿಗೆ ಅಸಹ್ಯಪಡಬೇಡ,ತನ್ನ ಬಣ್ಣಿಸಬೇಡ ಇದಿರ ಹಳಿಯಲು ಬೇಡ ಇದೇ ಅಂತರಂಗ ಶುದ್ದಿ ಇದೇ ಬಹಿರಂಗ ಶುದ್ದಿ....ಬಸವಣ್ಣನವರಂತೆ ಇದನ್ನು ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳು  ಅನುಭವಿಸಿ ತಿಳಿಸಿರುವಾಗ. ಈಗ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅಡಗಿರುವ ಲೋಪದೋಷಗಳನ್ನು  ಹೊರಗಿನವರು ಸರಿಪಡಿಸಲಾಗದು. ನಮ್ಮ  ಸತ್ಯವೇ ನಮಗೆ ದೇವರು. ಪರಮಾತ್ಮನಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವೂ ಇದೆ ಮಿಥ್ಯವೂ ಇದೆ. ನಾವ್ಯಾರು ಎನ್ನುವುದು  ನಮಗೆ ತಿಳಿದರೆ ಸಾಕು. ಸತ್ಯದಿಂದ  ದೈವತ್ವ.ದೈವತ್ವದಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಮೋಕ್ಷ ಸಾಧನೆ ..ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದ ಬ್ರಹ್ಮನ ಕಾಣುವ ಬ್ರಹ್ಮಕುಮಾರ,ಬ್ರಹ್ಮಕುಮಾರಿಯರು ತೋರಿಸುವುದಾದರೆ  ಬಹಳ ಸಂತೋಷ.

 ಆದರೆ   ಇವರಲ್ಲಿ ಹಲವರು ಕಂಡ ಸತ್ಯ ಬೇರೆ ಇದೆ .ಕೆಲವೆಡೆ ಉತ್ತಮವಿರಬಹುದು. ಎಲ್ಲಾ ಪರಮಾತ್ಮನ ಇಚ್ಚೆಯೇ ಆಗಿದೆಯೆ? ಅಥವಾ ಮಾನವ ಇಚ್ಚೆಯೆ? 

ಇಲ್ಲಿ  ಅವತಾರಗಳ ಹಿಂದೆ ಪರಮಾತ್ಮನಿದ್ದರೂ ಕಾಣೋದಿಲ್ಲ

ನಾಟಕದಲ್ಲಿ  ಪಾತ್ರ ಮಾಡುವವರನ್ನು ದೇವರೆಂದರೆ  ನಂತರ ಅವರು  ಮಾನವರೆ . ಹಾಗೆ ಎಷ್ಟೋ ದೇವತೆಗಳ ಅವತಾರಗಳನ್ನು   ಜ್ಞಾನದಿಂದ ನೋಡದ ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೆ  ಅವರು  ಮಾನವರಂತೆ ಕಾಣುವರು. ಹೋದ ಮೇಲೆ ದೇವರಾಗುವರೆಂದರೆ  ಮಾನವ ಇದ್ದಾಗ  ದೇವರಲ್ಲವೆಂದರ್ಥ ವೆ?

ದೈವತ್ವದ ಗುಣಜ್ಞಾನ ಹೊಂದಿದ್ದರೆ ಸ್ವಯಂ  ದೇವತೆಗಳೇ ನಡೆಸುವರು ಅದ್ವೈತ ದ ಪ್ರಕಾರ ಅವರಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಎನ್ನುವ ಅಹಂಕಾರ ವಿರದು. ನಾನೆಂಬುದಿಲ್ಲವೆಂದರೆ  ಪರಮಾತ್ಮನೇ ನಾನು ಎಂದರ್ಥ ವಲ್ಲ  ನನ್ನ ನಡೆಸಿರುವುದೇ ಪರಮಶಕ್ತಿ ಎಂದಾಗುತ್ತದೆ.

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಜನ್ಮ ಪಡೆಯಲು  ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದ ಋಣ ಕರ್ಮ ವೇ ಕಾರಣವೆನ್ನಲಾಗಿದೆ. ಇದು ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೆ ಅನ್ವಯಿಸುವುದಿಲ್ಲವೆನ್ನುವುದೂ ಸತ್ಯ.

ಕಾರಣ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಒಳಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಡೆಸೋ ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೇನೂ  ಜನನ ಮರಣವಿರದು. 

ಇದನ್ನು  ನಾವು ಸಾಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನದಿಂದ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಮಾನ್ಯರಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯರಂತಿರಬೇಕಷ್ಟೆ

ಯಾವಾಗ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅಹಂಕಾರ ಸ್ವಾರ್ಥ ಹೆಚ್ಚುವುದೋ  ಬೇರೆಯವರೊಳಗಿರುವ ಪರಮಾತ್ಮನ ಶಕ್ತಿ ಕಾಣದು. ಇದು ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕೆ ಇಳಿದಾಗ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.

ಕಲಿಕೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹಾರವೇ ಮುಖ್ಯವಾದಾಗ ಇದು ಸಹಜ.

ಕಲಿಕೆ ಧರ್ಮ ಯುಕ್ತವಾಗಿದ್ದರೆ  ದೈವತ್ವ ವಾಗುತ್ತದೆ.ಎಲ್ಲದ್ದಕ್ಕೂ ಮೂಲವೇ ಶಿಕ್ಷಣ ಎನ್ನಬಹುದು. ‌

ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ,

ಬ್ರಹ್ಮಕುಮಾರಿ ಇವರ ಉಪದೇಶ ಕೇಳಲು ಹೋದವರು ಸಂಸಾರ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಬಂದಿದ್ದಾರೆ.ಕೆಲವರಂತೂ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿದ್ದೇ ಕಲಹ ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವರು. ಹೋದವರು ಹಣ ನೀಡದೆ ಹೊರಗೆ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ. ಇದು ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಊರಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಸತ್ಯ. ಆದರೆ ಯಾವ‌ ಮಠಾಧೀಶರೂ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮುಖಂಡರೂ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ ವೆಂದರೆ ಇವರನ್ನು ಪರಮಾತ್ಮ ನಡೆಸಿರುವುದೆ ?

 

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಯಲ್ಲಿ  ಪರಮಾತ್ಮ ತಿಳಿಸಿರುವಂತೆ  ಎಲ್ಲಾ ನನ್ನೊಳಗೇ ಇದ್ದರೂ ಎಲ್ಲಾ ನನ್ನ ಅರಿತಿಲ್ಲ . ಇದರರ್ಥ ನಾನೇ ಬೇರೆ ನೀನೇ ಬೇರೆ ಎಂದರೆ ಒಂದೇ ಎನ್ನುವ ಸತ್ಯದ ಅರಿವಾಗದು. 

ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಭಾರತದೊಳಗೆ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ವಿದೆ. ಪ್ರಜೆಗಳಿಲ್ಲದೆ  ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ವಿರದು.ಪ್ರಜೆಗಳಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲವಾದಾಗಲೇ  ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಹದಗೆಡೋದು. ಇದಕ್ಕೆ  ಭಾರತಮಾತೆ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ತಪ್ಪು. ಅವಳಿಗೇನೂ ಅಂಟದು.  ಅಂಟೋದು ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬೆಳೆಸಿರುವ ಪ್ರಜೆಗಳಿಗೇ ಎನ್ನಬಹುದು. ಹೀಗೇ  ಸಂಸಾರ ಸರಿಯಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಮೊದಲು ನಾನೆಷ್ಟು ಸರಿ ಎಂದು ತಿಳಿದರೆ ಉತ್ತಮ.

ಸರ್ಕಾರ ಸರಿಯಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಬದಲು ನನ್ನ ಸಹಕಾರ ಹೇಗಿದೆ ಯಾರಿಗಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯಬೇಕು.

ಮಕ್ಕಳು ಸರಿಯಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಬದಲು ಅವರಿಗೆ ಯಾವ ಜ್ಞಾನದ ಶಿಕ್ಷಣ ತಲೆಗೆ ತುಂಬಲಾಗಿದೆ ಎನ್ನುವ ವಿಚಾರ ಅಗತ್ಯ.

ಎಲ್ಲಾ ಸರಿಯಿದ್ದರೂ ತಪ್ಪು ಎಲ್ಲಿದೆ? ಎನ್ನುವಂತೆ ಎಲ್ಲಾ ದೇವತೆಗಳಿದ್ದರೂ ದೈವತ್ವದ ಕೊರತೆಯಿದೆ ಎಂದರೆ ದೈವೀಕ ಗುಣಜ್ಞಾನ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕುಸಿದಿದೆ. ..ಹಾಗಾಗಿ ದೇವರನ್ನು ಹೊರಗೆ ನೋಡುವಷ್ಟು ಒಳಗೆ ನೋಡಲಾಗದೆ ಪರಮಾತ್ಮನ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ  ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ಬೆಳೆದುನಿಂತಿದೆ.ಇದರಿಂದ ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೆ ಸಮಸ್ಯೆಯಿಲ್ಲ ಜೀವಾತ್ಮನಿಗೇ ಸಮಸ್ಯೆ.

ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಗುರುತಿಸಿ ಬೆಳೆಸುವ ಗುರುವಿನ ಕೊರತೆಯಿದೆ. ಗುರುವಿನಿಂದ ದೇವರನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು.‌ದೇವರಿಂದ ಪರಮಾತ್ಮನ ತಲುಪಬಹುದು...

ಸ್ತ್ರೀ ಗೆ ವೈರಾಗ್ಯ ಬಂದರೆ ಸಂಸಾರ ನಡೆಯದು. ಇದೀಗ ಎತ್ತ ಸಾಗಿದೆ.. 

ಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಸೃಷ್ಟಿ ಯ ರಹಸ್ಯ ಅರ್ಥ ವಾಗಬೇಕು.‌ನಂತರ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಕಾರಣ ತಿಳಿದು ಲಯಕಾರಕ ಶಿವನ ಮುಕ್ತಿಯ ಮಾರ್ಗ ಹಿಡಿಯುವ ಕರ್ಮ ಮಾಡಬಹುದು.

ಏನೂ ಕೆಲಸ ಮಾಡದೆ  ಉಪದೇಶ ಮಾಡಿದರೆ ಅರ್ಥ ವಿರದು.‌ಭೂಮಿ ನಡೆದಿರೋದೆ ಕರ್ಮ ಯೋಗಿಗಳಿಂದ.ಇದಕ್ಕೆ ಜ್ಞಾನವೇ ಮುಖ್ಯ.ಶಿಕ್ಷಣವೇ ದಾರಿತಪ್ಪಿರುವಾಗ ಎಲ್ಲಿಯ ಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಾನ?

 ಅವತಾರ  ಲೋಕಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ ನಡೆಯುವುದು. ಭೂಮಿಯ ಮಾಯೆ ಯಾರನ್ನು ಬಿಡದು. ಮಾಯೆಯ ವಶದಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಸ್ಥಿತಪ್ರಜ್ಞಾವಂತನಾಗಿರೋದು  ಅವತಾರಿಗಳ ವಿಶೇಷ ಶಕ್ತಿ. 

ವಿಷ್ಣುವಿನ  ಅವತಾರಗಳಲ್ಲಿ  ಬದಲಾವಣೆ ಕಂಡರೂ  ಶಕ್ತಿ ಒಂದೇ ರೂಪ ಹಲವು. 

ಗುರುವೇ ದೇವರು

ದೇವರಿಗಿಂತ ಗುರು ದೊಡ್ಡವರು ಎನ್ನುವರು. ನಿರಾಕಾರ ದೇವರು ಸಾಕಾರ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಸುವಾಗ ಗುರು ಒಲಿದರೆ ಜ್ಞಾನ ಮುನಿದರೆ ಅಜ್ಞಾನ.

ದತ್ತಾತ್ರೇಯ ಅವತಾರ :-

'ಅನುಸೂಯ' ಎಂದರೆ “ಅಸೂಯೆ” ಇಲ್ಲದವಳು. ಇದು ಎಲ್ಲಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅದೇ “ಅತ್ರಿ”. ಹಾಗೆಯೇ ಮೂರು ವಿಚಾರಗಳಾದ, ಜಾಗೃತ್ -ಸ್ವಪ್ನ - ಸುಷುಪ್ತಿ, ಮತ್ತು  ಬಾಲ್ಯ -ಯೌವನ -ಜರಾ, ಹಾಗೆ ಸತ್ವ- ರಜ -ತಮ ಗುಣಗಳಂಥ ಅವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಹಾಗೂ ಕರ್ತೃ -ಕರ್ಮ- ಕರಣ  ಇವುಗಳನ್ನು  ಮೀರಿದವನು, ಕಾಮ, ಕ್ರೋಧ, ಲೋಭ ಎಂಬ ಇಂದ್ರಿಯ ಗಳನ್ನು ಜಯಿಸಿದವರು,'ಅತ್ರಿ'ಆಗುತ್ತಾರೆ. ಇವರ ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ. ಈ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮೀರಿದ “ಅತ್ರಿ” 

ಗಳನ್ನು ಯಾವುದೇ ಮನುಷ್ಯ ಶ್ರದ್ಧೆ- ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ಆರಾಧಿ ಸುತ್ತಾನೋ, ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೋ ಅವರ ತಾಪತ್ರಯಗಳು ನೀಗುತ್ತದೆ. ಅದಿ ಭೌತಿಕ -ಅದಿ ದೈವಿಕ- ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಎಂಬ ಮೂರು ವಿಧದ ತಾಪತ್ರಯಗಳು  ಅಂದರೆ ದೇಹಕ್ಕೆ ಬರುವ ರೋಗರುಜನಿಗಳು, ದೈವಾನುಗ್ರಹ ಇಲ್ಲದವರಿಗೆ ಬರುವಂತ ಹದು, ಹಾಗೂ ಒಂದು ತರ ಪ್ರಾರಬ್ಧ ಕರ್ಮಗಳು, ಪೂರ್ವ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಸಂಚಿತ ಪಾಪ ಅಂದರೆ ಉಳಿದ ಪಾಪಗಳನ್ನು ತುಂಬಿಸಿಟ್ಟ ಚೀಲ ಸಂಚಿತ ಪಾಪದ ಗಂಟು. ಇಂಥ ಪಾಪ ಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತರಾಗ ಬೇಕು ಎಂದರೆ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಮೀರಿದ ಅತ್ರಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳನ್ನು ಪೂಜಿಸುವ ಮೂಲಕ   ಪಾಪ ಕರ್ಮಗಳು ಕಳೆಯುತ್ತವೆ.  

