ಶಾಸ್ತ್ರ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಬಿಟ್ಟರೆ ಶಸ್ತ್ರ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಹೆಚ್ಚುವುದು

ಶಸ್ತ್ರ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗೂ ಶಾಸ್ತ್ರ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಿರುವ  ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿಷ್ಟೆ ಒಂದು  ದೈಹಿಕ  ಇನ್ನೊಂದು ಮಾನಸಿಕ.ದೈಹಿಕವಾಗಿ  ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮಾಡುವಾಗ ಎಲ್ಲರೂ  ನೋಡಬಹುದು ಮಾನಸಿಕದ್ದು ನೋಡಲಾಗದು ಅನುಭವಿಸಲೇಬೇಕು. ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಉತ್ತಮ ಉದ್ದೇಶದ್ದಾದರೆ  ಉತ್ತಮ ಪರಿಹಾರದಿಂದ ಸಂತೋಷದ ಜೀವನ ನಡೆಸಬಹುದು. ಎರಡೂ ಕಡೆ ನೋವಿದೆ ನೋವಿಗೆ ಕಾರಣ ಶಾಸ್ತ್ರದ  ಬಗ್ಗೆ ಸರಿಯಾದ ತಿಳುವಳಿಕೆಯಿಲ್ಲದೆ ನಡೆದಿರೋದು. ಶಸ್ತ್ರ ಹಿಡಿದು ಹೊರಟವರಿಗೆ ಶಾಸ್ತ್ರ ಹಿಡಿಸದು.ಶಾಸ್ತ್ರ ದಲ್ಲಿರುವವರಿಗೆ  ಶಸ್ತ್ರ ಹಿಡಿಯೋದು ಕಷ್ಟ.
ಶಸ್ತ್ರ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಒಂದು ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಪರಿಹಾರ. ಮೂಲದ ಶಕ್ತಿಯರಿತು  ಸರಿಯಾದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ನಡೆದವರಿಗೆ ಯಾವ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಅಗತ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ.
ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಸಾಧಾರಣವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಅನೇಕ ಸಂಘಗಳಿವೆ ಸಂಘಟನೆಗಳಿವೆ. ವೈಧ್ಯಕೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಆಪರೇಷನ್ ವಿಚಾರಕ್ಕೂ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಆಪರೇಷನ್ ಗೂ ಹಾಗು ರಾಜಕೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಆಪರೇಷನ್ ಗೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ  ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದ್ದರೂ ರೋಗಬಂದವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಈ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಅಗತ್ಯವಿತ್ತು. ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ರೋಗಿಗಳೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿ ರೋಗದ  ದೇಶವಾಗಿಸುವುದು ಅಧರ್ಮ.
ಇಲ್ಲಿ ಆಪರೇಷನ್ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ  ಬೆಳವಣಿಗೆ ಯಾಕೆಂದರೆ  ದೇಹದ ಒಳಗಿನ ಭಾಗದಲ್ಲಿ  ಶಕ್ತಿ ಕುಸಿದರೆ ಅಥವಾ  ಹಾಳಾಗಿ ಹೋಗಿದ್ದರೆ ಹೊರಗಿನಿಂದ  ಬೇರೆ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸೇರಿಸಿ  ಶಕ್ತಿ ಹೆಚ್ಚಿಸುವುದಾಗಿರುವಾಗ ಹೊರಗಿನ ಶಕ್ತಿಗೂ ಒಳಗಿನ ಶಕ್ತಿಗೂ ಸರಿಯಾಗಿ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗಿಸೋದು ಕಷ್ಟ.ಯಾವಾಗ ಹೊರಗಿನ ಶಕ್ತಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಬರುವುದೋ ಮತ್ತದೇ  ರೋಗದ ಸಮಸ್ಯೆ. ಹೊರಗಿನಿಂದ  ಸೇರಿದ ಶಕ್ತಿಯ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿಯ ಪ್ರಭಾವವೂ  ಒಳಗಿರುವ ಶಕ್ತಿ ಅನುಭವಿಸುತ್ತದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಆಪರೇಷನ್  ತಂತ್ರವು ಮಾನವನ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಾದ ಆರೋಗ್ಯ ಕೆಡಿಸಿದಂತಾಗಬಾರದು.
ಶಾಸ್ತ್ರವೂ ಹಾಗೆ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶ ತಿಳಿದು ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು  ಹೇಗೆ  ಯಾವಾಗ ಬಳಸಿದರೆ  ಉತ್ತಮ ಎನ್ನುವುದು ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಬೇರೆಯವರಿಂದ ಎಷ್ಟೇ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡರೂ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಸುಖ. ಆದರೆ ನಮ್ಮವರಿಂದಲೇ ತಿಳಿದು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡರೆ  ತೃಪ್ತಿ ಸಂತೋಷ‌ಸುಖ ಹೆಚ್ಚು. ಇದಕ್ಕೆ ಬೇಕು ಆಂತರಿಕ ಶಕ್ತಿ. ಗುರು ಹಿರಿಯರ ಧರ್ಮ ಕರ್ಮ ವು ಅವರ ಕಾಲವನ್ನು ಯಾವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಏರಿಸಿತ್ತು ಇಳಿಸಿತ್ತು ಎನ್ನುವ ಸತ್ಯ  ಹಿಂದಿನ ಪುರಾಣ ಇತಿಹಾಸದ ಏಳುಬೀಳುಗಳು ತಿಳಿಸುತ್ತವೆ. ಈ ಕಾಲದ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಅಂದಿನ ವೈಚಾರಿಕತೆಗೆ ವಿರುದ್ದವಿದ್ದಷ್ಟೂ  ರೋಗ ತಪ್ಲಿದ್ದಲ್ಲ.ಯಾವುದೇ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಯಲ್ಲಿ ಧರ್ಮ ಸತ್ಯ ಇಲ್ಲವೋ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ  ಪರಿಹಾರವಷ್ಟೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಶಾಸ್ತ್ರ ತಿಳಿದು ಶಸ್ತ್ರ ಹಿಡಿದರೆ ಉತ್ತಮ ಆರೋಗ್ಯಕರ ಸಮಾಜ ದೇಶ ಕಾಣಲು ಸಾಧ್ಯ.ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿಯೇ ಇದನ್ನು ಕಲಿಸಿ ಬೆಳೆಸಿದರೆ ಶಾಸ್ತ್ರ ದ ಪ್ರಕಾರ ನಡೆಯುವವರು ನಡೆಯುವರು ಶಸ್ತ್ರ ಯಾವುದಕ್ಕೆ ಹಿಡಿಯಬೇಕೆಂಬ ಅರಿವಿದ್ದರು‌  ಕ್ಷತ್ರಿಯರಾಗಿದ್ದರು. ಧರ್ಮ ವನರಿಯಬಹುದು.ಆದರೆ ಇದು ರಾಜರ ಕಾಲವಲ್ಲ ಹೀಗಾಗಿ  ಪ್ರಜೆಗಳೇ ಎಚ್ಚರವಾಗಿರಲು ಪ್ರಜಾಧರ್ಮ ಜ್ಞಾನದ ಶಿಕ್ಷಣ ಮೂಲವಾಗಿದ್ದರೆ ಉತ್ತಮ. ದೇವಾಸುರರ ಶಕ್ತಿ ಮಾನವನ ಗುಣದಲ್ಲಿದೆ. ದೈವಗುಣ ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಶಾಸ್ತ್ರ ದ ಅರಿವಿರಬೇಕು. ಅಸುರಗುಣವಿದ್ದವರನ್ನು  ಗೆಲ್ಲಲು ಶಸ್ತ್ರ ಹಿಡಿದು ಹೋರಾಡಬೇಕು. ಯಾವುದೂ ಅತಿಯಾಗ

ಬಾರದಷ್ಟೆ. ಸ್ವಚ್ಚ ಭಾರತ ಸ್ವಚ್ಚ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿದೆ.ಸಮಾನತೆ ಜ್ಞಾನವಿಜ್ಞಾನದ ಸದ್ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿದೆ.

ಒಳಗಿನ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಗೆ ಒಳಗಿನವರ ಸಹಕಾರ ಸಹಾಯ ಅಗತ್ಯ.

ಹೊರಗಿನ ಚಿಕಿತ್ಸೆ  ಹೊರಗಿನವರ ಸಹಕಾರವಿದ್ದರೂ  ಅಪಾಯವೂ ಇರುತ್ತದೆ. 

ಶ್ರೀ ರಾಮನ ನಡೆ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣನ ನುಡಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ

ವಿಷ್ಣುವಿನ 

ಎಲ್ಲಾ ಅವತಾರಗಳಲ್ಲಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಹಾಗು ಶುದ್ದವಾದ ಅವತಾರವೆ ಶ್ರೀ ರಾಮಾವತಾರ. ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪಾತ್ರವೂ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ವಿಶೇಷ ಗುಣಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಆಗೋದನ್ನು ತಡೆಯಲಾಗದು ಎನ್ನುವ ಸತ್ಯ ಅಡಗಿದೆ.ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪರಮಾತ್ಮನ ಇಚ್ಚೆಯೇ ಎನ್ನುವ ಸಂದೇಶದ ಜೊತೆಗೆ ಕರ್ಮಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಪ್ರತಿಫಲ ಅನುಭವಿಸಲೇಬೇಕೆನ್ನುವ ಸತ್ಯವಿದೆ. ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರನು ಮಗನಾಗಿ,ಅಣ್ಣನಾಗಿ, ಪತಿಯಾಗಿ,ರಾಜನಾಗಿ ಪ್ರಜಾಸೇವಕನಾಗಿ  ಸಾಮ್ರಾಟನಾಗಿರೋದರ ಹಿಂದಿನ ತತ್ವಜ್ಞಾನವು ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕಾಣೋದು ಕಷ್ಟ.ತಂತ್ರದಿಂದ ರಾಜಕೀಯ ನಡೆಸಬಹುದು. ತತ್ವದಿಂದ ನಡೆಸೋದನ್ನು ಕೇವಲ ರಾಮಾವತಾರ ತೋರಿಸಿದೆ.ಇದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರೆ ಉತ್ತಮ ಜ್ಞಾನ ಮಾನವ ಪಡೆಯಬಹುದು.

ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಇಂದು ತತ್ವವೇ ತಂತ್ರದೆಡೆಗೆ ನಡೆದಿರೋದು ಅಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬಲ ಬರಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತಿದೆ ಅನಿಸುವುದಿಲ್ಲವೆ? ಬದುಕಬೇಕು ಆದರೆ ಯಾವ ರೀತಿ ಬದುಕಬೇಕೆಂಬ ತತ್ವಜ್ಞಾನ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. 

ಧರ್ಮದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ನಡೆಸುವುದಕ್ಕೂ ರಾಜಕೀಯದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಧರ್ಮ ನಡೆಯುವುದಕ್ಕೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿಷ್ಟೆ. ಒಂದು ಆಂತರಿಕ ಸಿದ್ದಿ,ಇನ್ನೊಂದು ಭೌತಿಕ ಪ್ರಸಿದ್ದಿ.ಆಂತರಿಕ ಸಿದ್ದಿಯಿಂದ ಭೌತಿಕದಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ದರಾದವರು ನಮ್ಮ ಭಾರತೀಯ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳು.ಇದರಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ವಿರದೆ ರಾಜಯೋಗವಿತ್ತು.

ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಚಿಂತಕರು  ಅದ್ವೈತ ,ದ್ವೈತ ,ವಿಶಿಷ್ಟಾದ್ವೈತ ದ ,ಸಂಶೋಧನೆ ನಡೆಸಲು ಸಂಶೋಧನಾ ಕೇಂದ್ರಗಳಿವೆ. ಆದರೆ ತತ್ವಜ್ಞಾನ ಬೆಳೆದಿರೋದು  ಆಂತರಿಕ ಸಂಶೋಧನೆಯಿಂದ. ಬ್ರಹ್ಮವಿಷ್ಣು ಶಿವರೆ  ಶಕ್ತಿಯ ಅಧೀನರೆನ್ನುವುದನ್ನು  ಒಪ್ಪಲು ಕಷ್ಟ. ಭೂಮಿ  ಮೇಲೇ ಎಲ್ಲಾ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳಿಗೆ  ಪರಮಾತ್ಮನ ದರ್ಶನವಾಗಿರುವಾಗ ಜೀವಾತ್ಮನಿಲ್ಲದೆ ಪರಮಾತ್ಮನ ಕಾಣಲಾಗಿಲ್ಲ. ಇತರ ಗ್ರಹಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಹರಡಿಕೊಂಡಿರುವ ಒಂದೇ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು  ಕಾಣೋದೆ ಅದ್ವೈತ. ಕಾಣಲಾಗದಿದ್ದರೆ ನಾನಿರುತ್ತೇನೆ ದ್ವೈತ. ಹೀಗೇ  ನಾನು ಹೋಗುವವರೆಗೂ ಆ ಪರಮಶಕ್ತಿಯ ಅಧೀನದಲ್ಲಿರಲೇಬೇಕು. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಹಿಂದಿನ. ವೇದ ‌ಪುರಾಣಗಳ ಪಾತ್ರ ಪರಿಚಯ ನಮ್ಮ ಪರಿಚಯವನ್ನು ನಾವು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಗಿದೆ.‌ ಅಲ್ಲಿತುವ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪಾತ್ರವೂ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ವಿಶೇಷ ಶಕ್ತಿ ಪಡೆದು  ಧಾರ್ಮಿಕ ನೆಲೆಗಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ನಡೆದರು, ಅಧರ್ಮ ದಲ್ಲಿ  ನಡೆದವರ  ಗತಿ ಏನಾಯಿತೆನ್ನುವುದನ್ನು

ಸೂಕ್ಷ್ಮ ವಾಗಿ ತಿಳಿಯಲು  ನಮ್ಮೊಳಗಿನ ಗುಣವನ್ನು ಶೋಧಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಗತ್ಯ. ಸಂಶೋಧನೆ ಹೊರಗೆ ನಡೆಸಿ ಒಳಗಿನ ಶೋಧನೆಯೇ ಇಲ್ಲವಾದರೆ  ಮೂಲ ಶುದ್ದಿ ಕಷ್ಟ.

ಈ ಸಂಶೋಧನೆಗಳ  ಫಲ   ನಾವೇ ಅನುಭವಿಸುವುದಾಗಿರುವಾಗ ಯಾರೋ ಕಾರಣರೆಂದರೆ ತಪ್ಪು. ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸು ನಿನ್ನ ಜೀವ ನಿನ್ನ ಒಳಗಿರುವಾಗ ಹೊರಗಿನವರ ಮನಸ್ಸು ಜೀವ ಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಒತ್ತು ಕೊಟ್ಟರೆ ಒಳಮನಸ್ಸು ಎಚ್ಚರವಾಗೋದಿಲ್ಲ.

ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿದ್ದು ತಪಸ್ಸಿನಿಂದ  ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಸತ್ಯ ತಿಳಿದಿರುವ ನಮಗಮ‌ಮಹರ್ಷಿಗಳ ಸಂಶೋಧನೆ ಸತ್ಯವಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಅದನ್ನು  ಹೊರಗಿನಿಂದ ಸಂಶೋಧನೆ ಮಾಡಿ ತಿಳಿಯಲಾಗದು.