ಅತ್ರಿ ಮಹರ್ಷಿ, ಇವರು ತಮ್ಮ ತಪಸ್ಸು, ಧ್ಯಾನ, ಸತ್ಯ, ನಿಷ್ಠೆ,

ತಾಳ್ಮೆ, ಶ್ರದ್ಧೆ, ನಿಷ್ಕಲ್ಮಶ ಪ್ರೀತಿ ಗಳಿಂದ ಶ್ರೇಷ್ಠರಾದವರು. ಭಗವಂತನ ಮತ್ಸ್ಯ,ಕೂರ್ಮ,ವಾಮನ, ನರಸಿಂಹ, ರಾಮ, ಕೃಷ್ಣ ಅವತಾರಗಳ ಉದ್ದೇಶ ರಾಕ್ಷಸ ಸಂಹಾರ ಮಾಡುವುದ   ಆಗಿತ್ತು. ಆದರೆ “ಅಜ್ಞಾನ ಸಂಹಾರ' ಮಾಡುವ ಸಲುವಾಗಿ ಗುರು ಸ್ವರೂಪ 'ದತ್ತಾತ್ರೇಯರು' ಅವತಾರ ತಾಳಿದರು.

ದತ್ತಾವತಾರ ಆಗಿದ್ದು ಹೇಗೆ?

ಭಗವಂತನ “ದತ್ತಾತ್ರೇಯ” ಅವತರಣ ಆಗುವ ಒಂದು ಸಂದರ್ಭ ಹೀಗಿತ್ತು. ಒಮ್ಮೆ ಭಗವಂತ  ವೈಕುಂಠದಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಖಾಲಿ ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದನು. (ಮನುಷ್ಯನೂ ಹಾಗೆ ಮನಸ್ಸಿನ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಖಾಲಿ ಮಾಡುವುದರ ಜೊತೆಗೆ, ಗಳಿಸಿದ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಖಾಲಿ ಮಾಡಿ ದಾಗ  ಕಲಿತ ಜ್ಞಾನ ಮಾತ್ರ ಉಳಿಯುವುದು) ಹಾಗೆ ದಾನ ಮಾಡಲು ಒಂದು ಯಾಗವನ್ನು ಕೈಗೊಂಡನು. ಈ ಯಜ್ಞದ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶ ತನ್ನಲ್ಲಿರುವ  ಸಕಲ ಸಂಪತ್ತು- ವಸ್ತುಗಳ ನ್ನು ಖಾಲಿ ಮಾಡುವುದೇ ಆಗಿತ್ತು. ಯಾಗದ ದಿನವನ್ನು  ಗೊತ್ತು ಮಾಡಿ,  ಚಕ್ರವರ್ತಿಗಳು, ಋಷಿಮುನಿಗಳು ಮತ್ತು ಬ್ರಾಹ್ಮಣರಿಗೆ ವೈಕುಂಠಕ್ಕೆ ಬರಲು ಆಹ್ವಾನ ಕಳಿಸಿದನು. 

ಯಾಗದ ದಿನ ಮಹರ್ಷಿಗಳಾದ ಭೃಗು- ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರ-  ಭಾರದ್ವಾಜ- ವಸಿಷ್ಠರು - ಅಗಸ್ತ್ಯರು- ಕಶ್ಯಪ- ಜಮದಗ್ನಿ- ವಸಿಷ್ಠ- ಗೌತಮ ಮಹರ್ಷಿ, ಚಕ್ರವರ್ತಿಗಳು,  ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು 

ಸೇರಿದಂತೆ ಸಾವಿರಾರು ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಯಜ್ಞಕ್ಕೆ  ಬಂದರು. ಯಜ್ಞ ಮುಗಿಯಿತು ಪೂರ್ಣಾಹುತಿ ಕೊಟ್ಟು. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಭಗವಂತನೇ ಮುಂದೆ ನಿಂತು ಅತಿಥಿ ಸತ್ಕಾರ ಮಾಡಿ, ಸತ್ಕರಿಸಿ ಅತಿಥಿಗಳಿಗೆ ಹೇಳಿದ, ಈ ವೈಕುಂಠದಲ್ಲಿರುವ ಸಂಪತ್ತನ್ನು  ಯಾರಿಗೆ ಏನೇನು ಬೇಕೋ  ತೆಗೆದುಕೊಂಡು  ಹೋಗಿ, ಇಲ್ಲಿ ಅಪ್ಸರೆಯರು ಆನೆ, ಕುದುರೆ, ಗೋವು, ರಥ, ಚಿನ್ನ, ವಜ್ರ -ವೈಡೂರ್ಯ, ಸಿಂಹಾಸನ, ರತ್ನ- ಧನ- ಕನಕ  ಪಿತಾಂಬರ ಮುತ್ತು ರತ್ನಗಳಿಂದ ಕಟ್ಟಿದ ವೈಕುಂಠದ ಕಂಬ ತೊಲೆ ಬಾಗಿಲು ಎಲ್ಲವನ್ನು ಅತಿಥಿಗಳು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರು. ಕೊನೆಗೆ ದ್ವಾರಪಾಲಕರಾದ ಜಯ -ವಿಜಯ ರ ಕೈಲಿದ್ದ ಬೆಳ್ಳಿ ದಂಡವನ್ನು  ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರು. ವೈಕುಂಠ ಖಾಲಿ. ಖಾಲಿಯಾದ ವೈಕುಂಠದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತ ಒಬ್ಬನೇ ಕುಳಿತಿದ್ದಾನೆ. ಯಜ್ಞ ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಬಂದವರೆಲ್ಲ ಸ್ಮೃತಿ ಪಟಲದಲ್ಲಿ ಬಂದರು. ಆದರೆ ಅತ್ರಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳು ಬಂದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂದು ಅವರನ್ನು ಕರೆ ತರಲು ಜಯ ವಿಜಯರನ್ನು ಕಳಿಸಿದನು.

ದ್ವಾರಪಾಲಕರು ಅತ್ರಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳನ್ನು ಕರೆಯಲು ಬಂದಾಗ,ಅತ್ರಿಗಳು  ಜಪ -ತಪ  ನಿತ್ಯಾನುಷ್ಟಾನಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದ್ದು, ಇನ್ನೂ ಮುಗಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಹ್ನಿಕ ಮಾಡುವುದು ಬಾಕಿ ಇತ್ತು ಅವರು ಅನುಷ್ಠಾನಗಳನ್ನು ಮುಗಿಸಿ ಬರುತ್ತೇನೆ,

ಎಂದು ಕೈ ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿ ಹೇಳಿ, ನೀವು ಹೋಗಿ ಎಂದರು. ಮಹರ್ಷಿಗಳು ಎಲ್ಲಾ ಮುಗಿಸಿ ವೈಕುಂಠಕ್ಕೆ ಬಂದರು. ದ್ವಾರಪಾಲಕರು, ಮಹರ್ಷಿಗಳೇ ಈಗ ಬಂದಿರಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ ಏನೂ ಉಳಿದಿಲ್ಲ  ಎಲ್ಲಾ ಖಾಲಿ ಎಂದರು. ಅತ್ರಿಗಳು ಹೇಳಿದರು ನಾನು ಬಂದಿರುವ ವಿಷಯ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಹೇಳು ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ. ಸ್ವತಃ ಭಗವಂತನೇ ಎದ್ದು ಬಂದು ಅತ್ರಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳನ್ನು ಒಳಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದು ಹೇಳಿದ, ಮಹರ್ಷಿಗಳೇ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕೂರಿಸಲು ಒಂದು ಆಸನವೂ ಇಲ್ಲ. ನಿಮಗೆ ಏನು ಕೊಡಲಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳೇ ಎಂದನು.  ಏಕೆ ಹಾಗೆ ಹೇಳುವೆ ನಾರಾಯಣ, ಎಲ್ಲಾ ಖಾಲಿಯಾದರೆ ಆಗಲಿ 

ನನಗೆ ನೀನಿರುವೆಯಲ್ಲ ಎಂದರು.

ಭಗವಂತನಿಗೆ  ಅದೇ ಬೇಕಾಗಿತ್ತು ಅವರ ಮಾತನ್ನು ಒಪ್ಪಿ ಹೇಳಿದ, ನನ್ನ ವಿನಃ ನಿಮಗೆ ಕೊಡಲು ಬೇರೆ ಎನೂ ಇಲ್ಲ ನಾನು  ನಿಮ್ಮ ನಿಷ್ಠೆ- ಅನುಷ್ಠಾನವನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿದ್ದೇನೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ನಾನೇ ಸ್ವತಃ ನನ್ನನ್ನೇ  ನಿಮಗೆ ದಾನ ಕೊಡುವೆ ಎಂದನು. ಭಗವಂತ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಅತ್ರಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳಿಗೆ ದಾನ ಕೊಟ್ಟನು. ಹೀಗೆ ಅತ್ರಿಗಳಿಗೆ ಪಾನಿ ದಾನವಾಗಿ ಕೊಟ್ಟುಕೊಂಡ ಕಾರಣ 'ದತ್ತ' ಎಂಬ ಹೆಸರು ಬಂದಿತು. ಮುಂದೆ ಅತ್ರಿ- ಅನುಸೂಯಾ ದಂಪತಿಗಳ ಮಗನಾಗಿ  ಭಗವಂತನೇ “ದತ್ತಾತ್ರೇಯ”ನಾಗಿ ಅವತರಿಸಿದನು. 

ಆದೌ ಬ್ರಹ್ಮಾ ಮಧ್ಯ ವಿಷ್ಣುರಂತೇ

ದೇವ: ಸದಾಶಿವ: ! 

ಮೂರ್ತಿ ತ್ರಯ ಸ್ವರೂಪಾಯ

ದತ್ತಾತ್ರೇಯ ನಮೋಸ್ತುತೆ!!

 ವಾಟ್ಸಪ್  ಸಂಗ್ರಹ---

ನಮ್ಮ ಅಜ್ಜಿ ನಾವು ಸಣ್ಣವರಿರುವಾಗ ಶಾಲೆಗೆ ರಜೆ ಬಂತೆಂದರೆ  ಮನೆಗೆ ಬರೋರು. ಆಗ ರಾಮಾಯಣ ‌ ಶನಿಮಹಾತ್ಮೆ, ಗುರು ಚರಿತ್ರೆ ಹೀಗೇ ಪುರಾಣದ ಪುಸ್ತಕ ಓದಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ನನಗೆ ಆಗ  ಅದರಲ್ಲಿ ಏನೂ ಅರ್ಥ ವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.ಅಕ್ಕಂದಿರು ಓದಿದರೆ ಜೊತೆಗೆ ಕುಳಿತು ಕೇಳೋದಷ್ಟೆ.  ಆದರೆ ಅದರ ಪ್ರಭಾವ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಆಗೇ ಆಗುವುದೆನ್ನುವುದರ ಅರಿವು ಈಗ ಆಗಿದೆ. ಈ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ  ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಓದಿರಲಿಲ್ಲ   ೩೬ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅದರ ವಿಚಾರ ಒಳಗಿನಿಂದ ತಿಳಿಯುತ್ತಾ ಅದರೊಂದಿಗೆ ವಾಸ್ತವತೆಯನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ತನ್ನ ತಾನರಿಯುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ  ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ  ಅನುಭವಿಸಿ ತಿಳಿದ ವಿಚಾರವನ್ನು ಲೇಖನಗಳ ಮೂಲಕ ಹೊರಹಾಕುವ ಪ್ರಯತ್ನ  ಆಗಿದೆ. ಆತ್ಮಜ್ಞಾನ ಓದಿ ಬರೋದಲ್ಲ ಅನುಭವಿಸಿ ತಿಳಿಯೋದು  ಎನ್ನುವ ಸತ್ಯ ಅರ್ಥ ವಾಗಿದೆ. ಈ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಒಳಗೆ ಹೊರಗೆ  ಹುಡುಕಿ ಕೇಳಿ,ನೋಡಿ,ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ ಎರಡೂ ಕಡೆಯೂ ಒಂದೇ ಶಕ್ತಿ ಇರೋವಾಗ ಅರಿವೇ ಗುರು.

ಸಣ್ಣವಳಿದ್ದಾಗ ಇದ್ದ ಪ್ರಶ್ನೆಗೂ ಈಗಿನ ಪ್ರಶ್ನೆಗೂ ಅಂತರವಿದೆ.

ಅಂದು ನನಗೇನೂ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲವೆಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡಿದರೆ ಈಗ  ತಿಳಿದ ಮೇಲೂ ಹೊರಗಿರುವ  ಅಸತ್ಯ ಅ ನ್ಯಾಯ ಅಧರ್ಮ ವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡುವ ಅಧಿಕಾರಯಾಕಿಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿದವರಿಗೆ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡಿದರೂ ಉತ್ತರವಿಲ್ಲ.

ಕೆಲವರಿಗೆ ತಪ್ಪು ಎಂದು ತಿಳಿದರೂ ತಿಳಿಸೋದಿಲ್ಲ.

ಹಲವರಿಗೆ  ಸತ್ಯದ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ತಪ್ಪು ದಾರಿ ಹಿಡಿಯುವರು.