ಹಾಗೆಯೇ ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರನಿಗೆ ಹೊರಗಿನ ರಾಜಕೀಯದ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ಒಳಗಿನ ರಾಜಯೋಗದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ರಾಮನಾಮದಿಂದಲೇ  ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ ಪಡೆದ ಮಹಾತ್ಮರ ನಡೆ ನುಡಿ ಜೀವನ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ರಾಜಕೀಯತೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ರಾಮರಾಜ್ಯದ ಕನಸು ಒಳಗಿರುವ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನದ. ಮೂಲಕ ಸಾಧ್ಯ. ಹೊರಗಿರುವ ವಿಜ್ಞಾನದಿಂದ ಕಷ್ಟ  ನಷ್ಟ ಎರಡೂ ಇದೆ. 

 ಅಸಹಕಾರ ಅಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಅಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಇರಬೇಕು.ಸತ್ಯ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮ ಸಂಗದ ಸಹಕಾರದ ಶಿಕ್ಷಣ ಬೇಕು.

ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ರಲ್ಲಿಯೂ  ಅಡಗಿರುವ‌ ಚೈತನ್ಯಶಕ್ತಿ ಹೊರಗಿನ ಸತ್ಯದೆಡೆಗೆ  ಹೊರಗೆ ಹೊರಟರೆ ‌ಒಳಗಿರುವವರು ಯಾರು?

ಪಾಪ ಪುಣ್ಯದ ಪ್ರತಿಫಲ ಯಾರೂ ತಡೆಯಲಾಗದು

ಆರೋಗ್ಯವೇ ಭಾಗ್ಯ.ಧಾನ್ಯ ದ್ಯಾನ ಧನ್ಯ.ಹೆಚ್ಚಿನ ಧಾನ್ಯ ಬೆಳೆಯುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡು ಬದುಕುವ ದ್ಯಾನದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಧನ್ಯತಾಬಾವ ಹೆಚ್ಚುವುದು ಆಗ ಆರೋಗ್ಯಕರ ಜೀವನ. ಇದು ಕರ್ಮ ಯೋಗಿಗಳ ಲಕ್ಷಣ

ಬೆಳೆದ ಧಾನ್ಯ ಹಂಚದೆ ,ತಾನೇ ಎಲ್ಲಾ ತಿಂದರೆ ರೋಗ. ಹಾಗೆಯೇ  ಸದ್ವಿಚಾರವನ್ನು ಹಂಚದೆ  ಜನರ ದಾರಿ ತಪ್ಪಿಸಿ ಆಳಿದರೆ ಅಧರ್ಮ ..ಆಹಾರವೂ ಸಾತ್ವಿಕವಾಗಿದ್ದರೆ‌ ಸತ್ವಗುಣ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಆಗ ದ್ಯಾನವೂ ಸಾತ್ವಿಕತೆಕಡೆಗೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ ಇದೇ ಮಾನವನನ್ನು ಮಹಾತ್ಮನಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಒಳಗೆ ಏನು ಹಾಕುವೆವೋ ಅದೇ ಮನಸ್ಸಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆ ಹೊಂದಿ ಮನುಷ್ಯನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಮನಸ್ಸಿನಂತೆ ಮಾನವ. ಮಕ್ಕಳ ಮನಸ್ಸು ಸ್ವಚ್ಚವಾಗಿರುತ್ತದೆ.ಯಾವುದೇ ಕಪಟವಿರದು.ಅದರ ಒಳಗೆ ಹಾಕುವ ಆಹಾರವು ದೈಹಿಕ ಶಕ್ತಿ ಕೊಟ್ಟು ನಡೆಸುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬೆಳೆಸುವ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡಿದರೆ ಯೋಗಿಯಾಗಿ ಯೋಗ್ಯ ಪ್ರಜೆಯಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ಆಂತರಿಕ ಶುದ್ದಿಯ ನಂತರ ಭೌತಿಕ ಶುದ್ದಿಯಾಗುವುದು. ದೇಹದ ಸ್ವಚ್ಚತೆ ಎಲ್ಲಾ ಮಾಡಬಹುದು ಮನಸ್ಸಿನ ಶುದ್ದಿ  ಧಾನ್ಯ,ದ್ಯಾನದ ಮೂಲಕ ಆಗುತ್ತದೆ.

ಮಾನಸಿಕ ಆರೋಗ್ಯವೇ ದೈಹಿಕದೆಡೆಗೆ ಸಾಗುವುದು.

ಮಾನಸಿಕ ರೋಗಕ್ಕೆ  ಸದ್ವಿಚಾರ,ಸತ್ಸಂಗ,ಯೋಗ,ದ್ಯಾನವೇ ಮದ್ದು.ಹಣದಿಂದ ಇದನ್ನು ಖರೀದಿಸಲಾಗದು. 

ಶ್ರೀರಾಮ ತಿಳಿಸಿದ ರಾಜ ತ್ಯಜಿಸಬೇಕಾದ 14 ದೋಷಗಳು

ಶ್ರೀ ರಾಮರಾಜ್ಯ ಮಾಡೋದಕ್ಕೆ ಹೊರಟ ನಾವು ಶ್ರೀ ರಾಮ ತಿಳಿಸಿದ ದೋಷರಹಿತ ನಾಯಕನು ಹೇಗಿರಬೇಕೆಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿದರೆ ನಮ್ಮಲ್ಲೂ ನಾಯಕನ ಗುಣವಿರಬಹುದು.ಇದು ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಕಾಲ ಇವುಗಳನ್ನು ತಿಳಿಯೋಣ ಬನ್ನಿ.ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ತನ್ನ ತಮ್ಮ ಭರತನಿಗೆ ತಿಳಿಸಿದ ಆಡಳಿತದ ಸೂತ್ರ ಹಿಡಿದ ರಾಜನು ತ್ಯಜಿಸಬೇಕಾದ 14 ದೋಷಗಳು

1ಪರಲೋಕವೇ ಇಲ್ಲ

2ದೇವರಿಲ್ಲವೆನ್ನುವುದು

 3. ಸುಳ್ಳು ಹೇಳುವುದು

4. ವಿನಾಕಾರಣ ಕೋಪಗೊಳ್ಳುವುದು

  5. ಕರ್ತ ವ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಲಕ್ಷ್ಯ

ಅಕರ್ತವ್ಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರವೃತ್ತಿ

 6. ವಿಳಂಬಿಸಿ ಕಾರ್ಯ ವೆಸಗುವುದು

  7. ಜ್ಞಾನಿಗಳನ್ನು ಸಂದರ್ಶಿಸದಿರೋದು

 8. ಸೋಮಾರಿತನ

  9. ಪಂಚೇಂದ್ರಿಯಗಳಿಗೆ ಅಧೀನನಾಗಿರೋದು

  10.  ಯಾರೊಡನೆ ಸಮಾಲೋಚಿಸದೆ ಏಕಪಕ್ಷೀಯವಾಗಿ ಆರ್ಥಿಕ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು

  11.  ಅವಿವೇಕಿಗಳು,ಅನನುಭವಿಗಳು ಆದವರೊಂದಿಗೆ ಮಂತ್ರಾಲೋಚನೆ

 12.  ನಿಶ್ಚಯಿಸಿದ ಕಾರ್ಯ ಯೋಜನೆ ಕಾಲಮೀರಿದರೂ ಪ್ರಾರಂಭಿಸದಿರೋದು

 13..  ಮಂತ್ರಾಲೋಚನೆಯನ್ನು ರಹಸ್ಯವಾಗಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು

 14.  ಮಂಗಲಾಚರಣೆಯಿಲ್ಲದೆ ಕಾರ್ಯ ಆರಂಭಿಸುವುದು

ಎಲ್ಲಾ ಶತ್ರುಗಳ ಮೇಲೂ ಏಕಕಾಲದಲ್ಲಿ ಯುದ್ದಾರಂಭ

  ತತ್ವಜ್ಞಾನ ಧರ್ಮ ಜ್ಞಾನದ ಮೇಲೇ ಯೋಗ ಕೂಡಿಬರೋದರಿಂದ ಹಿಂದಿನ ಮಹಾತ್ಮರುಗಳು ಮಹಾರಾಜರುಗಳು  ಈ ಧರ್ಮ ಸೂಕ್ಮದ ಮೇಲೇ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಧರ್ಮ ಸ್ಥಾಪನೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ವೈಜ್ಞಾನಿಕತೆಯ ಅಬ್ಬರದಲ್ಲಿ ಮುನ್ನೆಡೆದ  ಮನುಕುಲ ಈಗ ಈ ತತ್ವವನ್ನರಿತು ತನ್ನ ಜೀವನದ ರಹಸ್ಯವನ್ನರಿಯಲು ಹೊರಗಿನ ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಬದಲಾಗಿ ಒಳಗಿನ ರಾಜಯೋಗದೆಡೆಗೆ ನಡೆಯಲು ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ದೇಶವಾದ ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಮಹಾಪ್ರಜೆಗಳಿಗೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ವಿದೆ. ಪ್ರಜೆಗಳ ಜ್ಞಾನದಿಂದ ದೇಶ ನಡೆದಿರೋದು.ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಶ್ರೀ ರಾಮರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ತತ್ವಜ್ಞಾನದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಮೇಲಿನ ಎಲ್ಲಾ ದೋಷಗಳನ್ನು  ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಈ ದೋಷಗಳು  ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಜೊತೆಗೆ ದೇಶದ ಭವಿಷ್ಯ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಮಕ್ಕಳ ಭವಿಷ್ಯವೂ ಹಾಳಾಗುವ‌ ಮೊದಲು ಜ್ಞಾನಿಗಳಾದವರು ಎಚ್ಚರವಾದರೆ‌ ಒಳಗಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಒಳಗೇ ಪರಿಹಾರವಿದೆ. ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಹೊತ್ತು ಹೊರನಡೆದಷ್ಟೂ ಇನ್ನಷ್ಟು ಬೆಳೆದು ತಿರುಗಿ ಬರೋದು ಕಷ್ಟ.

ಎಲ್ಲಾ ಸಮಸ್ಯೆಗೂ ಪರಿಹಾರವಿದೆ.ಆದರೆ ಅದರ ಮೂಲ ತಿಳಿಯುವುದು ಅಗತ್ಯವಿದೆ.ಮೂಲಾಧಾರ ಚಕ್ರ ಶುದ್ದಿಯಾಗದೆ ಸಹಸ್ರಾರ ಚಕ್ರ ಶುದ್ದವಾಗುವುದೆ? ಹೊರಗೆ ಚಕ್ರಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಎಷ್ಟು ಸುತ್ತಾಡಿದರೂ ಕಾಲಹರಣ.ಅದಕ್ಕೆ ಮಹಾತ್ಮರುಗಳು ರಾಜಕೀಯದಿಂದ ದೂರವಿದ್ದು  ಸಾಧಕರಾಗಿದ್ದರು.ನಾವೀಗ ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ರಾಜಕೀಯ ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡು ಹಿಂದುಳಿದಿದ್ದೇವೆ. ಶ್ರೀ ರಾಮ ವ್ಯಕ್ತಿಯಲ್ಲ ಮಹಾಶಕ್ತಿ. ನಾಮ ಜಪದಿಂದಲೇ ಜ್ಞಾನೋದಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಜೀವನ ಸರಳ ಸುಲಭ. ಸಾದು ಸಂತ ದಾಸ,ಶರಣರ ಸಂದೇಶ ಇದೇ ಆಗಿತ್ತಲ್ಲವೆ? ಪ್ರತಿಮೆಗೆ ಹಣ ಬೇಕು ಪ್ರತಿಭೆಯು ಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿದೆ.ಜ್ಞಾನದ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡದೆ ರಾಜಕೀಯ ಬೆಳೆಸಿದರೆ ಅಜ್ಞಾನದ  ಅಸುರರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯ.

ಉತ್ತಮ‌ನಾಯಕರಿದ್ದರೂ ಗುರುತಿಸುವ ಜ್ಞಾನ ಜನರಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಧರ್ಮ ಎಲ್ಲಿರುವುದು? ರಾಮನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ನಡೆಸಲು ಸುಲಭ ಆದರೆ ಅವನ ತತ್ವವರಿತು ನಡೆಯೋದು ಬಹಳ ಕಷ್ಟ.ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು  ತಂತ್ರದೆಡೆಗೆ ನಡೆಯೋ ಬದಲು ತತ್ವದೆಡೆಗೆ ನಡೆದರೆ ಶ್ರೀ ರಾಮನ ಸೇರಿದಂತೆ.ಇದನ್ನು ಮುಕ್ತಿ ಎಂದರು.

ಯಾರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದೆ ಮುಕ್ತಿ? ಭಗವಂತನ ಒಳಗೆ ದೇವಾ

ಸುರರಿಬ್ಬರೂ ಇದ್ದಂತೆ ದೇಶದೊಳಗೆ ಇದ್ದಾರೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಯಾವ ಶಕ್ತಿ ಇದೆಯೋ ಅದೇ ನಾವಾಗಿರುತ್ತೇವೆ. ಅಂದರೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ದೈವತ್ವ ದೈವತತ್ವ ಇದ್ದರೆ ಜೀವ ದೇವರೆಡೆಗೆ

ಅಸುರತ್ವವಿದ್ದು ಅಸುರಿ ಶಕ್ತಿಗೆ ಸಹಕರಿಸಿದರೆ ಅಸುರರಿಗೆ ಶಕ್ತಿ.ಇಷ್ಟೇ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ. ತನ್ನೊಳಗಿನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ತಾನೇ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು ಹಣ ಅಧಿಕಾರ,ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ಜ್ಞಾನದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಎಷ್ಟೇ ತಂತ್ರದಿಂದ ಜನಬಲ ಹಣಬಲ ಅಧಿಕಾರ ಪಡೆದರೂ ತತ್ವವಿಲ್ಲವಾದರೆ ಅತಂತ್ರ ಜೀವನ.

ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಪ್ರಜೆಗಳೇ ರಾಜರು. ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಅವರ ಸೇವಕರಾದಾಗ ಪ್ರಜೆಗಳ ಸಹಕಾರಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಸೇವಕರು ಬೆಳೆದಿರುವರು.ಭ್ರಷ್ಟರಿಗೆ ಸಹಕರಿಸಿ ಶಿಷ್ಟರನ್ನು ಹುಡುಕಿದರೆ ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ? ಹಾಗೆ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿಯೇ ವಿದೇಶಿ ವಿಜ್ಞಾನದ ವಿಷಯ ತುಂಬಿಸಿ ಸ್ವದೇಶದ ಜ್ಞಾನ ಹುಡುಕಿದರೆ ಸಿಗೋದಿಲ್ಲ.ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೊರದೇಶಕ್ಕೆ ಕಳುಹಿಸಿ ಸ್ವದೇಶದ ಜನರನ್ನು ಆಳುವುದು ಅಧರ್ಮ. ಪರಕೀಯರು ನಮ್ಮವರಾದರೆ  ಸ್ವರ್ಗ ನಮ್ಮವರೆ ಪರಕೀಯರಾದರೆ ನರಕ

ಮಾನವನಿಗೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಎಷ್ಟು ಮುಖ್ಯ ?

ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿ ಮಾನವನಿಗೆ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಲೆಯಿಲ್ಲವೆ.

ಭೂಮಿಗೆ ಬಂದ ಉದ್ದೇಶ ಮರೆತು ಭೂಮಿಯನ್ನೇ ಆಳಲು ಹೊರಟರೆ  ಸುಖವೆಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ? ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊತ್ತು ನಡೆದವನಿಗೆ ಸುಖವೇ ಎಲ್ಲಾ ಎಂದರು ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಸುಖ ಯಾರಿಗಿದೆ?ಇಲ್ಲಿ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಎನ್ನುವ ಪದದಲ್ಲಿ  ನಮ್ಮ ಕರ್ಮ ಯೋಗವಿದೆ. ಯಾವಾಗ ಮಾನವ ತನ್ನ ಜೀವನದ ಉದ್ದೇಶ ತಿಳಿದು  ತನಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಜ್ಞಾನದಿಂದ  ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ ಮುಂದೆ ನಡೆಯುವನೋ ಆಗ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ  ಸಹಕಾರ  ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಇದರಿಂದ ಲೋಕ ಕಂಟಕರು  ಹೆಚ್ಚಾದರೆ ಅಂತಹ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಿಂದ ದೂರವಿರುವುದೇ ಉತ್ತಮ ಮಾರ್ಗ.

ಮನೆ ಮಠ,ಮಂದಿರ,ಮಾಧ್ಯಮ,ಮಹಿಳೆ,ಮಕ್ಕಳ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ  ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿರುವವರಿಗೆಲ್ಲರಿಗೂ

 ಇರುತ್ತದೆ. ಕಾರಣವಿಷ್ಟೆ  ಇಡೀ ವಿಶ್ವಶಕ್ತಿಯ ಅಂಶವುಳ್ಳ ಮಾನವರಿಗೆ ಇಡೀ ಜಗತ್ತಿನ ಅರಿವಿಲ್ಲವಾದರೂ ತನ್ನ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಜನರ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದು ನಡೆಯುವ ಜ್ಞಾನವಿರುತ್ತದೆ. ತನ್ನ ಮನೆಯ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಇನ್ನಾರೋ ಹೊರಗಿನವರು ಹೊತ್ತುಕೊಳ್ಳಲಿ ಎನ್ನುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ

ಮನೆಯೊಳಗಿನ ಕೆಲಸ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಮಾಡದೆ ಹೊರಗೆ ಮಾಡಿದರೆ ಹೇಗಿರಬಹುದು? ಹಾಗೆ ಮನೆಯ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಗಿನ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯತ್ತ ಮಾನವ ನಡೆದಷ್ಟೂ ಮೂಲಕ್ಕೆ  ತಿರುಗಿ ಬರೋದು ಕಷ್ಟ. ಯಾರು ಒಳಗೆ ಹಾಗು ಹೊರಗಿನ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು  ಸರಿಸಮನಾಗಿ ನೋಡಿ

ಕೊಂಡು ಜೀವನ ನಡೆಯುವರೋ ಅವರು ನಿಜವಾದ ಸಾಧಕರಾಗುತ್ತಾರೆ.

ಹಲವರು ವಿದೇಶದಲ್ಲಿದ್ದು ಸ್ವದೇಶದ ಜನತೆಗೆ  ಪರಿಹಾರ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಹೆಸರು,ಸ್ಥಾನಮಾನಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗುತ್ತದೆ. ಒಳಹೊಕ್ಕಿ ಸತ್ಯ ತಿಳಿದು ಪರಿಹಾರ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು  ನಾವು ಮೊದಲು ಸ್ವದೇಶಿಗಳಾಗಬೇಕಿದೆ.

ಹಾಗೆಯೇ ಮನೆಯೊಳಗಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಸರ್ಕಾರ ಪರಿಹಾರ ಧನ‌ ನೀಡಿದರೂ ಅದೊಂದು ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಸಾಲವಾಗಿ ತಿರುಗಿ ಇನ್ನೊಂದು ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.  ಅನಾವಶ್ಯಕವಾದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಂಡರೆ  ಬಹಳ ಶ್ರಮಪಡಬೇಕು. ಶ್ರಮಪಟ್ಟರೂ  ಯಾರಜವಾಬ್ದಾರಿ ನಾವು ಹೋತ್ತಿದ್ದೇವೆನ್ನುವ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವಿರಬೇಕು. ಶತ್ರುಗಳ , ವಿರೋಧಿಗಳ, ಅಜ್ಞಾನಿಗಳ  ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊತ್ತರೆ  ಅಜ್ಞಾನವಷ್ಟೆ. 

"ಎಲ್ಲರ ಮನೆಯ ದೋಸೆ ತೂತು" ಎಂದ ಮೇಲೆ ಆ ತೂತನ್ನು ಮುಚ್ಚುವ‌ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಅವರೆ ಹೊತ್ತು ನಿಲ್ಲಬೇಕು.ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವಾದಾಗ  ನಮ್ಮ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ನಾವು ಸದ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಮುಂದೆ ನಡೆಯಬೇಕಷ್ಟೆ. ಹಿಂದಿನ ಎಷ್ಟೋ  ಸಾದು,ಸಂತ,ದಾಸ,ಶರಣರು ಸಂಸಾರದ ನಂತರ ಸಂನ್ಯಾಸ ಪಡೆದರು. ಈಗ ಸಂಸಾರಿಗಳ ಕೈಕೆಳಗಿದ್ದು ಸಂನ್ಯಾಸಿ ಎನ್ನುವ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಬಂದು ಸಂಸಾರಿಗಳ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಅವರೆ ಕಾರಣರೆನ್ನುವ ಮಟ್ಟಿಗೆ  ಬೆಳೆದಿರೋದು ದೊಡ್ಡ ದುರಂತ. ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ವ್ಯವಹಾರದೊಳಗಿರುವುದೋ ಜೀವ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸಾಲ ತೀರದು.ಸಾಲ ತೀರದೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಇಳಿಯದು. ದೇಶದೊಳಗೆ ಇದ್ದು ಎಲ್ಲಾ ದೇಶದ ಸಂಪತ್ತು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ನನಗೂ ದೇಶಕ್ಕೂ ಸಂಬಂದ ಇಲ್ಲ ಎಂದರೆ ಅಜ್ಞಾನ.  ಹೀಗಾಗಿ ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿಯೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದೆ. 

ಇಲ್ಲಿ ಸಂನ್ಯಾಸಿಗೆ ಸಂಸಾರವಿಲ್ಲವಾದರೂ ಸಮಾಜದ ಮಧ್ಯೆ ಇದ್ದಾಗ ಇಡೀ ಸಮಾಜವೇ ಅವನಿಗೆ ಸಂಸಾರವಾಗುತ್ತದೆ. ಆಗ ಯಾವ ಬೇಧಭಾವವಿಲ್ಲದೆ  ಅದರ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊತ್ತು ನಡೆಯುವುದು  ಬಹಳ ಕಷ್ಟ.ಸಂಸಾರಿಗೆ ಒಂದು  ಚೌಕಟ್ಟು ಇರುತ್ತದೆ.ಆದರೆ ಸಂನ್ಯಾಸಿಗಿಲ್ಲ. ಯಾವಾಗ ಸಂನ್ಯಾಸಿಯೂ ಒಂದು ಚೌಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಯಾಗುವನೋ ಆಗಲೇ ಅಧರ್ಮ ಹೆಚ್ಚುವುದು. ಒಬ್ಬ ರಾಜಕಾರಣಿಗೂ ರಾಜಯೋಗಿಗೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ. ರಾಜಕಾರಣಿ ಜನರಬಲ

ದಿಂದ ನಡೆದರೆ ರಾಜಯೋಗಿ ಜ್ಞಾನದ ಬಲದಿಂದ ನಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ಜವಾಬ್ದಾರಿ ರಾಜಯೋಗದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಹೆಚ್ಚು ಲೋಕಕಲ್ಯಾಣವಾಗುತ್ತದೆನ್ನಬಹುದು. ರಾಜಯೋಗಿಯೆನಿಸಿಕೊಂಡವನು ರಾಜಕಾರಣಿಯ ಕೆಳಗೆ ನಿಂತು ಬೇಡೋ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ  ಬರಬಾರದು. ಇದೊಂದು ಅಜ್ಞಾನ.ಅಜ್ಞಾನವೆಂದರೆ ತಪ್ಪಾದ ತಿಳುವಳಿಕೆಯೆಂದರೆ ಸರಿಯಾಗಬಹುದು.ಹೆಚ್ಚು ಓದಿದವರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ತಿಳಿದವರೆ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಹೋರಲು ಸಾಧ್ಯವಾದರೂ ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಇಂದಿನ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಕಾರಣವೇ ಹೆಚ್ಚು ಡಿಗ್ರಿ ಪಡೆದವರನ್ನು ಮೇಲೇರಿಸಿ ನಿಜವಾದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತ ಪ್ರಜೆಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸದೆ ಆಳುತ್ತಿರುವ ಸರ್ಕಾರ. ವಿದೇಶಕ್ಕೆ ಹೋಗಲು ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆಯ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಸ್ವದೇಶದಲ್ಲಿರಲು ಮಾತೃಭಾಷೆಯ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ವಿದೇಶಿಗಳನ್ನು  ದೇಶದೊಳಗೆ  ಕರೆಸಿಕೊಂಡು ದೇಶದಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಜ್ಞಾನಿಗಳನ್ನು ವಿದೇಶಕ್ಕೆ ಕಳಿಸಿದರೆ ಸಾಧನೆಯೆ?ಮನೆಯೊಳಗಿದ್ದವರನ್ನು ಹೊರಹಾಕಿ ಹೊರಗಿನವರನ್ನು ಮನೆಗೆ ಕರೆತಂದರೆ ಅವರು ನಮ್ಮ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೋರಲು ಸಾಧ್ಯವೆ?  ಅತಿಥಿ ಸತ್ಕಾರ ಇರಲಿ, ಆದರೆ ನಮ್ಮವರನ್ನೇ ಓಡಿಸಿ  ತಿಥಿ ಮಾಡುವಂತಾಗದಿರಲಿ. ಇಂತಹ ಸರಳ ಸತ್ಯದ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ವೇದ ಪುರಾಣ ಇತಿಹಾಸದ ಪ್ರಚಾರ ಬೇಡ.ಯಾವ ರಾಜಕೀಯದ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ.ನಮ್ಮ ಜೀವನ ನಡೆಸಲು ನಮ್ಮ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಹೊತ್ತು ನಡೆಯಲು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನಬಲ ಬೇಕಷ್ಟೆ  ಇದರ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಧಾರ್ಮಿಕ, ಶೈಕ್ಷಣಿಕ,ಸಾಹಿತ್ಯದ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳು ಹೋರದೆ ರಾಜಕೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟ ಪರಿಣಾಮವೇ  ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿ

ಯುತ  ವಿದೇಶ ವ್ಯಾಮೋಹದ  ಮಿತಿಮೀರಿದ  ಆಸೆ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ಸಾಲವನ್ನು ಶೂಲವಾಗಿಸಿಕೊಂಡಿ

ರುವ ಅಕ್ಷರ ಜ್ಞಾನ. ಕ್ಷಯವಾಗದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಕೊಡದೆ

  ಇನ್ನಷ್ಟು ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು  ಹೆಚ್ಚಿಸುವ. ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ  ಮಾನವನಿಗೆ ನಿಜವಾದ ಶಾಂತಿ ನೆಮ್ಮದಿ ತೃಪ್ತಿ ಸಿಗಲು ಸಾಧ್ಯವೆ? 

ಈ ವಿಚಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ಮಾಡಿದರೂ ಎಲ್ಲರೂ ಅವರವರ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು  ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ನಡೆಯಲೇಬೇಕಿದೆ. ಇದನ್ನು ಸರ್ಕಾರವಾಗಲಿ,ದೇಶವಾಗಲಿ,ವಿದೇಶವಾಗಲಿ,

ದೇವರಾಗಲಿ  ಅನುಭವಿಸಲಾಗದು. ಹೀಗಾಗಿ ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಹೊರತಂದುಹೋರಾಟ,ಹಾರಾಟ,ಮಾರಾಟ

 ಮಾಡಿ ರಾಣ ರಂಪ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಇನ್ನಷ್ಟು ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊತ್ತುಹೋಗುವ ಬದಲಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಶಾಂತಿ ಸಮಾಧಾನ  ಸಂತೋಷಕ್ಕಾಗಿ  ನಮ್ಮೊಳಗೇ ಅಡಗಿರುವ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸದ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಒಗ್ಗಟ್ಟಾದರೆ  ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯಬಹುದು.

ಎಂತೆಂತಹ ಮಹಾರಾಜರು ಮಹಾತ್ಮರುಗಳು ಕೊನೆಗಾಲ

ದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಭೌತಿಕ ಸಂಪತ್ತು ಬಿಟ್ಟು ‌ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಸಂಪತ್ತಿನೆಡೆಗೆ ಹೊರಟರು  ಕಾರಣ ಯಾವುದೇ ಭೌತಿಕದ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಮಾನವನಿಗೆ ಶಾಂತಿ ಕೊಡಲಾಗದು. ಹಾಗಂತ ಕ್ಷತ್ರಿಯರಾದವರು ದೇಶದ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ  ಧರ್ಮದಿಂದ ತಮ್ಮ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು  ಪಡೆದು ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತ ಪ್ರಜೆಗಳಿಗೆ ಸಹಕರಿಸುವುದು ಉತ್ತಮ.ಹಾಗೆ  ನಿಜವಾದ ಧಾರ್ಮಿಕ ಮುಖಂಡರುಗಳು,ಶಿಕ್ಷಕರು ದೇಶದ ಭವಿಷ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಮೂಲದ  ಜ್ಞಾನಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚು  ಒತ್ತುಕೊಟ್ಟು  ಜನರಿಗೆ  ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ದಿಂದ  ಸಹಕರಿಸುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಇದೆ. ಇದೇ ರೀತಿ ಆರ್ಥಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಯು ವಿದೇಶಿಬಂಡವಾಳ,ಸಾಲ,ವ್ಯವಹಾರದಿಂದ ಮುಂದೆ ನಡೆಸದೆ ಸ್ವದೇಶದ ಸ್ವಾವಲಂಬನೆ ಆತ್ಮರಕ್ಷಣೆ,

ದೇಶರಕ್ಷಣೆಯ ಕಡೆಗೆ ನಡೆಸಬೇಕಿದೆ. ಹಣವನ್ನು ಸದ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸತ್ಯಜ್ಞಾನದ ಶಿಕ್ಷಣವಿರಬೇಕಿತ್ತು.

ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಮಾನತೆಯು ಜ್ಞಾನದ ಆಧಾರದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಎಲ್ಲಾ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲೂ  ಸರ್ಕಾರದ ಸೇವೆ ದೇಶಸೇವೆ ಎನ್ನುವ ಮಂತ್ರದ ಅರಿವಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ವಿಪರ್ಯಾಸವೆಂದರೆ ದೇಶದ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಸರಿಪಡಿಸುವುದಿರಲಿ ಅದನ್ನು ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಕೊಟ್ಟು ಮುಂದೆ ನಡೆಸುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಪೋಷಕರೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಸೋತಿರುವಾಗ ಎಷ್ಟೇ ಹೊರಗಿನ ಹೋರಾಟ,ಹಾರಾಟ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿದರೂ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ. 