ಇದರಲ್ಲಿ  ನಿಜವಾದ ತಪ್ಪಿತಸ್ಥ ರು ಯಾರು? ಎಂದರೆ ತಿಳಿದವರು ಎನ್ನುವರು. ಹೀಗಾಗಿ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಾದರೆ  ಮಕ್ಕಳ ತಪ್ಪಲ್ಲ. ಬೇಲಿಯೇ ಎದ್ದು ಹೊಲಮೇಯ್ದರೆ  ಕಾಯೋರಿಲ್ಲವೆನ್ನುವಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ  ಬಂದಾಗಲೇ ಅವತಾರವೆತ್ತಿ ಬರೋದು ಗುರುಗಳು. 

ದತ್ತಾತ್ರೇಯ ತ್ರಿಮೂರ್ತಿಗಳ ಅಂಶದಿಂದ ಅವತಾರ ತಾಳಿದ ಮಹಾವಿಷ್ಣುವಿನ ಗುರುಸ್ವರೂಪರು. ಎಲ್ಲಾ ಪುರಾಣ ಓದಿ ದೇವತೆಗಳನ್ನು ತಿಳಿಯಬಹುದು. ಗುರು ಚರಿತ್ರೆ ಓದಿದರೆ  ನಮ್ಮ ಈ ಸ್ಥಿತಿಗೆ‌ ಕಾರಣದ ಜೊತೆಗೆ ಪರಿಹಾರವೂ ಸಿಗಬಹುದು. 

ನಮ್ಮಜ್ಜಿ ಸೀತಮ್ಮನವರು ಬಹಳ ದೈವಭಕ್ತರು ಜ್ಞಾನಿಗಳು  ಸತ್ಯ ಅನುಭವಿಸಿ  ತಿಳಿದವರು.ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಜೀವನ ಸಾಗಿಸಿದವರು.ನಮ್ಮಮ್ಮ ಶ್ರೀಮತಿ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮಿ ಪತಿವ್ರತೆ ಸಾದ್ವಿ ಆಚಾರವಂತರಾಗಿ  ಸರಳ ಜೀವನದ ಜೊತೆಗೆ ಸಾತ್ವಿಕರಾಗಿದ್ದರು. ತಂದೆಯವರು  ದಿವಂಗತರಾದ ಶ್ರೀ ಶೇಷಭಟ್ಟರು ಶಿಕ್ಷಕರಾಗಿ,ಶಾಲಾತನಿಖಾಧಿಕಾರಿಗಳಾಗಿ ನಿವೃತ್ತಿ ಹೊಂದಿದ ಮೇಲೆ ದೇವತಾಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡು ದೊಡ್ಡ ಸಂಸಾರದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು  ಸುಸೂತ್ರವಾಗಿ ಮುಗಿಸಿ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥರಾದರು. ಅಮ್ಮ ಹೋದ ವರ್ಷದಲ್ಲಿಯೇ ಅಪ್ಪನ ಕಳೆದುಕೊಂಡ  ಮೇಲೆ  ನನ್ನ  ಬರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ  ಹೊರಬರುವ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ  ಹೆಚ್ಚು ಗಮನಿಸುತ್ತಾ ಮುಂದೆ ಬಂದ ನನಗೆ  ಕೆಲವು  ಸತ್ಯ  ತಡವಾಗಿ ಸ್ಪಷ್ಟ ವಾದರೂ  ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ  ನನ್ನ  ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ನೀಡದವರ  ಜೊತೆಗೆ ಇದ್ದರೂ  ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆಂದರೆ ಉತ್ತರ ಒಳಗೇ ಸಿಗುವಾಗ ಪ್ರಶ್ನೆ  ಬರೋದಿಲ್ಲ.

ಆದರೆ ಭೌತಿಕ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ  ಉತ್ತರಕ್ಕಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಪ್ರಯೋಗ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಆ ಪ್ರಯೋಗ ಯೋಗದಿಂದ  ಆದಾಗ ಉತ್ತರ ಸಿಗಬಹುದು. ಹೀಗಾಗಿ ಭಗವಂತ ಯೋಗಿಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಾಣುವನು. ಭೋಗದಲ್ಲಿ‌  ಕಾಣೋದು ಕಷ್ಟ.

ಯೋಗವೆಂದರೆ  ಸೇರೋದು ಕೂಡೋದು ಸಹಕರಿಸೋದು

ಇದರಲ್ಲಿ ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಸತ್ಯ ಸೇರಬೇಕು, ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಧರ್ಮ ಸೇರಬೇಕು

ಜೀವಾತ್ಮನು ಪರಮಾತ್ಮನ ಸೇರಬೇಕು. ಯಾವಾಗಿದು ವಿರುದ್ದ ಹೋಗುವುದೋ  ಅದೇ ಅಧರ್ಮ ವಾಗುತ್ತದೆ.

ಪರಮಾತ್ಮನ  ಅವತಾರಗಳಲ್ಲಿ  ಬದಲಾವಣೆ ಆಗಿದ್ದರೂ ಭಗವಂತನೊಬ್ಬನೆ. ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಯಲ್ಲಿಯೇ  ನಾವು ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ  ಪರಮಾತ್ಮ,ಭಗವಂತ..ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಹಲವು ಹೆಸರಿದ್ದರೂ ಎಲ್ಲಾ ಶಕ್ತಿಯೂ ಅವನ‌ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿದೆಂದರ್ಥ.

ಹಾಗಾಗಿ  ಕೃಷ್ಣ ಪರಮಾತ್ಮನಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ತಪ್ಪಾಗುತ್ತದೆ.

ಹಿಂದಿನ ಪೋಸ್ಟ್  ಇದೇ ವಿಚಾರವಾಗಿ ಚರ್ಚೆಯ ರೂಪ ತಳೆದಿತ್ತು. ಅದ್ವೈತ ದೊಳಗೇ ದ್ವೈತ ಇರೋಹಾಗೆ ದ್ವೈತದಿಂದ ಭೂಮಿ ಇದೆ. ಭಗವಂತನೊಳಗೆ ಭೂಮಿ ಇದೆ. ಭೂಮಿ ಮೇಲಿನ‌ಮನುಕುಲಕ್ಕೆ ಪರಮಾತ್ಮನ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಜ್ಞಾನವಿದೆ. ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾದ ಗುರು ಇದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಇದು ಸಾಧ್ಯವಿದೆ. 

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ದೇವತೆಗಳಿಗೂ ಗುರುವಿದ್ದರು,ಅಸುರರಿಗೂ ಗುರುವಿದ್ದರು,ಮಾನವರಿಗೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಗುರು ಯಾವ ಮಾರ್ಗ ದಲ್ಲಿ  ನಡೆಸುವರೋ ಶಿಷ್ಯ ನಡೆಯುವರಷ್ಟೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಗುರುವೇ ದೇವರೆಂದರು.

ಯಾವಾಗ ಅಸುರ ಗುರುಗಳು ಹಣ,ಅಧಿಕಾರ,ಸ್ಥಾನಕ್ಕಾಗಿ ಮಾನವರನ್ನು ಹೊರಗೆಳೆಯುವರೋ ಆಗ ದೇವಗುರುಗಳು  ಅರ್ಥ ವಾಗದೆ  ಹಿಂದುಳಿಯುವರು... ಈಗಿನ ಸ್ಥಿತಿ ಹೀಗಿದೆ.

ಓದದೆಯೇ  ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ವಿಚಾರಗಳು  ಒಳಗಿನಿಂದ ತಿಳಿಯಬೇಕಾದರೆ  ಅದೊಂದು ದೈವಪ್ರೇರಣೆಯಷ್ಟೆ. ನಮ್ಮನ್ನು ದೇವರು ನಡೆಸೋದಕ್ಕೂ‌ ನಾವು ದೇವರನ್ನು ನಡೆಸೋದಕ್ಕೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ. ನಮ್ಮನ್ನು ದೇವರು ನಡೆಸುವಾಗ ನಾನೆಂಬುದಿರದು ಅಧ್ವೈತ.

ನಾನೇ ದೇವರನ್ನು ನಡೆಸುವಾಗ ನಾನಿರುತ್ತೇನೆ ದ್ವೈತ.

ಎರಡೂ ಒಂದೇ ನಾಣ್ಯದ ಎರಡು‌ ಮುಖ. ಒಂದೇ ಮುಖ ನೋಡಿದರೆ ಇನ್ನೊಂದು ಅರ್ಥ ವಾಗದು. ಹಾಗಾಗಿ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿರುವ ನಾವು  ದೇವರ ಮಕ್ಕಳು  ನಿಜ

ಹಾಗಾದರೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ದೈವತ್ವವಿದೆಯೆ? ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಒಳಗಿನಿಂದ ಸಿಕ್ಕರೆ ಆತ್ಮಾವಲೋಕನ. ಹೊರಗೆ ಹುಡುಕಿದರೆ ಸಿಗದೆ ಅಹಂಕಾರ ಆವರಿಸಬಹುದು.

 

ಮಾಯಾಮೋಹದ  ಮುಸುಕಿನಲ್ಲಿ  ಮಲಗಿರುವ ನಾವು ಮಾನವರು. ನಮ್ಮನ್ನು ದೇವಾಸುರರ ಶಕ್ತಿ ಒಳಗಿದ್ದೇ‌

ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರೂ‌ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ.ಇದು ಪುರಾಣದಲ್ಲಿಯೂ ಕಾಣುತ್ತೇವೆ, ಈಗಲೂ ಇದೆ ಎಂದರೆ ನಾವು ಕಾರಣಮಾತ್ರರಷ್ಟೆ. 

ಕಲಿಯುಗದಲ್ಲಿ  ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಕಷ್ಟವಿದೆ. ಹಾಗಂತ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಹೋಗದಿದ್ದರೆ ನಷ್ಟ ಕಷ್ಟ ಹಿಂದೂಗಳಿಗೆ ಕಟ್ಟಿಟ್ಟ ಬುತ್ತಿ. ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ  ಒಗ್ಗಟ್ಟು ಇರುವುದಿಲ್ಲವೋ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ದ್ವೇಷ,ಅಸೂಯೆ ಅಸಹಕಾರದ  ಕ್ರಾಂತಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಶಾಂತಿಯಿಂದಷ್ಟೇ ಗುರಿ ತಲುಪಬಹುದೆಂದರೆ ಶಾಂತಿ  ಹೊರಗಿದೆಯೋ ಒಳಗೋ? 

 

ಪ್ರಕೃತಿಯ ಸಣ್ಣ ಬಿಂದು ಮಾನವನೊಳಗಿದ್ದು ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿಡಬಹುದೆ? ಹಿಡಿತದಿಂದ  ಭಗವಂತನೆಡೆಗೆ ಸಾಗಬಹುದೆ?  

ಭೂಮಿ ವಿಶಾಲವಾಗಿದೆ, ಪ್ರಕೃತಿ ಉಚಿತವಾಗಿದೆ ,ಪಂಚಭೂತಗಳಿಂದಾದ ಶರೀರದಲ್ಲಿ ಶಕ್ತಿ ಅಡಗಿದೆ. ಆದರೆ  ಪರಾವಲಂಬನೆ ಮಿತಿಮೀರಿದೆ. ಇದೇ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವಾಗುತ್ತಿದೆ.  ಸರ್ಕಾರ ಏನು ಕೊಡುತ್ತದೆ ಎಂದು ಕುಳಿತಷ್ಟೂ ಸಾಲ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ ಜೀವ ಹೋಗುತ್ತದೆ. 

"ನಿನ್ನಯ ಗುರಿಯು ಆತ್ಮದರುಶನ ನಿನ್ನೊಳಗೇ ಇದೆ ಆ ರತುನ ಬನ್ನ ಪಡುತ ಈ‌ಕ್ಷುದ್ರ ಜೀವನದಿ ಇನ್ನೂ ತೊಳಲದಿರು ಮುನ್ನೆಡೆ ಸಖನೆ.. "ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದರನ್ನು ಹೊರಗಿನಿಂದ ಬೆಳೆಸಿದರೆ ರಾಜಕೀಯ ಒಳಗಿನಿಂದ ಕಂಡರೆ ರಾಜಯೋಗ ಏನಂತೀರಾ?

ಒಂದರ್ಥದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಗುರು.ಇನ್ನೊಂದು ರೂಪದಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ.ದತ್ತಾತ್ರೇಯರು 24 ಗುರುಗಳನ್ನು  ಸೃಷ್ಟಿ ಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ್ದರೆಂದರೆ  ಪ್ರಕೃತಿಯಿಂದ ತಿಳಿಯುವುದು ಬಹಳವಿದೆ ಅಲ್ಲವೆ?

ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಗಿಂತ ದೊಡ್ಡದೇನಿದೆ?

ಸಣ್ಣ ವಯಸ್ಸಿನಿಂದಲೇ ಮನಸ್ಸಿನ ಒಂದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ  ಏಳುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಹೊರಗೆ ಹುಡುಕಿದರೂ  ಸಿಗದಕಾರಣಪ್ರಶ್ನೆಯೇ ಸರಿಯಿಲ್ಲವೇನೋ ಎನ್ನುವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಬಂದು ಎಲ್ಲರಂತೆ ಬದುಕಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಪಟ್ಟರೂ ಎಲ್ಲೋ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಮಾಧಾನವಿಲ್ಲ.ಸಂತೋಷ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಸುಖ ಮರೀಚಿಕೆಯಾಗೇ ಉಳಿದಿತ್ತು. ಒಳಗಿನ ಪ್ರಶ್ನೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ  ಎಚ್ಚರವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದರೂ  ಉತ್ತರ ಕ್ಕಾಗಿ  ಎಷ್ಟೋ ಜನರಲ್ಲಿ  ಹುಡುಕಿದರೂ ಸಿಗದೆ  ಮುಂದೆ ನಡೆದಂತೆಲ್ಲಾ ಜಗತ್ತು ನಡೆದಿರೋದೆ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಸರಮಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಎಂದಾಯಿತು.ಇದಕ್ಕೆ ಸೂಕ್ತವಾದ ಉತ್ತರ ಯಾರಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲ ಆದರೂ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರು ಒಂದೊಂದು ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅದರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಹುಡುಕಿದರೆ ಸರಿಕಾಣದೆ  ಆತ್ಮಾವಲೋಕನ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಡೆಯುವುದೇ ಸರಿ ಎಂದು ಸತ್ಯದ ಬೆನ್ನೆತ್ತಿದಾಗ  ಉತ್ತರ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಒಳಗೆ ಹೊರತು  ಹೊರಗಲ್ಲ.ಆದರೆ ಹೊರಗಿನವರ  ಜೊತೆಗಿದ್ದೇ ಒಳಗಿನ  ಪ್ರಶ್ನೆ ಗೆ  ಉತ್ತರ ಹುಡುಕುವುದು  ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ಅನಿವಾರ್ಯ ವಾಗುತ್ತದೆ .

 ಬಾಲ್ಯ. ಯೌವನ ಗೃಹಸ್ಥ ವಾನಪ್ರಸ್ಥ  ಸಂನ್ಯಾಸ..ಆಶ್ರಮ ದಲ್ಲಿ ಶ್ರಮ ಇದ್ದೇ ಇದೆ..ಆದರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಶ್ರಮ ಇದೆಯೋ ಅಥವಾ ಬೇರೆಯವರ ಶ್ರಮ ವೋ ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡರೆ ನಮ್ಮ ಶ್ರಮ ಅಲ್ಪ  ಪರರ ಶ್ರಮ ಹೆಚ್ಚು.

ಆ ಹೆಚ್ಚಾದ ಶ್ರಮದಿಂದ  ದೂರವಿದ್ದು ನಮ್ಮ ಶ್ರಮ ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು  ಆತ್ಮಬಲ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ಅಗತ್ಯವಿದೆ.

ಈಗಲೂ ನಮ್ಮ ದೇಶ ನಡೆದಿರೋದೆ ಶ್ರಮಿಕರಿಂದ .ಜನರು ಅಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿದ್ದು ಶ್ರಮವಹಿಸಿ ದುಡಿದು ಸಂಪಾದಿಸಿದ ಹಣ ಸದ್ಬಳಕೆ  ಆಗದೆ ದುರ್ಭಳಕೆ ಆದರೆ  ಎಲ್ಲಾ ವ್ಯರ್ಥ.

ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಚಿಂತನೆಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬೆಲೆ ವೈಚಾರಿಕತೆಗೆ ಬೆಲೆ ಕಡಿಮೆ. ಕಾರಣ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸುಖದ ಮುಂದೆ ವೈಚಾರಿಕತೆಯ ಕಷ್ಟ  ಯಾರೂ ಇಷ್ಟಪಡರು.ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ  ಅಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವಿಜ್ಞಾನವೇ ಮೂಲಾಧಾರವಾದಾಗ ಇದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೊರ ಬಂದಷ್ಟೂ ಕಷ್ಟ ನಷ್ಟ ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ. ಅದನ್ನು  ತಡೆಯಲು ಅಸತ್ಯ ಅನ್ಯಾಯದ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಬೆಳೆದಿದೆ ಇದು ಧಾರ್ಮಿಕ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಸದ್ದು ಮಾಡಿದರೆ ಮುಗಿಯಿತು ಕಥೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ  ಅಧ್ಯಾತ್ಮವಿಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಸತ್ಯ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಸತ್ಯವೇ ದೇವರೆನ್ನುವವರೂ ಸತ್ಯ ತಿಳಿಸಬಾರದೆಂದರೆ ದೇವರು ಕಾಣೋದಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಶಿವಶರಣರು  ದಾಸ ಸಂತರು ಮಹಾತ್ಮರುಗಳು  ಆಳವಾಗಿದ್ದ ಸತ್ಯದೆಡೆಗೆ ಹೊರಟು ಜಗತ್ತಿನ ಸತ್ಯಾಸತ್ಯತೆಯನ್ನು ಅನುಭವದ  ವಚನ ಸಾಹಿತ್ಯದಮೂಲಕ ಹೊರಹಾಕಿದರು

ಸಾಹಿತ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರ  ಹಣ ಮಾಡುವ ಕ್ಷೇತ್ರವಲ್ಲ.ಸತ್ಯವನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿಡುವ ಕ್ಷೇತ್ರ..ಅದರಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಹೊರಗಿನ ಸತ್ಯವೇ ತುಂಬಿದರೆ ಒಳಗಿನ ಸತ್ಯಹಿಂದುಳಿದು  ಸಮಾಜ ದಾರಿತಪ್ಪಿ ನಡೆಯುತ್ತದೆ.

ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಾಮಾಜಿಕ‌ಹಿತಕ್ಕಾಗಿ ಸತ್ಯವನ್ನು ಹೊರಹಾಕುವ ಒಂದು ಪ್ರಾಕಾರವಾಗಿದ್ದರೂ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಇದರ ದುರ್ಭಳಕೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರೋದನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೇವೆಂದರೆ ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಜನರ ಸಹಕಾರವಷ್ಟೆ.

ಯಾರೋ ಹೆಸರು‌ಮಾಡಿದವರು ಒಂದು ಲೇಖನಬರೆದರೆ ಹಣಕೊಟ್ಟು ಖರೀದಿಸುವ ಜನ ತಮ್ಮ ಒಳಗೇ ಇರುವ ಸತ್ಯದಜೊತೆಗೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆಯೆ ಅಥವಾ ಯಾರದ್ದೋ ಸತ್ಯ ನಂಬಿ ಬದುಕಿದ್ದೇವೆಯೇ ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ನಮ್ಮ ಒಳಗಿರುವ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಒಳಗೇ ಸಿಗುತ್ತದೆ.ಆದರೆ ನಾವು  ಶುದ್ದವಾಗೋದಕ್ಕೆ‌ಕಷ್ಟಪಡಲೇಬೇಕು. ಜನ್ಮಜನ್ಮಗಳ ಪಾಪ ಪುಣ್ಯಗಳ ಸಂಗ್ರಹ ಒಳಗಿರುವಾಗ ಹೊರಗಿನ ಸಂಗ್ರಹಗಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಕೇಳಿಕೊಂಡು ಕಾಲಕಳೆಯಲು ಹಣಬೇಕು.ಹಣಸಂಪಾದನೆಗೆ ಜ್ಞಾನ ಬೇಕು.

ಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವಿರಬೇಕು.ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಗಿಂತದೊಡ್ಡಸತ್ಯವಿದೆಯೆ?

ಇದರಲ್ಲಿ ಮೂರು  ಪಂಗಡವಿದೆ ದೈವ ಸಾಕ್ಷಿ, ಮನುಷ್ಯ ಸಾಕ್ಷಿ ಅಸುರ ಸಾಕ್ಷಿ.

ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳಿಗೇನೂ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ.ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರೂ ಬೆಳೆಯುವರು ಆದರೆ  ನ್ಯಾಯ ಬೆಳೆಯದಿರೋದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಮನುಷ್ಯ ಸಾಕ್ಷಿ ಅಸುರರಿಗೆ ವರವಾಗಿದೆ.ಹಣಕೊಟ್ಟರೆ ಜೀವ ಬರುವುದಿಲ್ಲವೆಂದುತಿಳಿದೂ ಹಣಕ್ಕಾಗಿ ಜೀವಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿದರೆ  ಇದರ ಫಲ ಕಠೋರವೆ. 

ಕಲಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ಹೇಗಿರುವುದೆಂದು ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ಪರಮಾತ್ಮಮೊದಲೇ  ತಿಳಿಸಿದಂಂತೆ ಬೇಲಿಯೇಎದ್ದುಹೊಲಮೇಯ್ದರೆ ಕಾಯೋರಿಲ್ಲ.ಆದರಿದು ತಾತ್ಕಾಲಿಕ. ಎಷ್ಟೋ ಯುಗಯುಗದಿಂದಲೂ ಭೂಮಿಯಿದೆ. ಭೂಮಿಯ ಋಣ ತೀರಿಸೋರು ಇಂದು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಬೆಳೆದಿದೆಯಷ್ಟೆ.

ಜನ್ಮವೇ ಇಲ್ಲದೆ ಜೀವನವಿಲ್ಲ. ಜೀವನದಲ್ಲಿಯೇ ಜೀವಿಗಳ ವನ ವಿದೆ. ಆ ವನವನ್ನೇ ನಾಶ ಮಾಡಿ ಬದುಕುವುದು ಅಧರ್ಮ. ಅಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಅಜ್ಞಾನ.ಅಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಶಿಕ್ಷಣದ ವಿಷಯ. ವಿಷಯದಲ್ಲೇ  ಸತ್ಯವಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ದೈವತ್ವ ಇರುವುದೆ?

ಆಕಾಶದೆತ್ತರ ಹಾರುವ ಮಾನವ ಬುದ್ದಿವಂತಿಕೆಗೂ ಆಕಾಶದಲ್ಲೇ ನೆಲೆಸಿರುವ ಗ್ರಹನಕ್ಷತ್ರ ದೇವತೆಗಳಿಗೂ  ಎಷ್ಟೋ ಅಂತರವಿದೆಯಲ್ಲವೆ?

ಹಾಗಾದರೆ ನಾನ್ಯಾರು? ನಾವ್ಯಾರು? ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಹೊರಗೆ ಸಿಗುವುದೆ? ಒಳಗೋ? 

ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ಅಡಗಿರುವ‌ಪರಾಶಕ್ತಿ ಪರಮಾತ್ಮನ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು  ಇಂದಿನ ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ ಸಾಧ್ಯವೆ?

ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಶಿಕ್ಷಣವೇ ಎಲ್ಲದ್ದಕ್ಕೂ ಕಾರಣವೆಂದಾಯಿತು. ಇದನ್ನು ಎಷ್ಟು ಧಾರ್ಮಿಕ ವರ್ಗ ಸಂಘಗಳು  ಬೆಳೆಸಲಾಗಿದೆ?

ಮಕ್ಕಳ ನ್ನು ದೇವರೆಂದರು. ದೇವರಿಗೆ ಕೊಡುವ ಶಿಕ್ಷಣದ ವಿಚಾರ ಹೇಗಿದೆ?

ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದ‌ಮೇಲೆ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಯತ್ನ ದಲ್ಲಿ  ಸಾಕಷ್ಟು ಅನುಭವವಾದರೂ  ಯಾವ ಉಪಯೋಗವಾಗಿಲ್ಲ.ಕಾರಣ ಸತ್ಯ ತಿಳಿಸಿದರೆ ಸತ್ಯ ಹೇಳಬಾರದೆನ್ನುವವರೆ ಹೆಚ್ಚು. ಅಧಿಕಾರ ಹಣವಿದ್ದರೆ ಸತ್ಯ ಹೇಳಬಹುದು ಎಂದರೆಅಷ್ಟು ಹಣಗಳಿಸಲು ಸತ್ಯದಿಂದ ಕಷ್ಟ. ಹೀಗಾಗಿ ಇಂದಿಗೂ ಭಾರತ ವಿಶ್ವ ಗುರು  ಆಗಿದ್ದರೂ ವಿಶ್ವೇಶ್ವರ ನ ಜೊತೆಗಿರುವ ಜಗದೀಶ್ವರಿಯನ್ನು  ಆಟಕ್ಕುಂಟು ಲೆಕ್ಕಕ್ಕಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವಂತೆ ನಡೆದಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಸ್ತ್ರೀ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊರಗೆಳೆದು ದುಡಿಸಿಕೊಂಡು  ರಾಜಕೀಯ‌ ನಡೆಸೋದರಿಂದ ಒಳಗಿರುವ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಸಿಗೋದಿಲ್ಲ.

ಅದ್ವೈತ ದೊಳಗೇ ಅಡಗಿರುವ ದೈತ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಂಡರೂ ಎರಡೂ ಬೇರೆ ಎಂದು ರಾಜಕೀಯ ನಡೆಸಬಹುದು.ಇದಕ್ಕೆ ಸಹಕಾರವೂ ಇರುತ್ತದೆ.ಆದರೆ ಎರಡರ ಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿಯುವ ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಬೆಲೆಯಿರದು.ಎಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವಿರದೋ ಅಲ್ಲಿ ದೇವರಿರೋದಿಲ್ಲ.ಎಲ್ಲಿ ದೇವರಿರುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿಯಿರದು ಅಸುರ ಶಕ್ತಿ ಜಾಗೃತವಾಗಿರುತ್ತದೆ.ಹೀಗಾಗಿ ಮನೆ ಮನೆಯೊಳಗೆ ರಾಮಾಯಣ ಮಹಾಭಾರತ ಪ್ರಚಾರ ನಡೆದರೂ ಯುದ್ದ ಕಲಹ ಜಗಳ ದ್ವಂದ್ವ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ದ ರಾಜಕೀಯವಿದೆ.. ರಾಜಯೋಗ ಯೋಗದಿಂದಷ್ಟೆ ಸಾಧ್ಯ.

ಬದಲಾವಣೆ ಒಳಗೇ ಆಗಬೇಕು. ನಮ್ಮ ಕರ್ಮ ಧರ್ಮದ ಪ್ರಕಾರ ಇರಬೇಕು.ಹಾಗಾದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿದೆಯೆ? ದೇಶದ ಪ್ರಜೆಗಳಿಗೆ ವಿದೇಶದ ಅನ್ಯರ ಶಿಕ್ಷಣ  ಮೂಲವಾದರೆ ಜ್ಞಾನವೂ  ಹೊರಗಿನವರದ್ದೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ ಇದು ಸಹಜ. 