ಸಾಲದ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೇ ಶ್ರೀಮಂತನಾದರೂ ತೀರಿಸದೆ 

ಮುಕ್ತಿಯಿಲ್ಲ. ಹೆಚ್ಚು ಮಕ್ಕಳ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊತ್ತು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷ ಕಂಡಿದ್ದ ಹಿಂದಿನ ಜ್ಞಾನಿಗಳಿಗೂ ಒಂದು ಮಗುವನ್ನೇ ಸರಿಯಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸೋತಿರುವ ಇಂದಿನ ಪೋಷಕರಿಗೂ  ವ್ಯತ್ಯಾಸವೆಂದರೆ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿಯೇ ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ತುಂಬಿ  ಹೊರಜಗತ್ತನೆಡೆಗೆ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಎಳೆದು ಆಳಿದ ರಾಜಕೀಯತೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಪ್ರಜೆಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಇದೆ.ಇದು ದೇಶರಕ್ಷಣೆ.ದೇಶದ ಒಳಗಿರುವ ಸದ್ವಿಚಾರ ತಿಳಿಯುವುದರ ಮೂಲಕ ಜ್ಞಾನ ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡು ತಮ್ಮ ಆತ್ಮಬಲದಿಂದ  ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನಡೆದರೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಕಳೆದಂತೆ. ಮೇಲಿರುವ ಆ ಪರಮಾತ್ಮನ  ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಸಾಧ್ಯವೋ ಅಷ್ಟು ಮಾನವ  ಮಾಡಬಹುದು. ಉತ್ತಮ ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮ. ಫಲ ನಿಧಾನವಾದರೂ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ನಮಗಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಮುಂದಿನ ‌ಪೀಳಿಗೆಗಾದರೂ  ಮಾಡಿದರೆ ಅದೇ ಧರ್ಮ.

ದೇಶದ ಸಾಲ ತೀರಿಸುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ದೇಶದ ಪ್ರಜೆಗಳಲ್ಲಿ

ರಬೇಕಿತ್ತು.ವಿದೇಶದಿಂದ ಸಾಲ ತಂದು ದೇಶ ನಡೆಸೋ ರಾಜಕೀಯತೆಯಿಂದ ದೇಶದ ಪ್ರಜೆಗಳಲ್ಲಿ ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ.  ಆಂತರಿಕ ಸಾಲವನ್ನು ಆಂತರಿಕ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ತೀರಿಸಬೇಕಲ್ಲವೆ? ಇದೇ ಆತ್ಮನಿರ್ಭರ ಭಾರತ. ಅದ್ಯಾತ್ಮದ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಮಾತ್ರ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಿಂದ ಮುಕ್ತಿ.

ಉಂಡೂ  ಹೋದ ಕೊಂಡೂಹೋದ ಎಂದಂತಾಗಬಾರದು.

ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡಷ್ಟೂ  ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿಯ  ಜನರು ಹುಟ್ಟುವರು. ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ಹೆತ್ತು ಸಾಕಿ ಸಲಹಿ ದೊಡ್ಡವರನ್ನಾಗಿಸುವುದು ಪೋಷಕರ ಜವಾಬ್ದಾರಿ.ನಂತರವೂ  ಅವರನ್ನು ಹೊತ್ತು ನಡೆಯುತ್ತೇನೆಂದರೆ ಸಾಧ್ಯವೆ?  ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಕೊಟ್ಟು  ಬಿಡಬೇಕು. ಅವರ ಸಂಸಾರವನ್ನು ನಾವೇ ನಡೆಸುವಷ್ಟು ಹಣ ಸಂಪಾದನೆ ಮಾಡುವ ಬದಲು  ಜ್ಞಾನ ಕೊಟ್ಟು ಸ್ವತಂತ್ರ ಜೀವನ ನಡೆಸಲು ಬಿಟ್ಟರೆ ನಮ್ಮ ಜವಾಬ್ದಾರಿ  ಕಡಿಮೆಯಾಗಿ  ತಿರುಗಿ ಭಗವಂತನೆಡೆಗೆ ಸಾಗಬಹುದು. ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೇ ಸಾಲ ಮಾಡಿದರೆ ಅದನ್ನು ತೀರಿಸದೆ ತಿರುಗಿ ಹೋಗಲಾಗದು. ಎಲ್ಲದ್ದಕ್ಕೂ ಇತಿಮಿತಿ ಇರಬೇಕಷ್ಟೆ.

ದೇವರ ಸಾಲ ತೀರುವುದು ಹೇಗೆ?

ಸಂಕಟಬಂದಾಗ ವೆಂಕಟರಮಣ ಎನ್ನುವುದು ಯಾಕೆ?  ತಿರುಪತಿ ವೆಂಕಟೇಶ್ವರನ ಸಾಲವೇ ಇನ್ನೂ ತೀರಿಲ್ಲವಂತೆ ಹಾಗಾದರೆ ನಮ್ಮ ಸಾಲ ತೀರುವುದೆ?  

 ದೇವರ ಸಾಲ ತೀರಿಸಲು ಮಾನವನಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವೆ?  ತನ್ನ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಕಾರಣವೆ ಸಾಲವಾಗಿದೆ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಹಣಗಳಿಸಿದರೂ  ಸಮಸ್ಯೆ ಬಗೆಹರಿದಿಲ್ಲ ಹೀಗಾಗಿ ದೇವರನ್ನು ಬೇಡೋದು ತಪ್ಪಲ್ಲ. ಮಾನವನಿಗೆ ಸಂಕಟ,ಸಮಸ್ಯೆಗಳೇ ಬರದಿದ್ದರೆ ಯಾಕೆ ದೇವರನ್ನು ನಂಬುವನು? ನಾನೇ ದೇವರು ಎನ್ನುವವರ ಹಿಂದೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಜನರು ನಿಂತು ಬೇಡುವರು ದೇವರನ್ನು ನನ್ನೊಳಗೆ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಹೋದವರು ದೇವರಾದರು.

ಅಂದರೆ, ದೈವತ್ವವನ್ನು  ಮಾನವ ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡರೆ  ಸಂಕಟದಿಂದ ಸಮಸ್ಯೆಯಿಂದ‌ಬಿಡುಗಡೆ ಆಗುತ್ತದೆ ಎಂದರೆ ದೇವರು ಯಾರಿಗೂ ಕೇಡನ್ನು ಬಯಸೋದಿಲ್ಲ.ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಒಂದುಗೂಡಿಸಿ  ಸಂತೋಷದಿಂದ ಇರಲು ಸಹಕರಿಸುವವ.ಹೀಗಿದ್ದರೂ ಮಾನವ ಮಾತ್ರ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಆಳಲು ಹೊರಟು, ಎಲ್ಲರ ಪಾಲನ್ನೂ  ತಂತ್ರದಿಂದ  ಬಗೆದುಕೊಂಡು  ತಾನೇ ದೇವರು ಎನ್ನುವಂತೆ ಹಿಂದೆ  ಬಂದವರಿಗೆ  ತನ್ನದೇ ಹಣ ಎನ್ನುವ ಹಾಗೆ ಕೊಟ್ಟು  ಅಧಿಕಾರದಿಂದ ಆಳುವ ರಾಜಕೀಯತೆಯಲ್ಲಿ ದೈವತ್ವವಿರೋದು ಕಷ್ಟ. ನಾವು  ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಪರಿಹಾರವಾಗಿ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕಾರ್ಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ ಯಾಕೆ ಧರ್ಮ ಕುಸಿದಿದೆ? ದೇವರಿಲ್ಲವೆ? ಎಂದರೆ ಧರ್ಮದಿಂದ ಗಳಿಸಿದ ಹಣವನ್ನು ಬಳಸಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಸಹಕಾರವೇ ಭ್ರಷ್ಟರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದ್ದರೆ  ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರಿಗಳೇ‌ಬೆಳೆಯೋದು.ಯಾವುದಕ್ಕೆ  ಸಹಕಾರ ಕೊಡುವೆವೋ ಅದೇ ಬೆಳೆಯೋದು.  ಹೀಗಾಗಿ ದೇವರಿಲ್ಲವೆನ್ನುವವರ ಸಂಖ್ಯೆ ಬೆಳೆದಿದೆ.ಪಾಪ ಅವರಿಗೇನು ಗೊತ್ತು ನಮ್ಮೊಳಗೇ ಅಡಗಿದ್ದ ಆ ಮಹಾಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಸದ ಶಿಕ್ಷಣ ನಾವೇ ಪಡೆದಿರೋದಕ್ಕೆ ನಮಗೆ ಒಳಗಿನ ದೈವತತ್ವ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ. ಸಮಾಜಸೇವೆಯು ತತ್ವ ದ ಮೂಲಕ ನಡೆದಿತ್ತು.ಈಗಿದು ತಂತ್ರದಲ್ಲಿದ್ದು ಸ್ವತಂತ್ರ ಜ್ಞಾನದ ಕೊರತೆ ಇದೆ. ಯಾವುದೇ ಶಿಕ್ಷಣವಾಗಲಿ ಮಾನವನ ಮಹಾತ್ಮನಾಗಿಸುವಂತಿದ್ದರೆ  ‌ಶಾಂತಿ,ತೃಪ್ತಿ ಮುಕ್ತಿ. ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಇಳಿಸಿದರೆ ಎಲ್ಲಿಯ ಶಾಂತಿ.ಹೋರಾಟದಿಂದ ಆಂತರಿಕ ಶುದ್ದಿಯಾಗೋದು ತತ್ವಜ್ಞಾನದಿಂದ. ಭೌತಿಕದ ಶುದ್ದಿ ಮಾಡಲು ತಂತ್ರದ ಜೊತೆಗೆ ಹಣವೂ ಬೇಕು. ಹಣಕ್ಕೆ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸದ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ಜ್ಞಾನದೇವತೆ ಶಾಂತವಾಗಿರುವಳು. 

ಭೌತಿಕಾಸಕ್ತಿ ಹೆಚ್ಚಾದಂತೆ ಆಸೆಯೇ ದು:ಖಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಅತಿಯಾದ ಸಂಪಾದನೆಯು ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದಾಗ ದೇವರನ್ನು ಬೇಡುವುದು ಸಹಜ.ದೇವರಾದರೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುವ ಹಣವನ್ನು ದಾನ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಬಳಸಲು ತಿಳಿಸಿ ಹಂಚಿಕೆ ಮಾಡಿದಾಗ ಸಮಾಧಾನ

ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಅಜ್ಞಾನದ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಜೋತುಬಿದ್ದವರಿಗೆ ಸಮಸ್ಯೆ ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ.ಅದರಬದಲಾಗಿ ಎಲ್ಲರ ಜೊತೆಗೆ ಕೂಡಿಬಾಳಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಪಾದನೆಯನ್ನು  ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ನಿರಹಂಕಾರದಿಂದ ಪ್ರತಿಫಲಾಪೇಕ್ಷೆ ಯಿಲ್ಲದೆ  ಸದ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ  ಸಮಸ್ಯೆಗಳೇ ಇರೋದಿಲ್ಲ.

ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಜೀವ ಭೂಮಿಗೆ ಬರೋದು ಋಣ ತೀರಿಸಲೆಂದಾಗ  ಸೇವೆಯ ಮೂಲಕ  ಜೀವನ ನಡೆಸೋದು ಉತ್ತಮ. ಯಾರೂ ಬರೋವಾಗ ತಂದಿಲ್ಲ. ಮಾಡಿಟ್ಟದ್ದು ಹೊತ್ತು ಹೋಗಿಲ್ಲ. ಏನಿದ್ದರೂ ಅವರವರ ಹಿಂದಿನ ಕರ್ಮಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಋಣಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಜೀವನ ನಡೆದಿದೆ.ಇದನ್ನರಿಯುವ ಜ್ಞಾನವಿದ್ದರೆ ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ಅಡಗಿರುವ ಆ ಪರಮಾತ್ಮನ ದರ್ಶನ ವಾಗುತ್ತದೆ. 

ನೀನ್ಯಾಕೋ ನಿನ್ನ ಹಂಗ್ಯಾಕೋ ನಿನ್ನ‌ನಾಮವೊಂದಿದ್ದರೆ ಸಾಕೆಂದರು ದಾಸರು.ಹಾಗಂತ ಎಲ್ಲಾ ದಾಸರಾಗಬಹುದೆ? ಕೊನೆಪಕ್ಷ ದಾಸರ ತತ್ವವರಿತರೆ ಪರಮಾತ್ಮನೆಡೆಗೆ ಹೋಗಲು ಸಾಧ್ಯ. ದಾಸರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹಾರ ನಡೆಸಿದರೆ ಹಣ ಸಿಕ್ಕರೂ ಜ್ಞಾನ ಬರೋದು ಕಷ್ಟ. ಹಣದ ಜೊತೆಗೆ ಬಂದ ಋಣ ಭಾರ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬೆಳೆಯದಂತೆ ತಡೆಯುತ್ತದೆ.

ಭೂಮಿಗಿಂತ ದೊಡ್ಡ ಶಕ್ತಿ ಬೇಕೆ? ತಾಯಿಗಿಂತ ದೊಡ್ಡ ಬಂಧು ಇದ್ದಾರೆಯೆ? ಇವರಿಬ್ಬರ ಋಣ ತೀರಿಸಲು ಹೊರಗಿನ ದೇವರ ಸಹಕಾರದ ಅಗತ್ಯವಿದೆಯೆ? ಒಳಗಿನ ದೈವತ್ವದ ಅಗತ್ಯವಿದೆಯೆ? 

ನಮ್ಮದಲ್ಲದ ಅಗತ್ಯಕ್ಕೆ ಮೀರಿದ ಎಲ್ಲವೂ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ. ಕೆರೆಯ ನೀರನುಕೆರೆಗೆ ಚೆಲ್ಲಿ ಎಂದರು. ತಿರುಗಿ ಕೊಟ್ಟ ಮೇಲೆ ಸಾಲ ಇರೋದಿಲ್ಲ ಶಾಂತಿ ಇರುತ್ತದೆ. ನಾವೆಷ್ಟೇ ದೇವರವಿಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಅಲಂಕಾರವಾಗಿ ಚಿನ್ನ ಬೆಳ್ಳಿ  ಒಡವೆಗಳನ್ನು  ಅರ್ಪಿಸಿದರೂ  ಅದರ ಹಿಂದೆ ಮಾಡಿದ ಪಾಪ ಕಾರ್ಯ  ಬಿಡದೆ ಮುಂದುವರಿಸಿದರೆ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಹೋಮಮಾಡಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವ ಅರ್ಥ ಇಲ್ಲಿದೆ. ಒಳಗಿನಮನಸ್ಸಿನ  ಶುದ್ದತೆ ಹೊರಗೂ ಇದ್ದರೆ  ಲೋಕ

ಕಲ್ಯಾಣವಾದಂತೆ. ಸಂಸಾರಿಗಳಿಗೆ ಕಷ್ಟವಾದರೂ ಸಂನ್ಯಾಸಿಗಳಿಗೆ ಸುಲಭ. ಸಂನ್ಯಾಸಿಗಳೇ ಹಣದ ಹಿಂದೆ ನಡೆದರೆ ಸಂಸಾರಿಗಳ ಗತಿ ?