ಎಲ್ಲಾ ಆಗಿಹೋಗಿದೆ ಆಗಬೇಕಿತ್ತು ತಡೆಯಲಿಲ್ಲ ತಡೆಯಲಾಗಲಿಲ್ಲ ಎಂದರೆ ನಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಬುದ್ದಿಯಿದೆ ಜ್ಞಾನವಿದೆ ಅದನ್ನು ನಮ್ಮ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ತೃಪ್ತಿ ಶಾಂತಿ  ನೀಡುವತ್ತ ಬಳಸಿದರೆ ಆತ್ಮನಿರ್ಭರ ಭಾರತ.ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಆತ್ಮದುರ್ಭಲವೆ.

 ಜ್ಞಾನ ಬಂದಾಗಿನಿಂದ ಒಂದೇ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತನೆ ನಡೆಸಿ ಪರೀಕ್ಷಿಸಿದರೂ ಸತ್ಯ ಒಂದೇ .ಅದು ಒಳಗೇ ಇದೆ ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲಾ ಅಸತ್ಯವೂ ಹೊರಗೆ ಹೋರಾಟ ಹಾರಾಟ ಮಾರಾಟದೆಡೆಗೆ  ಹೊರಟಾಗ  ಇದು ಅಸುರ ಶಕ್ತಿ ಬೆಳೆದು ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ.

ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸತ್ಯ ಧರ್ಮ ಒಂದಾಗುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಅಧ್ವೈತವಾಗದು. ದೇಶದ ಪ್ರಶ್ನೆ ಬಂದಾಗ ದೇಶ ಒಂದೇ ಇದ್ದರೂ ಇದರೊಳಗಿನ ಪ್ರಜೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನ ಸಮಸ್ಯೆ ಯಿದೆ.ಇದಕ್ಕೆ ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳ ಅರ್ಧ ಸತ್ಯದ ಅಜ್ಞಾನದ ರಾಜಕೀಯವೇ ಕಾರಣ. ಸ್ವಾರ್ಥ ಪೂರ್ಣ ವಾದ ಜೀವನದಲ್ಲಿ  ಪರಮಾತ್ಮನಿರುವನೆ? ಪರಮಸತ್ಯವಿರುವುದೆ?

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಓದಿ ಎಷ್ಟೋ ಮಹಾತ್ಮರು ಯೋಗಿಗಳಾದರು

ಈಗ ಎಷ್ಟೋ ಜನರು ಭೋಗದೆಡೆಗೆ ನಡೆದಿರುವರುಎಂದರೆ ಹಣಕ್ಕಾಗಿ ಗೀತೆಯಲ್ಲ. ಜ್ಞಾನಕ್ಕಾಗಿ ಗೀತೆ. 

ಅನುಭವರಹಿತ ಪ್ರಚಾರದಿಂದ ಅಧರ್ಮ ವೂ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ.

ಮಠ ಮಂದಿರ ಮಸೀದಿ ಚರ್ಚ್... ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಒಂದೇ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ದೇಶದೊಳಗೆ ಬೆಳೆದಿದ್ದರೂ ಒಳಗಿರುವ ದೈವೀಕ ಗುಣಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬೆಳೆಸದಿದ್ದರೆ  ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಹೋಮಮಾಡಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ.

ಭೂಮಿ ಆಕಾಶ ಪಾತಾಳದ ಮಧ್ಯವರ್ತಿ. ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ಜ್ಞಾನವಿದ್ದರೆ ಸರಿ. ಸ್ತ್ರೀ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು  ಹೇಗೆ ಬಳಸಬೇಕು ಬೆಳೆಸಬೇಕೆಂಬ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದವರೆ ಭೂಮಿ ಆಳಿದರೆ  ಆಳೋರೂ ಆಳೇ ಆಗುವರು. ಕರ್ಮಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಜನ್ಮ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಭೂ ವಶದಲ್ಲಿರುವ ಮಾನವನಿಗೆ  ಮಾಯೆ ಆವರಿಸಿ ಮಾಯಾಮೃಗಗಳು  ಬೆಳೆದಿರೋದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಅಜ್ಞಾನ.ಅಜ್ಞಾನವೆಂದರೆ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲವೆಂದಲ್ಲ ಸತ್ಯಜ್ಞಾನ ಇಲ್ಲ ಎಂದರ್ಥ. ಇದು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಸಮಸ್ಯೆ. ನಮ್ಮದೇ ಸಹಕಾರದ ಸಮಸ್ಯೆ. ಒಳಗೇ  ಅಸಹಕಾರವಿದ್ದರೆ  ಹೊರಗೆ ಬರೋದು ಕಷ್ಟವಿದೆ. ನಮಗೆನಾವೇ ಶತ್ರುವಾದರೆ ಮಿತ್ರರು ಕಾಣರು.

ಹಾಗೆ ಅತಿಯಾದ ಆಸೆ ಅಹಂಕಾರ ಸ್ವಾರ್ಥ ದ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಗೆದ್ದವರು ಯಾರು? ಸೋತವರು ಎಲ್ಲಿ? 

ಹಿಂದೆ ಇಂದು  ಮುಂದೆ ಇರುವ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಸಾವಿಲ್ಲ.ಸತ್ಯಕ್ಕೂ ಸಾವಿಲ್ಲ. ಎರಡೂ ಒಳಗೇ ಅಡಗಿರುವಾಗ ಅದರಹಿಂದೆನಡೆದರೆ ಹಿಂದೂ ಬಿಟ್ಟು ಮುಂದೆ ನಡೆದರೆ ಮುಸ್ಲಿಂ. ಮುಸ್ಲಿಂ  ಜನಾಂಗ ಎಷ್ಟೋ  ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಒಗ್ಗಟ್ಟು ತೋರಿಸಿದರೂ ಅವರ ಯಾಂತ್ರಿಕ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವಿರದು.

ಹಾಗಾಗಿ‌ಇಡೀ ಜಗತ್ತು ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆ.ಅಷ್ಟೇ ಸಾವು ನೋವು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಜೀವನ್ಮುಕ್ತಿ  ಕೊಡುವ ಶಿವನನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಒಪ್ಪಬಹುದು.ಆದರೆ ಲಯವನ್ನು ಒಪ್ಪುವುದು ಕಷ್ಟ.

ಸಾವು  ನಿಶ್ಚಿತ ಎಂದು ತಿಳಿದರೂ  ಸತ್ತ ನಂತರ ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣಕರ್ತ  ಶಿವ ಎಂದು ತಿಳಿಯದೆ ಮಾನವರು ಅಪಾರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು  ಹೋರಾಟ ಹಾರಾಟ ಮಾರಾಟ ಕಾದಾಟಕ್ಕೆ ಸಹಕರಿಸಿದರೆ  ಎಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಶಾಂತಿ?

ಯುದ್ದದಲ್ಲಿ ಮರಣಹೊಂದಿದರೆ ಸದ್ಗತಿ. ಯುದ್ದಕ್ಕೆ ಪ್ರೇರಣೆ ಕೊಟ್ಟು ಬದುಕಿದರೆ ದುರ್ಗತಿ. ಹೀಗೆ ಕರ್ಮ ಫಲ ಬೇರೆಯೇ ಆದಾಗ  ಎರಡೂ ಸತ್ಯವನರಿತು ಜೀವನ ಮಾಡೋದು   ಮನುಕುಲಕ್ಕೆ  ಸಮ್ಮತಿಯಾಗಬೇಕಷ್ಟೆ.ಒಪ್ಪಲಿ ಬಿಡಲಿ ಆಗೋದನ್ನು ತಡೆಯಲಾಗಿಲ್ಲ ತಡೆದವರೂ ಇಲ್ಲ.

ಪುರಾಣ ಓದುತ್ತಾ  ವಾಸ್ತವ ಸತ್ಯ ತಿಳಿಯದೆ  ಭವಿಷ್ಯ. ಹೇಳಿ ಕೇಳಿ ಉಪಯೋಗವಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ  ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ನಾವು ದೇಶದ ಒಂದು  ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತ ಪ್ರಜೆಯಾದರೂ  ಹಿಂದೆ ರಾಜರು  ಆಳಿದಂತೆ  ಜನರನ್ನು  ಆಳಲು ಸಾಧ್ಯವೆ? 

ಧರ್ಮದ  ಮಾರ್ಗ ಒಳಗಿಲ್ಲದೆ  ಹೊರಗೆ  ತಿರುಗಿದರೆ ಧರ್ಮ ಉಳಿಯುವುದೆ? ಸತ್ಯ  ಅರ್ಥ ವಾಗಲು ಅದರ ಹಿಂದೆ  ನಡೆಯಬೇಕು ಎಂದರೆ  ಅದಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ದವಿರುವವರ ಸಂಗವಿದ್ದರೆ  ಅಸಾಧ್ಯ. 

ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಿ  ನಿಂತ ಸತ್ಯದ   ವಿರುದ್ದ  ನಡೆದಷ್ಟೂ  ಅಸುರ ಶಕ್ತಿ ಜೊತೆಗಿರುತ್ತದೆ. ಹಾಗಂತ ಭೂಮಿ  ದೇವಾಸುರರ  ನಡುವಿರುವ  ಮಾನವನಿಲ್ಲದೆ  ನಡೆದಿಲ್ಲ. ಎಚ್ಚರವಾಗಬೇಕಿರೋದು ಮಾನವ. ತಾನೇ  ಸಹಕಾರ ಕೊಟ್ಟು ಬೆಳೆಸಿದ  ಶಕ್ತಿಯೇ  ತನ್ನ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ಆ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ದೂರವಾಗುವ ಶಕ್ತಿಯೂ ಒಳಗೇ ಇದೆ ಎಂದರ್ಥ. ಅದನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವ  ಅವಕಾಶ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ವಿದ್ದರೂ  ಬೆಳೆಸಿದ ಶಕ್ತಿ ಬಿಡದು. ಹೀಗಾಗಿ ಮಕ್ಕಳಿರುವಾಗಲೇ ಉತ್ತಮ ಸಂಸ್ಕಾರಯುತ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡುವುದೇ ಪರಿಹಾರ ಎನ್ನುವರು ಮಹಾತ್ಮರು. ಇದು ಪೋಷಕರ ಧರ್ಮ. ದೇಶದ ಪೋಷಣೆಯೂ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ದ ಪ್ರಜಾಧರ್ಮ. ಕಲಿಕೆಯ ಪ್ರಭಾವ ಕಲಿಗಾಲವಾಗಿದೆ.

ವೇದಕಾಲದ ಸ್ತ್ರೀ ಜ್ಞಾನ ಇಂದು ಇದೆಯೆ?

ಸ್ತ್ರೀ ಯರಿಗೆ ವೇದಕಲಿಯಲು ನಿಷೇಧ ವಿದೆ ಆದರೂ ಕೆಲವರು ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ  ಎಂದರೆ  ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಲಕ್ಷಣವೆ?

ನಿಷೇಧದ ಹಿಂದೆ ಒಂದು ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಕಾರಣವೂ ಇದೆ .ಸ್ತ್ರೀ ಭೂಮಿಯ ಮಹಾಶಕ್ತಿ. ಭೂಮಿ ನಡೆದಿರೋದು ಮನುಕುಲದ ಸಂತಾನದಿಂದ  ಸಂತಾನದಲ್ಲಿ ಗಂಡುಹೆಣ್ಣಿಗೆ ತನ್ನದೇ ಆದ ವಿಶೇಷ ಶಕ್ತಿಯಿದೆ.. ವೇದಕಾಲದಲ್ಲಿದ್ದ ಸತ್ವ ತತ್ವ ಸತ್ಯಜ್ಞಾನ ಇಂದಿಲ್ಲ.  ಪರಮಾತ್ಮನೆಡೆಗೆ  ಹೋಗಲು  ಆತ್ಮಶುದ್ದಿಚಿತ್ತಶುದ್ದಿ ಮನಸ್ಸಿನ ಶುದ್ದಿ..ಮಂತ್ರಶುದ್ದಿಯಿಂದ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು  ಯಾರೇ ಆಗಲಿ ತಪ್ಪಾಗಿ ಹೇಳಿದರೂ ವಿರುದ್ದ  ಪ್ರತಿಫಲ ಅನುಭವಿಸೋದು ಜೀವವೇ.ಜೀವಾತ್ಮರಾಗಿರುವ  ಮಾನವರಿಗೆ ಉತ್ತಮವಾದ ಗುರು ಶಿಕ್ಷಣ  ಸಿಗುವುದೇ ಅಪರೂಪವಾಗಿರುವ ಇಂದು ವೇದಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಬೇಧವಿದೆಯೋ  ಇಲ್ಲವೋ ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಾವುಕಲಿತಿರುವ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲೇ ಬೇಧವಿದೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಹಿಂದಿನ ಜ್ಞಾನಶಕ್ತಿ ನಮಗಿಲ್ಲ. ಜ್ಞಾನಿಎನಿಸಿಕೊಂಡ ಸ್ತ್ರೀ ಯನ್ನೇ ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ ದೂರವಿಟ್ಟು ಏನೋ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದಂತೆ  ವಾದ ಮಾಡುವುದರಿಂದ  ಸಂಸಾರ ನಡೆಯೋದಿಲ್ಲ.  ಉಭಯಭಾರತಿ ದೇವಿಯೊಂದಿಗೆ ಶ್ರೀ ಶಂಕರಭಗವದ್ಪಾದರು ವಾದ ಮಾಡಿ ಗೆಲ್ಲಲು ಪರಕಾಯ ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿದ್ದರಂತೆ.

ಅಂದರೆ ಸ್ತ್ರೀ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು  ಅಸಾಧ್ಯ. ಅನುಭವದಲ್ಲಿ ಬೇರೆಯೇ ಇರುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಕೆಲವೊಂದು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ನಿಷೇಧಿಸಿ  ಸಂಸಾರ ಸುಸೂತ್ರವಾಗಿ ನಡೆಯಲು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆನ್ನಬಹುದು. ಈಗ ಬಿಡಿ ಎಲ್ಲಾ ಓದಿದರೂ  ನಮ್ಮ ಭೌತವಿಜ್ಞಾನವೇ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಎನ್ನುವ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಹೊರಗೆ ನಡೆದಿದೆ ಜೀವನ. ವೇದಕಾಲಕ್ಕೂ ವಾಸ್ತವ ಕ್ಕೂ ಅಂತರ ಬೆಳೆದು ಅರ್ಧ ಸತ್ಯವೇ ಅತಂತ್ರಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಂದಿಟ್ಟಿದೆ. 

ಹಿಂದಿನಂತೆ  ಗುರುಮುಖೇನ ಕಲಿಯುವ ಶಿಕ್ಷಣವೂ ದೂರವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಆನ್ಲೈನ್ ನಲ್ಲಿ  ಏನು ಬೇಕಾದರೂ ಓದಿ ತಿಳಿಯಬಹುದು. ಆದರೆ ತಿಳಿದಮೇಲೆ ಅದಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾದ ಸಹಕಾರವಿಲ್ಲವಾದರೆ  ಸ್ತ್ರೀ ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು?

ಮನೆಯೊಳಗೆ  ಇದ್ದಂತೆಹೊರಗೆ ಸುರಕ್ಷೆ ಇದೆಯೆ?ಸಂನ್ಯಾಸಿಯಾದವರೆ  ರಾಜಕೀಯ ನಡೆಸಿರುವಾಗ ಸಂಸಾರಿಗಳ ಪಾಡೇನು? ಎಲ್ಲಾ ಸಂನ್ಯಾಸಿ ವೇಷಧರಿಸಿದಾಕ್ಷಣ ಸಂನ್ಯಾಸವಾಗದು.ಹಾಗೆ ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ಬಂದವರೆಲ್ಲರೂ  ಅಜ್ಞಾನಿಗಳಾಗರು. ಬಾಲ್ಯ ಯೌವನ  ಗೃಹಸ್ಥ  ವಾನಪ್ರಸ್ಥ ಸಂನ್ಯಾಸವೆನ್ನುವ  ಆಶ್ರಮ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ    ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು    ನಡೆದ ಎಷ್ಟೋ ವೇದ ಪುರುಷ ಸ್ತ್ರೀ ಯರು  ಇಂದಿಗೂ  ಅಮರರು. ಆದರೆ  ಅವರಂತೆ 

ವಾದಕ್ಕೆ ನಿಂತರೆ  ಸೋಲುವುದು  ಶತಸಿದ್ದ ಕಾರಣ ಅವರ ಅನುಭವ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದ ಮೊಂಡುವಾದದಿಂದ  ಸತ್ಯ ತಿಳಿಯದು ಧರ್ಮ ಉಳಿಯದು.ಪ್ರಚಾರಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲ.ಆಚಾರ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಅಡೆತಡೆಯಿದೆ. 

ಲಿಂಗಕ್ಕೆ ಬೇಧವಿರಲಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ  ಇಂದೂ ಬೇಧವಿದೆ .ಭೂಮಿ ಆಳೋದಕ್ಕೆ ಭೂಮಿಯನ್ನೇ ಅಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಎಳೆದರಾಯಿತು. ಜನರನ್ನು ಆಳೋದಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮ ಶಿಕ್ಷಣ ಕೊಡದೆ ಹೋದರಲ್ಲಹಾಗೆ ಸ್ತ್ರೀ ಗೆ ಸತ್ಯ ತಿಳಿದರೆ ಕಷ್ಟವಿದೆ.

ಈಗ ಗಂಡುಮಕ್ಕಳಿಗೇ ವೇದ ಶಾಸ್ತ್ರ ಪುರಾಣ ಸರಿಯಾಗಿ ತಿಳಿಯದೆ ವ್ಯವಹಾರನಡೆಸಿರುವಾಗ ಮೊದಲು ಅವರಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ಶಿಕ್ಷಣದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಮನೆಯಜಮಾನನೇ ಅಜ್ಞಾನಿಯಾದರೆ ಯಜಮಾನಿಯ ಜ್ಞಾನ ಅರ್ಥ ವಾಗದು.

ಕಲಿಕೆಗೆ ನಿಷೇಧವಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಮೂಲಸಂಸ್ಕಾರ ಗಟ್ಟಿಯಿರಬೇಕು. ಇದೊಂದು ಅಭಿಪ್ರಾಯವಷ್ಟೆ.

ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಣಿ ದೇವಿ

ಬ್ರಹ್ಮ ಪುರಾಣ ವಿಷ್ಣುಪುರಾಣ ಶಿವಪುರಾಣ ಹೀಗೇ ಅನೇಕ ದೇವತೆಗಳ ಪುರಾಣಗಳಿವೆ ದೇವೀ ಪುರಾಣ ಮಾತ್ರ ನವರಾತ್ರಿ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಮಹತ್ವ ಪಡೆಯುತ್ತದೆ.ಅಂದರೆ ದೇವಿ ಶಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದೆ ಜೀವನವಿಲ್ಲ. ಹರಿಹರ ಬ್ರಹ್ಮಾದಿ ದೇವಾನುದೇವತೆಗಳೂ ದೇವಿಯ ಉಪಾಸಕರಾಗಿರುವುದನ್ನು ಪುರಾಣಗಳು ತಿಳಿಸಿವೆ.ಇಲ್ಲಿ  ಪರಮಾತ್ಮನೆಡೆಗೆ ಸಾಗಲು ಜ್ಞಾನಶಕ್ತಿ ಅಗತ್ಯವಿದೆ.ಜ್ಞಾನ ದೇವತೆಯ ಸಹಕಾರವಿಲ್ಲದೆ ಸೃಷ್ಟಿ ಯ ರಹಸ್ಯವರಿಯಲು ಅಸಾಧ್ಯ. ಇದನ್ನರಿಯದ ಹುಲುಮಾನವ ಸ್ತ್ರೀ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು  ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ ಅಥವಾ ದುರ್ಭಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಎಷ್ಟು ಹೊರಗೆ  ದೇವರಿಗೆ ಮಾಡಿದರೂ ಜ್ಞಾನ ಬರದು.

ನವಶಕ್ತಿಯರನ್ನು ಆರಾಧಿಸುವ‌ ನವರಾತ್ರಿಯ ವಿಶೇಷತೆಯನ್ನು  ಎಷ್ಟು ವರ್ಣಿಸಿದರೂ ಕಡಿಮೆಯೆ.ವರ್ಷ ವಿಡೀ ಕಾಯುವ ದೇವಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಶಕ್ತಿಯಿರಬಹುದು? ಬಹಳ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಹೋದವರ ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ  ಲಕ್ಮಿ ಕೃಪೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಅದರ ಮೂಲವೇ ಜ್ಞಾನ. ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸದ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು  ದಾನಧರ್ಮದೆಡೆಗೆ  ಮಾನವಹೋದರೆ ದಾನವಕುಲ ಹೆಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ.ಮಾನವನಿಗೆ  ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಉಚಿತವೆ ಆದರೆ ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕೆ ಇಳಿದಾಗ ಪಂಚಭೂತಗಳ ಬೆಲೆ ಅರ್ಥ ಆಗೋದಿಲ್ಲ. ಭೂಮಿ ಆಕಾಶ ,ವಾಯು,ಅಗ್ನಿ ನೀರು  ಸ್ವಚ್ಚಗೊಳಿಸುವುದಕ್ಕೆ  ಸಾಧ್ಯವೆ?

ಹೀಗಿರುವಾಗ  ಕಲ್ಮಶವಾಗಿಸುವ ಅಧಿಕಾರವೂ ಇರಲಿಲ್ಲ.

ಹಾಗೆ ತಾಯಿಯಿಲ್ಲದೆ ಜನ್ಮವಿಲ್ಲವಾದಾಗ ತಾಯಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ನೋಡಬೇಕೆಂಬ ಅರಿವೇ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಜೀವನವೇ ಅಲ್ಲ.

ಅಲ್ಲದರ ಹಿಂದೆ  ಹೋದವರಿಗೆ ಅಲ್ಲಾನೇ‌ ಕಾಣೋದು. ಅಂದರೆ ನಾನಲ್ಲ  ನೀನು ಎಂದ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ಹಿಂದೆ ಶಕ್ತಿಯಿದೆ. ಅದನ್ನು ಹೊರಗೆ ಹುಡುಕಿದರೆ ಸಿಗದು.ಒಳಗೆ ಹುಡುಕಿಕೊಳ್ಳಲು ನಾನು ಹೋಗಬೇಕು. ಹೀಗಾಗಿ ಇನ್ನೂ ಹುಡುಕಾಟ ನಡೆದೇ ಇದೆ.

ಹುಡುಕಾಟವೇ ಜೀವನ. ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ  ಹೋರಾಟ ಹಾರಾಟ ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ ಕೊನೆಯಿಲ್ಲ. 

ನವರಾತ್ರಿ ವಿಶೇಷ

2.. ದಿನದ ನವರಾತ್ರಿ ಆರಾಧನೆ  👏ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಣೀ ದೇವಿ*👏

*ನಮಸ್ತೇ ಶರಣ್ಯೇ ಶಿವೇ ಸಾನುಕಂಪೇ*

*ನಮಸ್ತೇ ಜಗದ್ವಾಪಿಕೇ ವಿಶ್ವರೂಪೇ|*

*ನಮಸ್ತೇ ಜಗದ್ವಂದ್ಯ ಪಾದಾರವಿಂದೇ*

*ನಮಸ್ತೇ ಜಗತ್ತಾರಿಣಿ ತ್ರಾಹಿ ದುರ್ಗೇ||*

ಹೇ ಶರಣಾಗತ ವತ್ಸಲೇ, ಕರುಣಾಮಯೀ, ಕಾರುಣ್ಯನಿಧಿ, ಈ ವಿಶ್ವದ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ ವಿಶ್ವರೂಪಿಣಿಯೇ, ನಿನಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತೇನೆ. ಜಗದ್ವಂದ್ಯಳಾದ ನೀನು ಶ್ರೇಷ್ಠಳಾಗಿರುವೆ. ಎಲ್ಲರಿಂದಲೂ ನಮಸ್ಕರಿಸಲ್ಪಡುವ ಪರಮಪವಿತ್ರವಾದ ಪಾದಕಮಲಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದವಳು. ಜಗತ್ತಿನ ರಕ್ಷಕಳು. ಬರುವ ಎಲ್ಲಾ ದುರಂತಗಳನ್ನು ದೂರಮಾಡಿ ರಕ್ಷಿಸು ಮಹಾತಾಯೇ.

ಸೃಷ್ಟಿ -ಸ್ಥಿತಿ -ಲಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಬಲ್ಲ ಶಕ್ತಿ ಸ್ವರೂಪಳು, ಸನಾತಳು, ತ್ರಿಗುಣಗಳಿಗೆ ಆಶ್ರಯದಾತಳು, ತ್ರಿಗುಣಾಮಯಳು, ನಾರಾಯಿಣೀ ಮಾತೆಯೆ ನಿನಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸುವೆನು.

*ಸೃಷ್ಟಿ ಸ್ಥಿತಿ ವಿನಾಶಾನಾಂ ಶಕ್ತಿ ಭೂತೇ ಸನಾತಿನಿ|*

*ಗುಣಾಶ್ರಯೇ ಗುಣಮಯೇ ನಾರಾಯಣಿ ನಮೋಸ್ತುತೇ||*

ನವದುರ್ಗೆಯ *ಎರಡನೇ ದಿನದ ರೂಪವೇ ‘ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಣೀ ದೇವಿ’.* ದೈವಿಕ ಅಂಶವನ್ನು ಮೈಗೂಡಿಸಿಕೊಂಡು, ಶಕ್ತಿ ಸ್ವರೂಪಿಣಿಯಾಗಿ, ಶುದ್ಧಳಾಗಿ, ಶ್ವೇತವಸ್ತ್ರಧಾರಿಣಿಯಾಗಿ, ಗುಲಾಬಿ ಹೂವು, ಜಪಮಾಲೆ ಮತ್ತು ನೀರಿನಿಂದ ತುಂಬಿದ ಕಮಂಡಲವನ್ನು ಕರಗಳಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಶೋಭಿಸುತ್ತಿರುವಳು. ಶಾಂತಿ, ಸಮೃದ್ಧಿಯ ಅಧಿದೇವತೆಯಾಗಿ ಭಕುತವೃಂದವ ಸಲಹುವ ಮಾತೆ. ತನ್ನನ್ನೇ ನಂಬಿ ಬಂದವರಿಗೆ ಅಭಯವನ್ನು ನೀಡಿ ಹರಸುವಳು. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನವನ್ನು, ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ಮೂಡಿಸಿ, ಮನಸ್ಸಿನ ಪ್ರಶಾಂತತೆಗೆ ದಾರಿಯನ್ನು ತೋರಿಸುವಳು ಮಾತೆ.