ಜ್ಞಾನವೆಂಬುದು ವ್ಯಕ್ತಿಯೇ ಶಕ್ತಿಯೇ?

ಶಾರದೆಯನ್ನೇ ಕೆಳಗಿಳಿಸಿ ಎಷ್ಟೋ ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಆಳಿದ ಭಾರತವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಶಾರದೆಯನ್ನು ಮೇಲೇರಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಸರಿಪಡಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಭಾರತೀಯರು ಮಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ನಿಜವಾದ ದೇಶಭಕ್ತರು ಮನೆಯೊಳಗಿರುವ ಜ್ಞಾನಿಯಾದ ತಾಯಿಯನ್ನು ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಂಡು  ದೈವತ್ವದೆಡೆಗೆ ಹೋಗುವರೋ ಅಷ್ಟು ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಸತ್ಯಾಸತ್ಯತೆಯನ್ನು ತಿಳಿಯಬಹುದು.

ಆಂತರಿಕ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿರುವ ಜ್ಞಾನವು ಭೌತಿಕದಲ್ಲಿ ವಿಜ್ಞಾನವಾಗಿ ಹೊರಜಗತ್ತನೆಡೆಗೆ ವೇಗವಾಗಿ ಹೊರಟಿದೆ ಆದರೆ ಒಳಗಿರುವ ಸತ್ಯ ಹಿಂದುಳಿದರೆ ಧರ್ಮವೂ ಹಿಂದೇ ಇರುತ್ತದೆ.ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸತ್ಯ ಧರ್ಮದ ಜೋಡಿಪದವು ಜೋಡಿಸಿಕೊಂಡಿರಲು ಮಾನವರು  ತಮ್ಮೊಳಗಿರುವ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಧರ್ಮವನ್ನರಿತರೆ ದೇಶ ಒಂದೇ ಎನ್ನುವ  ಸತ್ಯ ಅರ್ಥ ವಾಗುತ್ತದೆ.ದೇಶಭಕ್ತಿಯನ್ನು ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿ ಬೆಳೆಸುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ.ದೇಶದೊಳಗೆ ಇದ್ದು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡರೆ ಒಳಗಿನ ಆತ್ಮ ಜಾಗೃತ ವಾಗುತ್ತದೆ ಇದು ಆತ್ಮನಿರ್ಭರ ಭಾರತ. ವಿಗ್ರಹದೊಳಗಿರುವ ದೇವಿ ಮಾತನಾಡೋದಿಲ್ಲ ಆದರೆ ,ಅವಳ ಭಕ್ತರಿಂದ ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಾಳೆನ್ನುವ ಅದ್ವೈತ ತತ್ವ ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಒಂದೇ ದೇಶದ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ದ ಪ್ರಜೆಯಾಗಿ ಸಾಮಾನ್ಯರಲ್ಲಿರುವ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ದಿಂದ ತಿಳಿದಾಗ ಸಾಧ್ಯವಿದೆ. ಅಧಿಕಾರ,ಹಣ,ಸ್ಥಾನಮಾನ ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಪ್ರಜೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಅದೇ ತಾಯಿ ನೆಲೆಸಿರುವಾಗ ಅವರಲ್ಲಿರುವ ಜ್ಞಾನವೇಕೆ ಕಾಣೋದಿಲ್ಲ? ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಮೆಗೆ ಕೊಡುವ ಗೌರವ ಪ್ರತಿಭೆಗೆ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಕೊಡದಿರೋದರ ಪರಿಣಾಮವೇ ಇಂದಿನ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ. ಎಲ್ಲಿ ಸತ್ಯ ಧರ್ಮ ಇರುವುದೋ ಅಲ್ಲಿ ಶಾಂತಿಯಿರುವುದು. ಎಲ್ಲಿ  ಸತ್ಯಜ್ಞಾನವಿರುವುದೋ ಅಲ್ಲಿ  ರಾಜಕೀಯವಿರದು..ರಾಜಕೀಯವಿರಲಿ ಆದರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಧರ್ಮ ವಿದ್ದರೆ ಉತ್ತಮ  ಸಮಾಜನಿರ್ಮಾಣ ಸಾಧ್ಯವಿದೆ.

ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ಷೇತ್ರವೂ ಬೆಳೆದಿರೋದು ಪ್ರಜೆಗಳ ಸಹಕಾರದಿಂದಲೇ ಹೀಗಿರುವಾಗ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯೂ ಸಹಕಾರದಿಂದಲೇ. ಇದನ್ನು ತಡೆಯಲು ಶಿಷ್ಟಾಚಾರ ದ ಶಿಕ್ಷಣ  ನೀಡುವುದು ಪ್ರಜಾಧರ್ಮ. ಜ್ಞಾನದ ದೇವತೆಗೆ ರಾಜಕೀಯದ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ ರಾಜಯೋಗದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ.ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಲ್ಲಿಯೂ ಅವರದೇ ಆದ ಮೂಲ ಧರ್ಮ ಕರ್ಮ ದ ಜ್ಞಾನವಿದೆ.ಅದನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಪೂರಕ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡುವ ಸರ್ಕಾರ  ಬೇಕಷ್ಟೆ.ಇಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರ  ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ ನಡೆದಿಲ್ಲ.ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ನಡೆದಿದೆ.ಆ ಶಕ್ತಿ ನಮ್ಮ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬೆಳೆಸುವಂತಿದ್ದರೆ  ನಮ್ಮ ಅರಿವೇ ಗುರುವಾಗಿ ಸ್ವತಂತ್ರ ಜ್ಞಾನೋದಯ ಸಾಧ್ಯ.

ಜ್ಞಾನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣೋದಿಲ್ಲವೆಂದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಅದನ್ನು ದುರ್ಭಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ  ಅಜ್ಞಾನವಷ್ಟೆ. ಮಂತ್ರ ತಂತ್ರ ಯಂತ್ರದಿಂದ ಸುಜ್ಞಾನವೂ ಪಡೆಯಬಹುದು. ಸ್ವತಂತ್ರ ಜ್ಞಾನಿಗಳಾಗಬಹುದು. ಆದರೆ ಇದನ್ನು ಕುತಂತ್ರದಿಂದ ಬಳಸಿದರೆ ಮಾನವನ ಜೀವನವೇ ಅತಂತ್ರಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಲುಪುತ್ತದೆ. ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳಾದವರು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಒಂದುಗೂಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಸಮಾನತೆ,ಒಗ್ಗಟ್ಟು, ಐಕ್ಯತೆ ಏಕತೆಯ ತತ್ವ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಧರ್ಮ ರಕ್ಷಣೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಇದೀಗ ಮೂಲ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿಯೇ ಮರೆಯಾಗಿರುವಾಗ  ಮೂಲ ಸರಿಪಡಿಸದೆ ಮೇಲೇರಿಸಿದರೆ  ತಾತ್ಕಾಲಿಕ  ಬದಲಾವಣೆಯಷ್ಟೆ.ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೇ ನಮ್ಮಲ್ಲೇ ಅಡಗಿರುವ ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರಜ್ಞೆ. ಭಾರತಮಾತೆಯನ್ನು ಆಳಲು ಸಾಧ್ಯವೆ? ಭಾರತೀಯರನ್ನು  ವಿದೇಶಿಗರಂತೆ ಬೆಳೆಸುವುದು ಸುಲಭ  ಆದರೆ ಭಾರತೀಯ ತತ್ವವನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡು ನಡೆದು ನಡೆಸುವುದೇ ಕಷ್ಟ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆ ಆಗುತ್ತಿದೆ ಆಗಬೇಕಿದೆ . ನಾನು ಹೋದರೆ  ಎಲ್ಲಾ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಇದ್ದಾಗ ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಬೆಲೆ ಹೋದ ಮೇಲೆ ರಾಜಯೋಗ.ಎಲ್ಲಾ ವಿಚಾರದಲ್ಲೂ ರಾಜಕೀಯ ಬೆರೆತಿರುವಾಗ  ರಾಜಯೋಗ ಕಾಣೋದು ಕಷ್ಟ.ಯೋಗಿಗಳ ದೇಶವನ್ನು ಸಾಲ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಭೋಗಿಗಳ ದೇಶ ಮಾಡಬಹುದು.ಆದರೆ ಸಾಲ ತೀರಿಸಲು ತಿರುಗಿ ಯೋಗಿಯಾಗಲೇಬೇಕು.ಯೋಗ್ಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಕೊಡದೆ ಆಳುವುದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಗತಿಯಾಗದು.

ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ತಡೆಯಲು ರಾಜಕಾರಣಿಗಳಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಕಾರಣ ಅವರು ನಡೆದಿರೋದೇ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ  ಹಣದಲ್ಲಿ. ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಿದೆ ನಮ್ಮ ಹಣಸಂಪಾದನೆ ಶಿಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ. ಭ್ರಷ್ಟರಿಗೆ ಸಹಕಾರ ನೀಡದಿದ್ದರೆ  ಹೇಗೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ? 

ಅಸಹಕಾರ ಚಳುವಳಿಯ ಉದ್ದೇಶ ಇದೇ ಆಗಿತ್ತು. ಆಂಗ್ಲರ ದೌರ್ಜನ್ಯದ  ವಿರುದ್ದ  ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಹೋರಾಟ ಮಾಡಲು ಇದೊಂದು ಅಸ್ತ್ರ ವಾಗಿ ಬಳಸಿ,ಸತ್ಯಾಗ್ರಹ,ಉಪವಾಸದಂತಹ ಅಧ್ಯಾತ್ಮದ ಮಾರ್ಗ ಹಿಡಿದವರು ಜೀವ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡು  ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಪಡೆದರು.ಆದರೆ ಅದನ್ನು  ಮತ್ತೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡು  ಹೋರಾಟ ನಡೆಸುವಂತಾಗಲು ಕಾರಣವೇ ನಮ್ಮ ಶಿಕ್ಷಣಪದ್ದತಿ. ಬ್ರಿಟಿಷ್ ರನ್ನು ಓಡಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಅವರ ಶಿಕ್ಷಣ ಓಡಿಸದೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಬೆಳೆಸಿದರೆ  ಯಾರಿಗೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಿಕ್ಕಿದೆ?

ಮಕ್ಕಳೊಳಗಿದ್ದ ಜ್ಞಾನವೇ ಬೇರೆ ಕೊಡುತ್ತಿರುವ ಶಿಕ್ಷಣವೇ ಬೇರೆ.ಯಾವುದನ್ನು ತುಂಬುವೆವೋ ಅದೇ ಬೆಳೆಯೋದಲ್ಲವೆ? ಪೋಷಕರು ಕೇವಲ ಮಕ್ಕಳ ಶೋಷಣೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ ದೇಶವನ್ನು ಶೋಷಣೆ ಮಾಡಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸಾಲದ ಹೊರೆ ತಲೆಮೇಲೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಮೂಲಕ ಸಾಲ ತೀರಿಸಲು ಹೋದರೆ ಅಜ್ಞಾನವೆನ್ನುವರು.

ದೇವರನ್ನು ಬೆಳೆಸಲು ನಾವ್ಯಾರು? ದೈವತ್ವ ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡರೆ ಮಾತ್ರ ನಾನ್ಯಾರು ನಾವ್ಯಾರು ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಒಳಗೇ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಎಂದಿದ್ದರು ನಮ್ಮ ಮಹಾತ್ಮರುಗಳು.

ಆಗೋದೆಲ್ಲಾ ಒಳ್ಳೆಯದಕ್ಕೆ ಆಗೋದನ್ನು ತಡೆಯಲಾಗದು.

ಆದ ಮೇಲೇ ಬುದ್ದಿಬರೋದು.ಪ್ರಯತ್ನಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಫಲ.ಕರ್ಮಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಫಲ ಎಂದಂತೆ ಪರಮಾತ್ಮನ ಕಾಣುವಜ್ಞಾನದ  ಶಿಕ್ಷಣದ ನಂತರ ಪರದೇಶದ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತನೆ ನಡೆಸಿದರೆ ಉತ್ತಮ.ಪರಕೀಯರು ಭಾರತವನ್ನು ವಿಶ್ವಗುರು

ಎನ್ನಲು ಕಾರಣವೇ ನಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ  ಕದಿಯಲಾಗದ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನದ ವಿಚಾರ. ವಿಚಾರ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡೋ ಮೊದಲು ಸ್ವಚ್ಚತೆಯ ಬಗ್ಗೆ  ಗಮನಹರಿಸಿದರೆ  ಒಳಗಿರುವ ಸ್ವಚ್ಚ

ಮನಸ್ಸು ಯೋಗದಿಂದ ಶುದ್ದವಾಗುತ್ತದೆ.ಹೀಗಾಗಿ ಜ್ಞಾನಿಗಳ ದೇಶ ಯಾವತ್ತೂ  ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸ್ವಚ್ಚ ಶುದ್ದತೆಯ ಕಡೆಗೆ  ನಡೆಯಬೇಕು. ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಇಳಿದರೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಕಲ್ಮಶವಾಗುತ್ತದೆ . ಯಾರೂ ಶಾಶ್ವತವಲ್ಲ ಯಾವುದೂ ಸ್ಥಿರವಲ್ಲ.ಬದಲಾವಣೆ ಜಗದ ನಿಯಮ.

ನಮ್ಮ ಜೀವನ ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೆ ಮೀಸಲಾಗಿರಿಸಿದ್ದರು ಮಹಾತ್ಮರು. ಈಗ ನಮ್ಮ ಜೀವನ ಸರ್ಕಾರ, ವಿದೇಶದವರೆಗೆ ಹೋಗಿ ಹಿಂದಿರುಗಿ ಬರಲಾಗದೆ ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳಾಗಿ ನಿಂತವರ ಕೈ ಕೆಳಗಿದ್ದರೆ ಪರಮಾತ್ಮನಿಂದ ಪರಮಸತ್ಯದಿಂದ ದೂರವಿದ್ದಂತೆ.

ಕುಂಬಾರಗೆ ಒಂದು ವರುಷ ದೊಣ್ಣೆಗೆ ಒಂದೇ ನಿಮಿಷ

ಕುಂಬಾರನಿಗೆ ಒಂದು ವರ್ಷ ದೊಣ್ಣೆಗೆ ಒಂದೇ ನಿಮಿಷ ಕಟ್ಟುವುದು ಕಷ್ಟ ಮೆಟ್ಟುವುದು ಸುಲಭ ಇದರಲ್ಲಿ ನಾವು ಒಗ್ಗಟ್ಟನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಶ್ರಮಪಡಬೇಕು ಆದರೆ ಇದನ್ನು ಒಡೆದು ಆಳುವುದು ಸುಲಭ ಹಾಗಾಗಿ ಭಗವಂತನ ಕಾಣೋದು ಕಷ್ಟ ಅವನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಮಾಡುತ್ತಾ ತಮ್ಮ ಕೆಲಸ ತಾವು ಶ್ರದ್ದೆ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ  ಮಾಡುತ್ತಾ ಹೋದರೆ ಯಾರೂ ಇದನ್ನು ಒಡೆಯಲಾಗದು.ಸಾಕಷ್ಟು ದೇವರುಗಳು ಪ್ರತಿಮೆಗಳು  ಜನಬಲ ಹಣಬಲ ಅಧಿಕಾರಬಲ,ಸ್ಥಾನಮಾನ

  ಸನ್ಮಾನಗಳನ್ನು  ಎಷ್ಟೋ ವರ್ಷದಿಂದಲೂ ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದರೂ ಅಧರ್ಮ ಅನ್ಯಾಯ ಅಸತ್ಯ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ತಡೆಯಲಾಗಿಲ್ಲವೆಂದರೆ ಇಲ್ಲಿ  ಮಣ್ಣಿನಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ ಮಡಿಕೆಗಳು ನೆಲಸಮವಾದವು. ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದಿತೋ ಅಲ್ಲಿಗೆ ತಿರುಗಿ ಸೇರುವುದು ಪ್ರಕೃತಿ ನಿಯಮ. ಹಾಗೆಯೇ ಸಾಕಷ್ಟು ಮಹಾತ್ಮರುಗಳು ಭೂಮಿಗೆ ಬಂದು ತತ್ವೋಪದೇಶ ಮಾಡಿ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಕೂಡಿಸುವ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದ್ದರೂ ಅವರನ್ನು ಪ್ರತಿಮೆಯಾಗಿ ಕಾಣುವ ನಮಗೆ ಅವರ ತತ್ವದರ್ಶನ ಆಗದೆ  ನಮ್ಮ ವರಲ್ಲಿಯೇ ಬೇಧಭಾವ ಹುಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡರೆ  ದೇವರು ಕಾಣೋದಿಲ್ಲ.ಅತೃಪ್ತ ಆತ್ಮಗಳಷ್ಟೆ ಒಳಹೊಕ್ಕಿ ರಾಜಕೀಯ ನಡೆಸೋದಾಗುತ್ತದೆ. ತತ್ವವನ್ನು ತಂತ್ರವಾಗಿಸಿದರೆ ಅತಂತ್ರ.

ತತ್ವದಿಂದ ಜ್ಞಾನ ಬೆಳೆದಾಗಲೇ  ಆತ್ಮಜ್ಞಾನ ಎಂದರು.

ಯಾವುದೇ ರಾಜಕೀಯ ವಿಚಾರವನ್ನು ಗಮನಿಸಿದಾಗ ಒಂದೇ ದೇಶದೊಳಗಿದ್ದು ದೇಶದ ಮೂಲ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆ ತರಲಾಗದೆ ವಿದೇಶಿಗಳಿಗೆ ಕೈ ಜೋಡಿಸಿ ಅವರ ವ್ಯವಹಾರ ಸಾಲ, ಬಂಡವಾಳದಿಂದ ದೇಶವಾಳಲು ಹೊರಟು ಇಂದು ಪರಕೀಯರಿಗೆ ಭಾರತೀಯತೆಯ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲ.ಭಾರತೀಯರಿಗೆ ವಿದೇಶಿ ವ್ಯಾಮೋಹ ಬಿಡಲಾಗಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲಾ ಮಾನವರಾದರೂ ಅವರವರ ಹಿಂದಿನ ಗುರುಹಿರಿಯರ ಧರ್ಮ ಕರ್ಮ ವು ರಕ್ತಗತವಾಗಿರುವಾಗ ಮೂಲ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಮಾನವೀಯ ಮೌಲ್ಯ ತಿಳಿಸುವ‌ಶಿಕ್ಷಕ, ಗುರು ವಿದ್ದರೆ  ನಂತರದ ಭೌತಿಕ ವಿಜ್ಞಾನ ಸದ್ಬಳಕೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಹಿಂದಿನವರ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಸಂಶೋಧನೆಯ ಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಬೆಲೆಯೇ ಇಲ್ಲದೆ  ಪುಸ್ತಕಗಳ ವಿಚಾರ  ಪ್ರಚಾರವಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಹಣ ಸಂಪಾದನೆ ಆಗಿದೆ.ಆದರೆ ದೇಶದ ಸಾಲ ತೀರಿಸಲು ಅದರಲ್ಲಿದ್ದ ತತ್ವಜ್ಞಾನದ ಸದ್ಬಳಕೆ ಆಗಬೇಕಿತ್ತು. ದೇಶ ಕಟ್ಟುವುದು ಕಷ್ಟ

ಮೆಟ್ಟುವುದು ಸುಲಭ. ಸುಲಭದ ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಸಹಕಾರ ಹೆಚ್ಚು.

ಹೀಗಾಗಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಮೋಸ ಹೋಗುತ್ತಿರುವುದು ಭಾರತೀಯರೆ. ಮಾನವನಿಗೆ ಶತ್ರು ಹೊರಗಿಲ್ಲ ಒಳಗೇ ಇರೋದು. ಅದೇ ಅತಿಯಾದ ಅಹಂಕಾರ ಸ್ವಾರ್ಥದ ಜೀವನ ಶೈಲಿ. ಯೋಗಿಯಾಗೋದು ಕಷ್ಟ ಭೋಗ ಸುಲಭ ಭೋಗದ ನಂತರವೇ ರೋಗ. ರೋಗ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು  ಕಷ್ಟವಾದರೆ ಉತ್ತಮ ಯೋಗ್ಯ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡುವುದಕ್ಕೆ ಸಹಕರಿಸಿದರೆ ಉತ್ತಮ ಬದಲಾವಣೆ ಸಾಧ್ಯ. ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳ ಒಳಗಿನ ಜ್ಞಾನ ಶಕ್ತಿ ಗುರುತಿಸಿ ಬೆಳೆಸುವುದು ಎಲ್ಲಾ ಪೋಷಕರ ಧರ್ಮ.ಆದರೆ ಅಂತಹ ‌ಜ್ಞಾನದ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡುವುದು ಧಾರ್ಮಿಕ  ಗುರು ಹಿರಿಯರ ಧರ್ಮ ಕರ್ಮವಾದಾಗ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯ.  ಧರ್ಮ ಒಡೆದು ರಾಜಕೀಯ ಬೆಳೆಸಬಾರದು. ಇಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಯಾರನ್ನೋ ಆಳಲು ಹೋಗಿ ಆಳಾಗಿ ಹಾಳಾಗಿ ಹೋದವರನ್ನು ಸಾಧಕರೆಂದರೆ ತಪ್ಪು ನಮ್ಮದೇ. ಭೂಮಿಗೆ ದ ಮೇಲೆ ಭೂ ಋಣ ತೀರಿಸಲು ಸತ್ಕರ್ಮ ಮಾಡಬೇಕು.ಇದಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾದ ಶಿಕ್ಷಣ ಬೇಕು.ಶಿಕ್ಷಕರಲ್ಲಿ ಸದ್ಗುಣ. ಸುಜ್ಞಾನವಿರಬೇಕು. ಯಥಾ ಗುರು ತಥಾಶಿಷ್ಯ.

ಯಥಾ ರಾಜ ತಥಾ ಪ್ರಜಾ, ಯಥಾಪ್ರಜೆ ತಥಾ ದೇಶ. ಯಥಾ ಜ್ಞಾನ ತಥಾ ಜೀವನ.

ದೇವತೆಗಳನ್ನು ಮೇಲಿನಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿಸುವ ಬದಲಾಗಿ ದೈವತ್ವವನ್ನು ಒಳಗಿನಿಂದ ಮೇಲೇರಿಸಿದರೆ ಉತ್ತಮ ಮಾರ್ಗ ಇದ್ದಲ್ಲಿಯೇ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಮಹಿಳೆ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರತಂದು ದೇವರನ್ನು ಬೆಳೆಸಬಾರದು. ಅವರಲ್ಲಿರುವ ದೈವೀ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಗೌರವಿಸಿ ಬೆಳೆಸಿದ್ದರೆ ಮನೆಯೇ ದೇವಾಲಯವಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಇದೇ ನಮ್ಮ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಪರಿಹಾರ.ಇದರಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ಬೇಕೆ? ಆತ್ಮಾವಲೋಕನ ದಿಂದ ಆತ್ಮನಿರ್ಭರ ಭಾರತವಾಗಬೇಕಿದೆ.

ಬ್ರಿಟಿಷ್‌ ಸರ್ಕಾರದಿಂದ  ಭಾರತವನ್ನು ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡ ನಮ್ಮ ದೇಶಭಕ್ತರ  ಆತ್ಮಜ್ಞಾನಕ್ಕೂ  ವಿದೇಶಿಗಳನ್ನು ವ್ಯವಹಾರಿಕ ಮಾಧ್ಯಮಮಾಡಿಕೊಂಡು ದೇಶವನ್ನು  ವಿದೇಶಮಾಡುವ‌ಇಂದಿನ ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿಷ್ಟೆ. ಇದು  ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಇಷ್ಟಕ್ಕೆ  ತಕ್ಕಂತೆ ‌ ನಡೆದಿದೆ ಆದರೆ ಇದೇ ಪ್ರಜೆಗಳ ಕಷ್ಟಕ್ಕೆ ಗುರಿಯಾಗಬಾರದಲ್ಲವೆ?

ಗುರುಗಳಿಗೇ ಶಿಷ್ಯ ಮೋಸಮಾಡಿದರೆ ಆತ್ಮದುರ್ಭಲ

ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಮಿಗಿಲು ಮುಟ್ಟಲು ಕಾರಣವೇ ಧಾರ್ಮಿಕ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಎಂದರೆ ಮೊದಲು ವಿರೋಧಿಸುವವರು ನಾವೇ ಇಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಧರ್ಮ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಅವರ ಧರ್ಮ ಕನಿಷ್ಟದ ನಡುವೆ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಸಾಕಷ್ಟು ಹಣ,ಅಧಿಕಾರ,ಸ್ಥಾನಮಾನ

,ಸನ್ಮಾನ ಪಡೆದವರ  ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಜನರು ತಮ್ಮ ಜೀವನ ನಡೆಸುವಾಗ  ನಿಜವಾದ ಧರ್ಮ ಸತ್ಯ,ನ್ಯಾಯ,

ನೀತಿ,ಸಂಸ್ಕೃತಿಯು  ಕೆಳಭಾಗಕ್ಕೆ ಇಳಿದು  ಹಿಂದುಳಿಯಿತು. ಅದರಲ್ಲಿದ್ದ ಅಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಕ್ಕಿ ಕೊಂಡು  ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಕಥೆ,ಪುರಾಣವೇ ಪುಸ್ತಕವಾಯಿತು.

ದೊಡ್ಡವರು ಬರೆದರೆ ಕೇಳಬೇಕೆ? ಓದದಿದ್ದರೂ ಸರಿ ಪುಸ್ತಕ ಮಾರಾಟವಂತೂ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ರಾಮಾಯಣ ಮಹಾಭಾರತ ಇನ್ನಿತರ ಉನ್ನತ ವಿಚಾರಗಳ  ಗ್ರಂಥಾಲಯ ಬೆಳೆದಿದೆ.ವಿಪರ್ಯಾಸವೆಂದರೆ ಆ ಪುಸ್ತಕದ ವಿಚಾರ ಮಸ್ತಕಕ್ಕೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡವರು  ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುವ ಮದ್ಯವರ್ತಿಗಳ ಮೂಲಕ ಬೆಳೆದರು. ಅದೇ ವಿಚಾರವನ್ನು ಶಿಕ್ಷಣದ ಮೂಲಕ ಮಕ್ಕಳು ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಅರ್ಥ ವಾಗುವ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ  ತಿಳಿಸುವುದರಲ್ಲಿ  ಹಿಂದುಳಿದು ಆ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಪರಧರ್ಮದವರು ಪರಕೀಯರು ನಿಂತು ಬೆಳೆದರು. ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದಿದ್ದರೂ ಸತ್ಯ ಧರ್ಮ ಮಾತ್ರ ಹಿಂದುಳಿದು ವ್ಯವಹಾರಿಕ ಜ್ಞಾನ ಬೆಳೆದಿದೆ. ಹಣದಿಂದ ಧರ್ಮ ರಕ್ಷಣೆಯೆ? ಸತ್ಯವನ್ನು ಹಣದಿಂದ ಕೊಳ್ಳಬಹುದೆ?

ಎಷ್ಟೋ  ವಿದ್ಯಾವಂತರು  ಮೋಸಹೋಗುತ್ತಿರುವ ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ  ಅವಿದ್ಯಾವಂತರ ಗತಿ ? ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಹೆಸರಿನ‌ಸಹಿ ಮಾಡಲು ಕಲಿತರೆ  ಸಾಕೆ? ಆ ಸಹಿಯನ್ನು ಯಾವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ದುರ್ಭಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವರೆನ್ನುವ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಯದಿರುವ ಎಷ್ಟೋ ಜನರು ದೇವರನ್ನು  ವ್ಯಕ್ತಿಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಾಣಲು ಹೋಗುವರು. ಆತ್ಮಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಸುವ ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ  ಎಲ್ಲರೂ ಅವರವರ ಅಂತರವನ್ನು ಕಡಿಮೆಮಾಡಿಕೊಂಡು  ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದೆ ಹಣವಿಲ್ಲ. ಹಣವಿಲ್ಲದೆ

ಜೀವನವಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಕಡೆಗೆ ತತ್ವದಿಂದ ಮುಂದೆ ನಡೆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಮೋಸಹೋಗುವವರಿಗೂ  ಕಾರಣ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ.ಮಾಡಿದವರಿಗೂ  ಸರಿಯಾದ ಪ್ರಾಯಶ್ಚಿತ್ತ ಈ ಜನ್ಮ ದಲ್ಲೇ ಆಗಬಹುದು.

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ  ನನಗೆ ಆಪ್ತರಾಗಿದ್ದ ಒಳ್ಳೆಯವರು  ಒಬ್ಬ  ವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ  ಹಣಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದನ್ನು ತಿಳಿದು ಈ ಲೇಖನದ ಮೂಲಕ  ತಿಳಿಸಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನವಿಜ್ಞಾನದ ನಡುವಿನ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಅಜ್ಞಾನ ಬೆಳೆದಿರೋದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ರಾಜಕೀಯ.

ಇದು ಧಾರ್ಮಿಕ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳನ್ನೂ ಆವರಿಸಿದೆ ಎಂದರೆ  ಆತ್ಮನಿರ್ಭರ ಭಾರತ ಎಂದರೆ ಏನು?

ಹಣಕ್ಕಾಗಿ ಒಬ್ಬ ಗುರುವಿಗೇ ಮೋಸ ಮಾಡುವ ಶಿಷ್ಯರಿಗೆ ಏನು ಹೇಳಬೇಕಿದೆ? ಕಲಿಗಾಲ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಲಿಸುತ್ತದೆ.