ಹಿಮವಂತನ ಪುತ್ರಿ ಕಠಿಣ ತಪಸ್ಸನ್ನು ಮಾಡಿದ ಕಾರಣ ‘ತಪಶ್ಚಾರಿಣೀ’- ಅರ್ಥಾತ್ ‘ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಣೀ’ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟಳು. *ಕೇವಲ ಪರ್ಣ ಎಲೆಗಳನ್ನು ಆಹಾರವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ‘ಅಪರ್ಣಾ’ ,ಅಪರ್ಣೆ ಎಂದೂ ನಾಮಾಂಕಿತಗೊಂಡಳಂತೆ.*

ಕಾಠಿಣ್ಯತೆಯಪ್ರತಿರೂಪ ಈಕೆ.ಯಾವುದೇ ಕ್ಲಿಷ್ಟ ಕರವಾದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಕಾಣಿಸುವ ತಾಯಿ.ತನ್ನ ಭಕ್ತ ಸಂಕುಲಕ್ಕೆ ಸಂತಸವನ್ನು ನೀಡುವವಳು ಮಹಾಮಾತೆ. ನೆಮ್ಮದಿ, ಶಾಂತಿ, ಕರುಣಿಸುವ ತಾಯಿ. ಜ್ಯೋತಿರ್ಮಯವಾದ ಮತ್ತು ಭವ್ಯವಾದ ರೂಪಗುಣ ಸಂಪನ್ನಳೀಕೆ. ತಾಯಿಯ ಕಠಿಣ, ಏಕಾಗ್ರತೆ, ವೈರಾಗ್ಯ, ಪಡೆದೇ ತೀರಬೇಕೆಂಬ ಹಠ, ಹಂಬಲ ಎಲ್ದಕ್ಕೂ ಒಲಿದವ ಆ ಪರಮೇಶ್ವರನಂತೆ. ಬ್ರಹ್ಮ ಜ್ಞಾನ ಸಿದ್ಧಿಸಲು ಕಾಠಿಣ್ಯತೆ ಬೇಕು. ಯೋಗಿಗಳು, ಋಷಿಮುನಿಗಳು ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಣೀ ದೇವಿಯನ್ನು ಪೂಜಿಸುವಾಗ *ಸ್ವಾಧಿಷ್ಠಾನ ಚಕ್ರದಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾರಂತೆ.*

ಈ ದಿನದ ಪೂಜೆ, ನಿಷ್ಠೆಗಳು ತಪಸ್ಸಿಗೆ ಸಮ. ಮಾಂಗಲ್ಯ ಭಾಗ್ಯವನ್ನು ಕರುಣಿಸುವ ಮಾತೆ. ನಮಗಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಎಡರುತೊಡರುಗಳನ್ನು ದೂರೀಕರಿಸಿ ನೆಮ್ಮದಿ ನೀಡಲೆಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸೋಣ. ಲೋಕಕ್ಕೆ ಆವರಿಸಿದ ಎಲ್ಲಾ ಕಷ್ಟಗಳು ತೊಲಗಿ ಕ್ಷೇಮವುಂಟಾಗಲಿ.👏

*(ಆಕರಗ್ರಂಥ:ಪುರಾಣ ಮಾಲಾ ಗ್ರಂಥ))

      

*ಶಕ್ತಿ ದೇವತೆ ದುರ್ಗಾ ಮಾತೆಯ ೨ ನೇ ಅವತಾರ ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಣೀ, ತಪಶ್ಚಾರಿಣೀ ದೇವಿ. ಕಠಿಣತೆ ಹಾಗೂ ಸೌಮ್ಯತೆ ಎರಡನ್ನೂ ಸಹಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ದಯಪಾಲಿಸುವ ಮಾತೆ. ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಣಿ ಎಂದರೆ ಸುಲಭದ ಮಾತಲ್ಲ, ಕಠಿಣ ತಪಸ್ಸಿನಂತೆ ಅದು. ತಪಸ್ಸಿನ ಹಿಂದೆ ಒಂದು ಯೋಚನೆಯಿರುತ್ತದೆ. ಯಾವುದನ್ನೋ ಸಾಧಿಸಲು ತಪಸ್ಸು ಮಾಡುವುದನ್ನು ನಾವು ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದೇವೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಶಕ್ತಿಸ್ವರೂಪಿಣಿ ತಾಯಿ ಇಲ್ಲಿ ಶಿವನನ್ನು ಒಲಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು, ಲೋಕಕ್ಷೇಮಕ್ಕಾಗಿ ಮಹಾತಪಸ್ಸನ್ನು ಕೈಗೊಂಡಳಂತೆ. ಎದುರಾದ ಎಲ್ಲಾ ಅಡೆತಡೆಗಳನ್ನು ದಾಟಿ ಜಯ ಸಾಧಿಸಿದಳೆಂದು ಉಲ್ಲೇಖವಿದೆ. ಆಕೆ ಯುವತಿಯಾಗಿ, ಶ್ವೇತವಸ್ತ್ರಧಾರಿಣಿಯಾಗಿ ನಾರದರ ಉಪದೇಶದಂತೆ ತಪಸ್ಸು ಮಾಡಿದ ಕಾರಣ ತಪಶ್ಚಾರಿಣೀ ದೇವಿಯಾಗಿ, ಹೂವು ಎಲೆ ಮಾತ್ರ ಸೇವಿಸಿದ ಕಾರಣ ಅಪರ್ಣಾ ಎಂದೂ ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟಳು. ದೇವಿಯ ಶಾಂತತೆ, ಅಪಾರ ಜ್ಞಾನ, ಅಖಂಡತೆ ಶಿವನನ್ನು ಒಲಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಿತು. ನಮಗೂ ಸಹ ಬದುಕಿನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಎದುರಾಗುವ ಕಾಠಿಣ್ಯವನ್ನು ಎದುರಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಯುಕ್ತಿಯನ್ನು, ತಾಳ್ಮೆ, ಸಂಯಮವನ್ನು ಆ ಮಹಾಮಾತೆ ನೀಡಿ ಅನುಗ್ರಹಿಸಲಿ*.🤝🙏

ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ದೊಡ್ಡದಿರಬೇಕು

ದೇಶದ ತುಂಬಾ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಇದ್ದರೂ ಜನರಲ್ಲಿ ದೇಶಭಕ್ತಿಯೇ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ವ್ಯರ್ಥ. ಹಾಗೆ ಮನೆತುಂಬ ಜನರಿದ್ದರೂ ಜನರೊಳಗೆ ಸತ್ಯಜ್ಞಾನವೇ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ವ್ಯರ್ಥ. ಇದು ದೇವಸ್ಥಾನ ಮಠ ಮಂದಿರ ಚರ್ಚ್ ಮಸೀದಿಯವರೆಗೂ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಬೆಳೆಸುವತ್ತ ನಡೆದು  ಒಳಗೇ  ಇದ್ದ ದೈವತ್ವಕ್ಕೆ ಕೊರತೆಯಾದಾಗಲೇ ಅಸುರಿ ಶಕ್ತಿ‌ಜಾಗೃತವಾಗಿ ಆಳೋದು. ಇದನ್ನು ಪುರಾಣಗಳೇ ತಿಳಿಸಿವೆ.

ದೇವತೆಗಳು ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ಮೈ‌ಮರೆತಾಗ ಅಸುರರು ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಿ ಸ್ವರ್ಗದಿಂದ ಓಡಿಸಿದರಂತೆ‌ ಸುರರು ಬ್ರಹ್ಮಾದಿ ದೇವರುಗಳ ಮೊರೆ ಹೋಗಿ ಯುದ್ದ ಮಾಡಿ ಅಸುರರ ಸಂಹಾರವಾಯಿತಂತೆ, ಧರ್ಮ ಕ್ಕೆ ಜಯದೊರೆಯಿತಂತೆ... ಹೀಗೇ ಎಷ್ಟೋ ಪುರಾಣ ಕಥೆಗಳ ಹಿಂದೆ ‌ಇರುವ ಸತ್ಯವನ್ನು  ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು  ಒಳಗಿರುವ  ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿ   ಅಗತ್ಯವಿದೆ.

ನಾನೇ ಎಲ್ಲಾ ನನ್ನಿಂದಲೇ‌ಎಲ್ಲಾ ನನಗಾಗಿಯೇ ಎಲ್ಲಾ ಎನ್ನುವಾಗಲೇ ಅಲ್ಲ ಅಲ್ಲ ಎನ್ನುವವರು  ಬೆಳೆಯೋದು. ಹಾಗಾದರೆ ನಾನಲ್ಲ ಎಂದರೆ ಸರಿಯೆ?  ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಒಂದೇ ನಾನೆಂಬುದಿಲ್ಲ. ನಾನೆಂಬ ಅಹಂಕಾರ ಹೋಗಿ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ದೆಡೆಗೆ  ನಡೆದವರನ್ನು ಮಹಾತ್ಮರೆಂದರು.

ಮಹಾತ್ಮರ ಸಂಖ್ಯೆ ಬೆಳೆಯಲು  ಅಂತಹ ಜ್ಞಾನದ ಶಿಕ್ಷಣ ಕೊಡಬೇಕು. ಮಕ್ಕಳೇ ಬೇಡ ಎನ್ನುವ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಲುಪಿರುವಾಗ  ,ಸಂಸಾರವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಬಂದವರು ಬೆಳೆದಿರುವಾಗ  ಸತ್ಯ ಸತ್ವ ತತ್ವದ ಬಗ್ಗೆ  ಸ್ತ್ರೀ ತಿಳಿಸಬಹುದೆ?

ತಿಳಿಸಿದರೂ ಸಮಾಜ ಒಪ್ಪುವುದೆ? ಹಿಂದಿನಿಂದಲೂ  ಸ್ತ್ರೀ ಜ್ಞಾನ ದೇವತೆ ಎಂದವರೆ ಜ್ಞಾನದಿಂದ ದೂರವಿಟ್ಟವರು ಹೊರಗೆ  ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದರು. ಆದರೆ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವಿರದು. ಹೀಗಾಗಿ ಅಸತ್ಯ ಅನ್ಯಾಯ ಅಧರ್ಮ ವೂ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಬೆಳೆಯಿತು.  ಬೆಳೆದು ನಿಂತ ಮೇಲೆ ಸರಿಪಡಿಸಲಾಗದು. ಹಾಗಾಗಿ ಗಿಡವಾಗಿರುವಾಗಲೇ ಸತ್ವಯುತ ಆಹಾರ ಫೋಷಣೆ ಮಾಡಿದರೆ ಉತ್ತಮ ಫಲ ಕೊಡುತ್ತದೆ. ಈಗಲೂ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕೊಡಲೇಬೇಕಾದ ಸಂಸ್ಕಾರದ ಶಿಕ್ಷಣ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಹೊರಗೆ ಕೊಟ್ಟರೆ  ಮಕ್ಕಳು ಮಹಾತ್ಮರಾಗಬಹುದು. ಅತಿಯಾದ ಜ್ಞಾನವೂ ಅಹಂಕಾರ ಆಗಬಹುದು.ಅಜ್ಞಾನದಿಂದ ಜನ್ಮ ಪಡೆದ ಅಹಂಕಾರ ವನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಬಹುದು.ಆದರೆ ಅರ್ಧ ಸತ್ಯ ತಿಳಿದು ನಡೆದವರ ಅಹಂಕಾರ  ವಿನಾಶಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.

ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ  ಜ್ಞಾನಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಬೆಳೆಯದೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಅಜ್ಞಾನಿಗಳೇ ಭೂಮಿ ಆಳೋದು. ಭೂ ಭಾರ ಹೆಚ್ಚಾದಾಗ  ಭೂಕಂಪ ಪ್ರಳಯ . ಯುದ್ದ ರೋಗ.ದಂತಹ ಪ್ರಕೃತಿ ವಿಕೋಪದಲ್ಲಿ ಜೀವಹೋಗೋದು.

ನಿರಂತರವಾಗಿ ನಡೆದು ಬಂದಿರುವ ಈ ಮನುಕುಲವನ್ನು ನಡೆಸಿರೋದೆ ಮಾನವನ ಧರ್ಮ ಕರ್ಮ ಫಲವಾಗಿದೆ.

ಸಾಲ ಅಥವಾ ಋಣ ತೀರಿಸಲು ಸ್ವಧರ್ಮ, ಸತ್ಕರ್ಮ,ಸ್ವಾಭಿಮಾನ ಸ್ವಾವಲಂಬನೆ ಸತ್ಯಜ್ಞಾನದ ಶಿಕ್ಷಣವೇ ಮೂಲಧಾರ. ಇದೇ ಮಹಾತ್ಮರ ಜೀವನ.

ಸಮ್ಮಿಶ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಅಂದರೆ‌ ಮಿಶ್ರಣಕ್ಕೆ ನೀಡಿದ ಸಹಕಾರ

ಮಿಶ್ರ ತುಪ್ಪದ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ಎಲ್ಲಾ   ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೆ  ಈ ಮಿಶ್ರ ಜಾತಿ,ವರ್ಣ, ಧರ್ಮ, ದೇಶ ಸಮ್ಮಿಶ್ರ ಸರ್ಕಾರವೇ ಇಲ್ಲದೆ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಾಗಿ  ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವು ಆಳಿಕೊಳ್ಳುವ ಜ್ಞಾನವಿರುತ್ತಿತ್ತು ಮಾನವನಿಗೆ. ಎಲ್ಲಾ ಕಲಬೆರೆಕೆಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಶುದ್ದವಾಗಿರೋದು ಯಾರು?

ಹೊರಗೆ ತಳುಕುಬಳುಕು ಒಳಗೆ ಹುಳುಕು.

ಪರಮಾತ್ಮನೊಬ್ಬನೆ ಶುದ್ದ ಆದ್ದರಿಂದ ಶುದ್ದ ಸತ್ಯ ಧರ್ಮ ಆಚಾರ ವಿಚಾರ ಪ್ರಚಾರ ಶಿಕ್ಷಣದ ಕಡೆಗೆ ನಡೆಯೋದೆ ಯೋಗ ಮಾರ್ಗ. ಹೊರಗೆ ನಡೆದು  ತಿಂದಷ್ಟೂ ರೋಗ. 

ಏನೇ  ತಿಂದರೂ ಪರಮಾತ್ಮನ ಪ್ರಸಾದ ಎನ್ನುವ ಭಕ್ತರು ಇದ್ದರೆ  ಪರಮಾತ್ಮನ ರಕ್ಷಣೆ ಇರುವುದಂತೆ ಹಾಗಾಗಿ ಹೊರಗಿನ  ಪ್ರಸಾದಕ್ಕಾಗಿ ಕಾದು ನಿಲ್ಲುವರು.  ಪಾಪಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಫಲವಿರುತ್ತದೆ.ಪ್ರಸಾದವೇ ಭ್ರಷ್ಟರ ವಶವಾದರೆ  ಗೋವಿಂದನೇ ಗತಿ.

ಸಾಕಾರದಿಂದ ನಿರಾಕಾರದೆಡೆಗೆ ನಡೆದ  ಧರ್ಮ ಇಂದು ಸರ್ಕಾರದ ಹಿಂದೆ ನಡೆದಿದೆ ಎಂದರೆ  ದಾರಿತಪ್ಪಿದೆಯೆ?

ಸ್ವಚ್ಚ ಭಾರತಕ್ಕೆ  ಸ್ವಚ್ಚ ಜ್ಞಾನದ ಶಿಕ್ಷಣ ಕೊಡದೆ ಉಚಿತವಾಗಿ ತಿನ್ನಿಸಿದರೆ  ದೇವರು ಕಾಣೋದಿಲ್ಲ. ಅತೃಪ್ತ ಆತ್ಮಗಳೇ ಕಾಣೋದು.

ಆಹಾರವಿಲ್ಲದೆ ತಪಶ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ ಸಾವಿರ ವರ್ಷ ಬದುಕಿದ ತಪಸ್ವಿಗಳ  ದೇಶದಲ್ಲಿ  ತಾಮಸಗುಣದವರು  ಬೆಳೆಯಲು ಕಾರಣವೇ ಅಜ್ಞಾನ. ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೆ ತಲುಪದ ಕರ್ಮ ವೇ ಅಕರ್ಮ, ವಿನಯವನ್ನು ಬೆಳೆಸದ ವಿದ್ಯೆಯೇ ಅವಿದ್ಯೆ.

ಸತ್ಯವನ್ನು ತಿಳಿಸದ  ತಿಳುವಳಿಕೆಯೇ ಅಜ್ಞಾನ.

ಹಿಂದೆ  ಅವರವರ ಜನ್ಮದ‌ಮೂಲ ಧರ್ಮ/ ಕರ್ಮಕ್ಕೆ‌ತಕ್ಕಂತೆ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಾ ಸಮಾಜದ ಒಂದು ಹಿತದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಒಗ್ಗಟ್ಟು ಇತ್ತು. ಈಗಿದು ವಿರುದ್ದವಾಗಿದ್ದು ಹೊರಗಿನವರ ಜೊತೆಗೆ ಬೆರೆತು ಒಳಗಿನವರನ್ನೇ‌ಮರೆತು  ಅಂತರ ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡರೆ  ಜೀವನಕ್ಕೆ ಅರ್ಥ ವಿರದು ಜೀವಕ್ಕೆ ಶಾಂತಿ ಸಿಗದು. ಇದೇ ಎಲ್ಲಾ ಅನರ್ಥಗಳಿಗೆ ಅವಾಂತರಕ್ಕೆ ಕಾರಣ.

ಜ್ಞಾನ ಬೇರೆ ವಿದ್ಯೆ‌ಬೇರೆಯೆ?

ನಾವು ಈವರೆಗೆ ಕಲಿತಿರೋದು ಜ್ಞಾನವಲ್ಲ ವಿದ್ಯೆ ಎಂದರೆ ಅರ್ಥ ವಾಗದು.

ಇಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನ ಆಂತರಿಕ ವಾಗಿರುವ ಶಕ್ತಿ ವಿದ್ಯೆ ಹೊರಗಿನ ಶಕ್ತಿ. ಅದನ್ನು ಯಾರು ಸದ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಜೀವನದ ಸತ್ಯ ತಿಳಿದು ನಡೆಯುವರೋ ಅವರು ಜ್ಞಾನಿಗಳು ಎಂದರ್ಥ.

  ಜ್ಞಾನ ಎಂದರೆ ತಿಳುವಳಿಕೆ ವಿಜ್ಞಾನ ವಿಶೇಷವಾದ ತಿಳುವಳಿಕೆ.ಇದರಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ವಿಜ್ಞಾನ ಭೌತವಿಜ್ಞಾನ ಒಂದೇ ನಾಣ್ಯದ ಎರಡು ಮುಖ. ಮಾನವನಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನ ಅಡಗಿದೆ. ಇತಿಮಿತಿಯಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನ ವಿಜ್ಞಾನವನರಿತವರು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿರುವರು. ಅಂದರೆ ಎರಡೂ ಸಮಾನವಾಗಿ ಬಳಸುವಾಗ  ಸ್ಥಿತಪ್ರಜ್ಞಾವಂತರಾಗಿರಬೇಕು.

ಅತಿಯಾಗಿ ತಿಂದರೂ ಕಷ್ಟ ತಿನ್ನದೆ ಬಿಟ್ಟರೂ ಕಷ್ಟ. ಹಾಗೆ ಹಸಿದವನಿಗೆ ಅನ್ನದಾನ ಮಾಡಿದರೆ ಪುಣ್ಯ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿದವನಿಗೆ ಅತಿಥಿಸತ್ಕಾರವೂ  ಪಾಪವಾಗಬಹುದು.

ಅತಿಯಾದ ಬಡತನ ಅತಿಯಾದ ಸಿರಿತನ ಮಾನವನಿಗೆ ಶಾಪವಾಗುತ್ತದೆಂದರ್ಥ.

ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಪುರಾಣ ಇತಿಹಾಸ ಶಾಸ್ತ್ರ ಕಥೆಗಳನ್ನು ತಿಳಿದು  ವಿದ್ಯಾವಂತರೆನಿಸಿದ್ದರೂ  ನಮ್ಮ ಈಸ್ಥಿತಿಗೇ  ಏನು ಕಾರಣವೆನ್ನುವ ಸತ್ಯದ ಅರಿವಿಲ್ಲವಾದರೆ ನಾವು ಜ್ಞಾನಿಗಳಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಮೂಲವೇ ಅಜ್ಞಾನದ ನಡೆನುಡಿಯ  ಕರ್ಮ ವಾಗಿದೆ. ಆ ಕರ್ಮ ವೇ ಹಿಂದಿರುಗಿ ಬಂದು ಫಲ ನೀಡುತ್ತಿದೆ. ಹಣವಿದ್ದರೂ ಸಾಲದ ಹೊರೆ ಎಂದಾಗ ಯಾವುದಕ್ಕಾಗಿ ಸಾಲ ಮಾಡಿದ್ದೆವು? 

ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಲಕ್ಷಾಂತರ. ರೂ ಕಟ್ಟುವರೆಂದರೆ ಆ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನವಿತ್ತೆ? ಅದೇ ಮುಂದೆ ಮಕ್ಕಳ ತಲೆಯ ಮೇಲಿನ ಸಾಲವಾಗಬಾರದೆಂದರೆ ಶಿಕ್ಷಣದವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಸತ್ಯ ಜ್ಞಾನವಿರಲಿ. ಆಗ ಸಾಲದ ಅರ್ಥ ಋಣ ತೀರಿಸುವ ಜ್ಞಾನ ಬರುತ್ತದೆ.

ದೇಶದ ಒಳಗಿದ್ದು  ದೇಶ ಬೇರೆ  ನಾನೇ ಬೇರೆ ದೇವರು ಬೇರೆ ನಾನೇ ದೇವರು ಎಂದರೆ  ಸತ್ಯವಿರದು.

ನನ್ನೊಳಗೆ ದೇವಶಕ್ತಿ ಇದ್ದರೂ ದೈವೀಕ ಗುಣಜ್ಞಾನದಿಂದ ಬೆಳೆಯದಿದ್ದರೆ  ದೇವರನ್ನು ನಂಬಲಾಗದು. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ನಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿಯೇ  ಸತ್ವಯುತ ವಿಷಯ ಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಿದರೆ ಮಕ್ಕಳು ಮಹಾತ್ಮರಾಗಿ  ಋಣಮುಕ್ತರಾಗಬಹುದು.

ಕಷ್ಟ ವಿದೆ. ಹಾಗಂತ ಅಸಾಧ್ಯವಲ್ಲ.ನಮ್ಮ ಹಿಂದಿನ ಮಹಾತ್ಮರುಗಳೆ ಇದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿ.

ದೇವರಾಗದಿದ್ದರೂ ಸರಿ ಅಸುರರ ವಶವಾಗದಿದ್ದರೆ ಉತ್ತಮ.

ಎಲ್ಲಿ ಸತ್ವ ಸತ್ಯ ತತ್ವ ಜ್ಞಾನವಿರುವುದೋ ಅಲ್ಲಿ ದೇವರಿರುವರು.ಶಾಂತಿಯಿರುವುದು. ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನ ಪ್ರಾಪ್ತಿ. ಆತ್ಮಜ್ಞಾನದ ನಂತರವೆ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ತೃಪ್ತಿ ಮುಕ್ತಿ ಇದು ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಸತ್ಯ.

ಭೌತಿಕದಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಕಾಣಲಾಗದು. ಹಾಗಂತ ಭೌತವಿಜ್ಞಾನದಿಂದ ಮಾನವ ದೂರವಾಗಿರೋದು ಕಷ್ಟ.

ಜ್ಞಾನವಿಜ್ಞಾನವು ಒಂದೇ ನಾಣ್ಯದ ಎರಡು ಮುಖ. ಒಂದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಇನ್ನೊಂದು ಮುಂದೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಎರಡನ್ನೂ ಸದ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನಡೆದರೆ ಸ್ಥಿತಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ

ಆಗಬಹುದು.ಅಂದರೆ ನಮ್ಮ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ‌ನಾನೇ ಕಾರಣವೆನ್ನುವ ಸತ್ಯ ತಿಳಿದು ನನ್ನನ್ನು ನಾನರಿತು ನಡೆಯಬಹುದು. ಇದು ರಾಜಯೋಗದ ವಿಚಾರ.

ಇಂದು ಭೋಗದ ರಾಜಕೀಯವನ್ನು ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದು ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ವ್ಯಾಪಾರ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವವರ ಹಿಂದೆ ನಡೆದವರು ಸಾಲದ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿ ಸಾಲ ತೀರಿಸಲು ಯಾವ ಕೆಲಸವಾದರೂ ಸರಿ ಯಾವ ದೇಶವಾದರೂ ಸರಿ ಎನ್ನುವ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇದೆ. ಆದರೆ,ಒಳಜಗತ್ತಿನ ಸಾಲ ತೀರಿಸಲು ಸದ್ವಿದ್ಯೆಯಿಂದ ಸುಜ್ಞಾನದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯ ಎನ್ನುವಾಗ ಅದನ್ನು ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದಲೇ ಕೊಡುವುದು ಧರ್ಮ.

ಇದಕ್ಕೆ ವಿರೋಧಿಸುವ ಪೋಷಕರಿರುವವರೆಗೂ ವಿದ್ಯೆ ಅವಿದ್ಯೆಯಾಗೇ ಇರುತ್ತದೆ.

ಶಿಕ್ಷಕರಾಗಲಿ ಗುರುವಾಗಲಿ‌ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ, ನಿರಹಂಕಾರ ,ಪ್ರತಿಫಲಾಪೇಕ್ಷೆ ಯಿಲ್ಲದ ಸೇವೆ ಮಾಡುವ‌ ಪರಮಾತ್ಮನ ದಾಸರು. ಹಾಗಾಗಿ ಗುರುವನ್ನು ದೇವರೆಂದರು.  ಇವರಲ್ಲಿ ಸ್ವಾರ್ಥ ಅಹಂಕಾರವಿರದಿರಲು ಕಾರಣವೇ ತತ್ವಜ್ಞಾನ. ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ಆ ಪರಾಶಕ್ತಿ ಪರಮಾತ್ಮಶಕ್ತಿ  ಕಾಣೋದಕ್ಕೆ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದವರು ಗುರುವಾಗಬಹುದು. 

ಒಳಗಿರುವ ಅರಿವೇ ಗುರುವಾದಾಗ ದೇಹವೇ ದೇಗುಲ ಆಗುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲಿ ಹೋದರೂ  ದೇವರಿರುವರು. ನಿರಾಕಾರ ಬ್ರಹ್ಮನ್  ಕಡೆಗೆ ನಡೆಸೋ ಗುರುವೇ ನಿಜವಾದ ಜ್ಞಾನಿ ವಿಜ್ಞಾನಿ  ಎಂದಿರುವರು. ಯಾರಿಗೆ ಗೊತ್ತು ನಮ್ಮೊಳಗೆ  ದೇವರಿರುವರೋ ಅಸುರರೋ?

ಗುಣಜ್ಞಾನದಿಂದಲೇ ಜೀವನ ನಡೆದಿರೋದು. ವ್ಯಕ್ತಿಗಿಂತ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಶ್ರೇಷ್ಠ. ಹಾಗೆ ವಿದ್ಯೆಗಿಂತ ಜ್ಞಾನವೇ ಶ್ರೇಷ್ಠ ವೆನ್ನುವರು.

ಇತರರ ಒಳಿತಿಗಾಗಿ ಬದುಕೋದು ದೇವರು

ತನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ತನ್ನವರ ಒಳಿತನ್ನು ಬಯಸೋದು ಮಾನವ

ಕೇವಲ ತನ್ನ ಸ್ವಾರ್ಥ ಅಹಂಕಾರಕ್ಕೆ ಇತರರನ್ನು ಬಲಿಕೊಡೋದೆ  ಅಸುರ ಬುದ್ದಿ..ಎಷ್ಟು ವರ್ಷ ಬದುಕಿದರೂ ಸೂಕ್ಮ.  ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲವಾದರೆ ಅತಂತ್ರಸ್ಥಿತಿಯೇ ಗತಿ.

ವಿದ್ಯಾವಂತರೆಲ್ಲ ಜ್ಞಾನಿಗಳಾಗಿಲ್ಲ.ಜ್ಞಾನಿಗಳಾದವರೆಲ್ಲರೂ ವಿದ್ಯೆ  ಕಲಿತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಈಗ  ಎಲ್ಲಾ ಮಿಶ್ರ.