ಯಾರೇ ಆಗಿರಲಿ ನಮಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆಂದರೆ

ಸ್ವಲ್ಪ ಯೋಚಿಸಬೇಕು. ಅವರಿಗೆ ಲಾಭವಿಲ್ಲದೆ ಮಾಡುವರೆ ಅಥವಾ ಲಾಭಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಡುವರೆ ಎಂದು. ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ ಲಾಭವಿಲ್ಲದೆ ನಡೆಯದು ಆದರೆ, ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಇದೊಂದು ಸೇವೆ ಆದ ಕಾರಣ  ಇದರಿಂದಾಗಿ  ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ದಕ್ಕೆ ಬರಬಾರದು. ಹಣವಾದರೂ ಮತ್ತೆ ಸಂಪಾದನೆ ಮಾಡಬಹುದು . ಋಣ ತೀರಿಸುವ ಜ್ಞಾನ ಸಂಪಾದನೆ ಕಷ್ಟ. ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಬೆಲೆಕೊಟ್ಟರೆ  ಮಾನವನಿಗೆ  ಇರಬೇಕಾದ ನೈತಿಕತೆ ಮಾನವೀಯತೆ  ಬೆಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಈಗ  ಹೊರಗಿನವರು  ಬಂದು ತುಂಬಿದರೂ  ಒಳಗಿನ  ಕೊಳಕು ಹೋಗದಿದ್ದರೆ  ಯಾರ ತಪ್ಪು?

ಉತ್ತಮ ಗುರುಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸದ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿರುವ  ಅಸಮಾನತೆಗೆ ಕಾರಣ ಅಜ್ಞಾನ.

ಭಾರತದಂತಹ ಧಾರ್ಮಿಕ ದೇಶ ಬದಲಾಗಿರೋದೆ ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ. ಭೌತಿಕದ ವಿಜ್ಞಾನ ಜಗತ್ತು  ಸಾಕಷ್ಟು ಬೆಳೆದು ಅಧ್ಯಾತ್ಮದ  ಕ್ಷೇತ್ರ ಆವರಿಸಿದೆ. ಉತ್ತಮ ವಿದ್ಯಾವಂತರಿಗೆ  ಕೆಲಸವಿಲ್ಲ. ವಿದ್ಯೆಗೆ ಸುರಿದ ಹಣ ತಿರುಗಿ ಪಡೆಯಲು ಈ ತಂತ್ರಕ್ಕೆ ಇಳಿದರೆ ಸ್ವತಂತ್ರ ಯಾರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದೆ? ಜ್ಞಾನಕ್ಕೂ ಅಜ್ಞಾನಕ್ಕೋ?

ಹಣಕ್ಕಾಗಿ ಹೆಣವನ್ನು ಬಿಡದ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಂಶೋಧನೆಯು ವೈಚಾರಿಕತೆಯನ್ನು  ಹಿಂದುಳಿಸಿ ಆಳುತ್ತಿದೆ.ಮಂತ್ರ ತಂತ್ರ ಯಂತ್ರಗಳು ಮಾನವನಿಗೆ ಸ್ವತಂತ್ರ ಜ್ಞಾನದೆಡೆಗೆ ನಡೆಸಬೇಕಿತ್ತು.ಅತಂತ್ರಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಲುಪಿರುವ ಜೀವಾತ್ಮನಿಗೆ ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ ಇರುವ ಪರಮಾತ್ಮನ ಸತ್ಯ ಕಾಣದೆ ಮಿಥ್ಯವೇ ಬೆಳೆದಿದೆ. 

ಯಾರೋ ಹೇಳಿದ್ದು ಕೇಳಿದ್ದು ನೋಡಿದ್ದು ಬರೆದದ್ದು ಮಾಡಿದ್ದನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ  ಕಾಪಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು  ನಾನೇ ಎನ್ನಬಹುದು. ಆದರೆ ಒಳಗಿನ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಗೆ ಮೋಸ ಮಾಡಿದರೆ  ಅದರ ಪ್ರತಿಫಲ  ಬೇರೆಯವರು ಅನುಭವಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವೆ? ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕನಿಷ್ಠದ ನಡುವಿರುವ ಅನಿಷ್ಟಾವಂತರಿಗೆ

ನಿಷ್ಠೆಯ ಪಾಠ ಕಲಿಸುವವರು ಯಾರು?

ಪ್ರಕೃತಿ  ಯಾವುದಾದರೂ ವ್ಯವಹಾರ ನಡೆಸುವುದೆ? ಅದರ ಸಣ್ಣ ಬಿಂದುಗಾತ್ರದ ಮಾನವ ಮಾತ್ರ  ಪ್ರತಿಯೊಂದರ

ಲ್ಲಿಯೂ  ಹಣಗಳಿಸಲು ಹೋಗಿ  ಇನ್ನಷ್ಟು ಮತ್ತಷ್ಟು ಸಾಲ ಮಾಡಿಕೊಂಡು  ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರೆ ಯಾರಿಗೆ ಮುಕ್ತಿ? ಜೀವನದಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹಾರವಿರಲಿ, ವ್ಯವಹಾರವೇ ಜೀವನ

ವಾದರೆ ಸತ್ರ್ಮ ಧರ್ಮ ಎಲ್ಲಿರಬೇಕು? 

ಬದಲಾವಣೆ ಆಗುತ್ತದೆ ಪ್ರಕೃತಿಯೇ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಮಾನವ ತಲೆಬಾಗಲೇಬೇಕಲ್ಲವೆ?

ಭೂತಕಾಲದ ಪ್ರಶ್ನೆ ವರ್ತ ಮಾನದ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಕಾರಣವೆ?

"**ಭೂತಕಾಲ"ದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು, ವರ್ತಮಾನ" ದಲ್ಲಿ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಜಾಸ್ತಿಯಾಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ.**

**ಹುಚ್ಚು ಸಂತೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳದ್ದೇ ಗದ್ದಲ. ಉತ್ತರಗಳು ಮಾತ್ರ ಮೌನವ್ರತವನ್ನಾಚರಿಸುತ್ತಿದೆ.**

ಭೂತ ವರ್ತಮಾನ ಭವಿಷ್ಯ, ಸೃಷ್ಟಿ ಸ್ಥಿತಿ ಲಯ,ಬ್ರಹ್ಮ ವಿಷ್ಣು ಮಹೇಶ್ವರ, ತಾಯಿ ತಂದೆ ಮಕ್ಕಳು, ದೇವರು ಮಾನವರು ಅಸುರರು..ಹೀಗೇ ಮೂರರಲ್ಲಿರುವ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ವೇ  ಮಾನವನ‌ಜೀವನಕ್ಕೆ ಮುಳ್ಳಾಗಿವೆ. ಇವುಗಳನ್ನು ತತ್ವದಿಂದ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ಒಗ್ಗಟ್ಟು ತಂತ್ರದಿಂದ ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಬಳಸಿದರೆ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು.

 ಹುಚ್ಚರ ಸಂತೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೂ  ಉತ್ತರಸಿಗದು.

ಆದರೆ ಶಾಂತವಾಗಿರುವ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಉತ್ತರವಿದ್ದರೂ ಹುಚ್ಚರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿದರೂ ಅರ್ಥ ವಾಗದ ಕಾರಣ ಮೌನವಾಗಿ ವ್ರತವನ್ನಾಚರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವರು  ಮುಕ್ತಿ ಮಾರ್ಗ ಹಿಡಿದರು. ಈಗ ಮುಕ್ತರಾದವರನ್ನು ಮಧ್ಯೆ ತಂದು  ಹುಚ್ಚರ ಸಂತೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶನದ  ವಿಗ್ರಹವಾಗಿಸಿದರೆ  ವಿಗ್ರಹದೊಳಗಿದ್ದ ಜ್ಞಾನ ಬರುವುದೆ ಅಥವಾ ಅದನ್ನು ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕೆ ಬಳಸಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಹಣಗಳಿಸುವರೆ? ನಿರಾಕಾರ ಬ್ರಹ್ಮನ ಹಿಂದೆ ನಡೆದವರನ್ನು ಮಹಾತ್ಮರೆಂದರು. 

ಅತಿಯಾದ ಪುರಾಣ ಇತಿಹಾಸದ ಪ್ರಚಾರದಲ್ಲಿರುವ ರಾಜಕೀಯ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಯಾರಿಗೆ ಲಾಭವೋ ನಷ್ಟವೋ ತಿಳಿಯದೆ  ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಹಗರಣಗಳು ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿದೆ. ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಹಣದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೇ ದೊಡ್ಡ  ವ್ಯಕ್ತಿಯಾದರೂ  ಮಾನವನ  ಆಂತರಿಕ ಶಕ್ತಿಯು ವಾಸ್ತವದ  ಸತ್ಯ‌ಬಿಟ್ಟು ನಡೆದರೆ  ಪರಿಪೂರ್ಣತೆ ಕಾಣದು.

ಸೃಷ್ಟಿ ಸಿದ ಅಸತ್ಯವೇ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿ ಲಯವಾಗುತ್ತದೆ.ಅದರ ಬದಲು ಸತ್ಯವನ್ನರಿತು  ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು  ಲಯವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಜ್ಞಾನವಿದ್ದರೆ ಉತ್ತಮ ಸದ್ಗತಿ. 

ಮಾತಿಗಿಂತ ಕೃತಿಯೇ ಮೇಲೆಂದರು, ಮಾತಯ ಬೆಳ್ಳೆ ಮೌನ‌ಬಂಗಾರವೆಂದರು.ಮಾತು ಬಲ್ಲವನಿಗೆ ಜಗಳವಿಲ್ಲ ಎಂದರು. ಹೀಗೇ ಮಾತು  ಬೇಕು  ಯಾವ ಮಾತಾಡಬೇಕೆಂಬ ಅರಿವಿರಬೇಕು. ಸತ್ಯ ತಿಳಿಸುವುದೇ ತಪ್ಪು ಎನ್ನುವ ಮಟ್ಟಿಗೆ  ಜಗತ್ತು ಮಿಥ್ಯವನ್ನು ನಂಬಿ ನಡೆದಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿ  ಯಾರಿಗೆ ಯಾವುದು ಸರಿ ಎನಿಸುವುದೋ ಅದನ್ನು ಒಪ್ಪಿ ನಡೆದ ಮೇಲೆ ತಪ್ಪಾದರೂ  ವಿರೋಧಿಸುವ ಬದಲು  ತಪ್ಪು ಸರಿಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಪಟ್ಟರೆ ಉತ್ತಮ ಶಾಂತಿ ಒಳಗೆ ಸಿಗಬಹುದು. 

ತಪ್ಪು ಮಾಡದವರು ಯಾರಿದ್ದಾರೆ? ತಪ್ಪು ಮಾಡಿಯೇ ಮಾನವ  ತಿದ್ದಿಕೊಳ್ಳುವುದು. ಇದನ್ನು ಪುರಾಣ ಇತಿಹಾಸದ ಕಾಲದ ಕಥೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಕಾಣುತ್ತೇವೆ. ಒಂದು ಸಂದೇಶ

ಪುರಾಣ ಇತಿಹಾಸವು ನಮ್ಮನ್ನು  ರಾಜಯೋಗದೆಡೆಗೆ ನಡೆಸಬೇಕು ರಾಜಕೀಯದೆಡೆಗೆ ನಡೆಸಿದಷ್ಟೂ  ಅಜ್ಞಾನ ಆವರಿಸುತ್ತದೆ.ಅಂದಿನ ರಾಜರಲ್ಲಿದ್ದ ಧರ್ಮ ಇಂದಿನವರಲ್ಲಿ ಕಾಣಲಾಗದ ಮೇಲೆ  ಯಾರು ಶ್ರೇಷ್ಟರು? ಅಂದಿನ ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವಕ್ಕೂ ಇಂದಿನ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವಕ್ಕೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ.ಅಂದಿನ ಶಿಕ್ಷಣ ರಾಜಯೋಗದಲ್ಲಿತ್ತು

ಇಂದಿನ ಶಿಕ್ಷಣವೇ ರಾಜಕೀಯಮಯವಾಗಿದೆ. ಆಂತರಿಕ ಜ್ಞಾನ ಗುರುತಿಸದ ಶಿಕ್ಷಣ ಶಿಕ್ಷಣವಾಗೋದಿಲ್ಲ. 

ಕಾಲಬದಲಾವಣೆಗೆ ಕಾರಣವೇ ಶಿಕ್ಷಣದೊಳಗಿನ ವಿಜ್ಞಾನ.(ವಿಶೇಷವಾದ ಜ್ಞಾನ)

ಇದರಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ವಿಜ್ಞಾನವಿದ್ದರೆ ಶಾಂತಿ.ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಜೀವನ.

ಭಗವಂತನ ಸೇರಬಹುದು ಆಳಲಾಗದು.ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಬದಲಾಗದು ನಾವು ಬದಲಾಗಬಹುದು

ಭಗವದ್ಗೀತೆಯ ಸೌಂದರ್ಯವೆಂದರೆ ನೀವು ಅದರ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ,ಆದರೆ  ಅದರಲ್ಲಿರುವ ಸಂದೇಶ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು.**

 *ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದ

ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಸರ್ವ ಕಾಲಕ್ಕೂ ಸರಿಹೊಂದುವ ಬದಲಾವಣೆ

ಯಾಗದಿರುವ ತತ್ವಜ್ಞಾನವೇ ಹೊರತು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವಲ್ಲ.

ವಾಸ್ತವ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಇದರ ಪ್ರಚಾರ ಹಲವರು ಹಲವಾರು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಜನರಿಗೆ ಹಲವಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದಲೂ ತಿಳಿಸುತ್ತಿದ್ದರೂ ಹಲವಾರು ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಪರಿಹಾರವಾಗಿ ಹಲವಾರು ಜನರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಲ್ಲ.ಆದರೂ ಕೆಲವರಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಕೆಲವರನ್ನು ಕೇವಲವಾಗಿ ಕಾಣುವ

ವರಿಗೆ ಹಲವಾರು ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿರೋದಕ್ಕೆ  ಕಾರಣವೇ ನಮ್ಮೊಳಗೇ ಅಡಗಿರುವ ಹಲವಾರು ಗೊಂದಲ

ಗಳು,ಸಂಶಯಗಳು ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ದ್ವೇಷ,ಅಸೂಯೆ ಕ್ರೋಧ ಇನ್ನಿತರ ಗುಣಗಳೆಂದರೆ ಹಲವರಿಗೆ  ಕೋಪ ಬರಬಹುದು. 

ಕೋಪದ ಮೂಲವೇ ಅನಾವಶ್ಯಕ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ತಲೆಗೆ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ನಡೆದಿರುವುದು.ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಮಹಾಗ್ರಂಥ

ಬ್ರಾಹ್ಮಣ,ಕ್ಷತ್ರಿಯ ವೈಶ್ಯ ಶೂದ್ರರನ್ನು ಮೇಲು ಕೀಳೆಂದು ತಿಳಿಸಿಲ್ಲ. ಅದರಲ್ಲಿರುವ ನಾಲ್ಕು ಯೋಗಮಾರ್ಗಗಳೂ ಶ್ರೇಷ್ಠ

ಭಗವಂತನೆಡೆಗೆ  ಸಾಗುವಾಗ ಜೀವಾತ್ಮನ ಮೂಲವನ್ನರಿತು  ಹಿಂದಿನ ಧರ್ಮ ಕರ್ಮ ವನ್ನರಿಯುವ ಅರಿವನ್ನು

ಹೊಂದಿದ್ದರೆ  ಸಾಕು ಒಳಗೇ ಇದ್ದು ಮೂಲದೆಡೆಗೆ ಸೇರಬಹುದು. ಯಾವಾಗ  ಈ ಯೋಗದಿಂದ ದೂರವಾಗಿ ಹೊರಗೆ  ಬರುವುದೋ ಅದರ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಮಸ್ಯೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾ ತಿರುಗಿ ಬರೋವಾಗ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಕಾರಣ ತಿಳಿಯುವುದು ಅಗತ್ಯ. ಇಲ್ಲಿ ಸಮಸ್ಯೆ ಇಲ್ಲದ ಜೀವನವಿಲ್ಲ. ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಮೂಲ ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದ ಋಣ ಮತ್ತು ಕರ್ಮ ಎನ್ನುವ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಸತ್ಯವನ್ನು ಮಾನವ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸೋತರೆ ಯಾವ ಗ್ರಂಥದ ಮೂಲ ಉದ್ದೇಶ ತಿಳಿಯದು.

ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದರನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವ  ಭಾರತೀಯರು

ಗಾಂಧೀಜಿಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲಾರರು. ಇಬ್ಬರೂ ದೇಶಭಕ್ತರೆ ಆದರೂ ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದರ ಯೋಗ ಜೀವನಕ್ಕೂ ಗಾಂಧೀಜಿಯವರ ಹೋರಾಟದ ಸಾಂಸಾರಿಕ ಜೀವನಕ್ಕೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ.ಆದರೆ ಇಬ್ಬರೂ ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಯಿಂದಲೇ ಪ್ರೇರಣೆ ಹೊಂದಿದ ಮಹಾತ್ಮರಾಗಿರೋದು ಅದರಲ್ಲಿದ್ದ ತತ್ವದ ಮೂಲಕ ಎನ್ನಬಹುದು.

ಅಂದಿನ ಭಾರತೀಯರ ಗುಲಾಮಿತನವನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿ ದೇಶದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಕ್ಕಾಗಿ  ತತ್ವಜ್ಞಾನವನ್ನು ಹಿಡಿದೆತ್ತಿ ಜನರ ಆತ್ಮಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬೆಳೆಸುವುದು ಸುಲಭದ ಕೆಲಸವಲ್ಲ.

ಮಾಡು ಇಲ್ಲ ಮಡಿ ಎನ್ನುವ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನವಿದೆ.

ಇಂದಿನ ತಂತ್ರದ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಜನರು ಸತ್ತರೂ ಸರಿ ವಿದೇಶಿಗಳು ದೇಶವಾಳಿದರೂ  ಸರಿ ನನ್ನ ಅಧಿಕಾರ ಸ್ಥಾನಮಾನ ಬಿಡೋದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವವರ ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿರುವ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಯಾವ ಸಂದೇಶ ನೀಡಬಹುದು?

ಧಾರ್ಮಿಕ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನೂ ಬಿಡದೆ ಆವರಿಸಿರುವ ರಾಜಕೀಯತೆ ರಾಜಯೋಗವನ್ನು ಅಪಾರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಜನರನ್ನು ಸುಲಿಗೆ ಮಾಡಿ  ದೇವರು,ಧರ್ಮ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಭಾಷೆಯನ್ನು ಉಳಿಸುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ  ವ್ಯಾಪಾರಿಕರಣ ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೇ ಮೂಲ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿರದ ಸತ್ಯಜ್ಞಾನ ತತ್ವಜ್ಞಾನ.

ಇದನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯರು ಕೇಳುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿಲ್ಲ.ಬೇಲಿಯೇ ಎದ್ದು ಹೊಲಮೇಯ್ದರೆ ಕಾಯೋರು ಯಾರು? 

ಕೆಲವೆಡೆ  ಉತ್ತಮ ಬದಲಾವಣೆಗೆ  ಅವಕಾಶವಿದ್ದರೂ ಹಲವು ಕಡೆ  ಬದಲಾಗುವವರನ್ನೂ ತಡೆದು ಆಳುವ ರಾಜಕೀಯವಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಪ್ರಚಾರದಲ್ಲಿ  ಸಾಕಷ್ಟು  ಜನರನ್ನು ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಬರುವಂತಾಗಿದೆ.

ಮನೆಯೊಳಗೆ ಇದ್ದು  ತತ್ವ ಬೆಳೆಸುವುದಕ್ಕೂ ಹೊರಗೆ ಬಂದು ತಂತ್ರದಿಂದ ಆಳುವುದಕ್ಕೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿಷ್ಟೆ ಒಂದು ನಮ್ಮ ಆತ್ಮಾವಲೋಕನಕ್ಕೆ ಸಹಕಾರಿಯಾದರೆ ಇನ್ನೊಂದು ನಮ್ಮ ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕೆ ದಾರಿ. ನಾವೆಷ್ಟೇ  ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡಿದರೂ ಒಳಗಿನ ಶುದ್ದತೆ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ತತ್ವದ ಆಳ ಅಗಲ ಅರ್ಥ ಆಗದೆ ತಂತ್ರ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ.

ಸ್ವತಂತ್ರ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿದ್ದ ಜ್ಞಾನದ ಶಿಕ್ಷಣ ಬೇಕಿತ್ತು.

ಶಿಕ್ಷಣವೇ ತಂತ್ರದೆಡೆಗೆ ನಡೆಸಿಕೊಂಡು ತತ್ವಪ್ರಚಾರ ಮಾಡಿ ಉಪಯೋಗವಿಲ್ಲ.ಮೊದಲು ತತ್ವ ನಂತರವಷ್ಟೆ ತಂತ್ರ

ದಲ್ಲಿರುವ ಲೋಪದೋಷಗಳನ್ನು ತಿಳಿದು ಸರಿಪಡಿಸುವ ಕೆಲಸವಾಗಬೇಕು.ಭಗವಂತನ ಗೀತೆ ಅಂದಿನ ಕ್ಷಾತ್ರಧರ್ಮ ವನ್ನು ಅರ್ಜುನನ ವಿಷಾಧಯೋಗವನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿತ್ತು.

ಆದರೀಗಿನ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಜನರಿಗೆ ವಿಷಾಧ ಯೋಗ ನಿವಾರಣೆ ಮಾಡಲು ಯಾವ ಕ್ಷಾತ್ರಧರ್ಮ ವಿದೆ? ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವ ಹೋಗಿದೆ.ಅಂದಿನ ಶಿಕ್ಷಣವಿಲ್ಲ.ನಾವೇ ವಿದೇಶಿಗಳ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿರುವಾಗ ಯಾರನ್ನು ಯಾರು ಆಳಬೇಕು? ಆಳುತ್ತಿರುವುದು? ಅಳುತ್ತಿರುವವರಿಗೆ ಹಣ

ದಿಂದ  ಸಾಂತ್ವನ ನೀಡುವುದರಿಂದ  ಜ್ಞಾನಬರುವುದೆ?

ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಮುಗಿಲುಮುಟ್ಟಿದೆ ಅದರಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದವರು ಧರ್ಮ ರಕ್ಷಣೆ ಮಾಡಬಹುದೆ? ಇಲ್ಲಿ  ರಾಜಯೋಗ ಎಲ್ಲಿದೆ?

ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವು ಆಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ತಂದುಕೊಟ್ಟ

ವರನ್ನೇ ಸರಿಯಿಲ್ಲವೆನ್ನುವ ಅಜ್ಞಾನದ ರಾಜಕೀಯ ತುಂಬಿ

ಕೊಂಡು ಹೊರಗಿನಿಂದ ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಪಠಣ ಮಾಡಿದರೆ ಭೂತದ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಗೀತೆ ಎನ್ನುವಂತಾಗಿದೆ.

ಒಂದೇ ಗೀತೆ ಹಲವಾರು ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ಪರಿಹಾರ ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಹಲವಾರು ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಹುಟ್ಟಿರುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಿಷ್ಟೆ ನಾವಿದರ ರಾಜಯೋಗದ ಬದಲಾಗಿ ರಾಜಕೀಯವನ್ನು ತಂತ್ರವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಲ್ಲಿದ್ದ ಸಾಮಾನ್ಯಜ್ಞಾನವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ ಆಳಿರೋರ ಹಿಂದೆ ನಡೆದಿರೋದಷ್ಟೆ. ಸತ್ಯ ಕಠೋರ

ವಾಗಿರುವುದೆನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೂ ಇದೇ ಆಗಿದೆ.ಹೆಸರು ಹಣ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡದೆ  ಅವರಿಗೆ 

 ಅಧಿಕಾರ ಕೊಟ್ಟು ಸಹಕರಿಸಿ ನಮ್ಮೊಳಗೇ ಇದ್ದಂತಹ ಸತ್ಯನಾಶ ಧರ್ಮ ನಾಶಕ್ಕೆ ನಾವೇ ಕಾರಣರಾದಾಗ ಇದರ

 ಫಲವನ್ನು  ಯಾರು ಅನುಭವಿಸಬೇಕು?

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಉತ್ತಮ ಜ್ಞಾನಿಗಳಾಗಿದ್ದರೂ ಅವರಿಗೆ ಅಧಿಕಾರವಿಲ್ಲ ಹಣವಿಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಸಂಸಾರದ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಸಮಾಜವೂ ದೂರಮಾಡಿದೆ. ಕೆಲವರು ಎಲ್ಲಾ ತಿಳಿದರೂ ಹೇಳದೆ ಮೌನವಾಗಿದ್ದಾರೆ.ಹಲವರಿಗೆ ತಮಗೆ ತಾವೇ ಮೋಸ ಹೋಗುತ್ತಿರುವ ಅರಿವಿಲ್ಲ. ಅರಿವುನೀಡಬೇಕಾದವರು ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡದೆ ವ್ಯವಹಾರಕ್ಕೆ ಇಳಿದಿದ್ದಾರೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಮನದೊಳಗೆ ಇರಬೇಕಾದ ಭಗವಂತನ ತತ್ವ  ಹೊರಗಿನವರ ತಂತ್ರಕ್ಕೆ ಬಳಸಿ ಸ್ವತಂತ್ರ ಜ್ಞಾನ ಹಿಂದುಳಿದಿದೆ. ಇದೊಂದು ವಿಶ್ವದ ಜನತೆಗೆ  ತಲುಪಬೇಕಾದ ಗ್ರಂಥ.ಹಿಂದೂಗ್ರಂಥ

ವೆನ್ನುವ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ  ಸೀಮಿತ ಜನರೆಡೆಗೆ ಹೋದರೂ ಅದರಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ ಹೆಚ್ಚಾದಂತೆ ರಾಜಯೋಗಹಿಂದುಳಿದು

 ಮಾನವನ ಆಂತರಿಕ ಜ್ಞಾನದವರೆಗೆ ತಲುಪಲಾಗದು. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಅಧ್ಯಾಯವೂ ಮಾನವನನ್ನು ಮಹಾತ್ಮನಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಅವರವರ ಆಹಾರ ವಿಹಾರ ಶಿಕ್ಷಣದ ಮೂಲಕ  ಶುದ್ಧತೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡು ಯೋಗದೆಡೆಗೆ ಹೋದರೆ ಭಗವಂತನೆಡೆಗೆ ಹೋಗಬಹುದು.

ಮನಸ್ಸಿನ ಸ್ವಚ್ಚತೆಗೆ ಯೋಗಬೇಕು. ರಾಜಕೀಯತೆ  ಜನರ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡಿ ಆಳುತ್ತಿರುವಾಗ ಗೀತೆಯಲ್ಲಿಯೂ ರಾಜಕೀಯತೆ ಬೆಳೆಸುವುದರಿಂದ  ಶಾಂತಿ ಕಾಣೋದು ಕಷ್ಟ.

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ  ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದರು ತಿಳಿಸಿದಂತೆ,

ಭಗವದ್ಗೀತೆಯ ಸೌಂದರ್ಯವೆಂದರೆ ನೀವು ಅದರ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ,ಆದರೆ  ಅದರಲ್ಲಿರುವ ಸಂದೇಶ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು.**

ಸಂದೇಶಗಳು ಯೋಗದ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿದೆ ಭೋಗದ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿಲ್ಲ. ಭಾರತವನ್ನು ಸ್ಮಾರ್ಟ್ ಮಾಡಲು‌ಹಣದ ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಸತ್ಯಜ್ಞಾನದ ಯೋಗದ ಅಗತ್ಯವಿದೆಯಲ್ಲವೆ?

ವಿದೇಶಿಗಳನ್ನು ಓಡಿಸಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ತಂದುಕೊಟ್ಟ ದೇಶಭಕ್ತರೆಲ್ಲಿ? ದೇಶವನ್ನು ವಿದೇಶ ಮಾಡಿ ಜನರನ್ನು ಆಳುವ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳೆಲ್ಲಿ? 

ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಅರ್ಥ ಎಷ್ಟು ಪ್ರಜೆಗಳಿಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ? ಜ್ಞಾನದಿಂದ ಯೋಗಿಗಳ ದೇಶವಾಗಿದ್ದ ದೇಶ ಅಜ್ಞಾನದಿಂದ ರೋಗಿಗಳ ದೇಶ ಮಾಡಿರೋದು ರಾಜಕೀಯದ ಪ್ರಭಾವ.

ಇದಕ್ಕೆ ನಮ್ಮದೇ ಸಹಕಾರವಿದ್ದ ಕಾರಣ ಪ್ರತಿಫಲ ಪ್ರಜೆಗಳೇ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿರೋದು.ಕರ್ಮಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಫಲ ಋಣ 

ತೀರಿಸಲು ಬಂದ ಜೀವಕ್ಕೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಋಣಬಾರ.

ಇದನ್ನು ಭೌತಿಕದ ಸಾಧನೆ ಎಂದರೆ ಅಧ್ಯಾತ್ಮದ ಕಡೆಗಣನೆ ಎಂದರ್ಥ .ಅಲ್ಲಿರುವುದು ನಮ್ಮನೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಂದೆ ಸುಮ್ಮನೆ .

ವಿನಾಶಕಾಲೇ ವಿಪರೀತ ಬುದ್ದಿ ಎಂದಂತಿದೆ . ಎಲ್ಲದ್ದಕ್ಕೂ ಕಾರಣವಿದೆ. ಬದಲಾವಣೆಯೂ ಆಗಬೇಕು ಆಗುತ್ತದೆ.

ಭಗವಂತನೊಳಗಿರುವ ಸಾಮಾನ್ಯರಾಗಿರುವ ಮಾನವನು ಭಗವಂತನನ್ನು ಸೇರಬಹುದೆ ಹೊರತು ಬದಲಾಯಿಸ

ಲಾಗದು.   ದೇಶಭಕ್ತಿಯಿಂದ ದೇಶವನ್ನು ರಕ್ಷಣೆಮಾಡ

ಬಹುದೆ ಹೊರತು ದೇಶವನ್ನೇ  ವಿದೇಶ ಮಾಡಿ ಆಳುತ್ತೇನೆಂದು ವಿದೇಶಿಯಂತೆ  ನಡೆಯೋದು ಅಧರ್ಮ. ಭಗವದ್ಗೀತೆಯನ್ನು  ಯಾರು ಹೇಗೇ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ತಿಳಿಸಿದರೂ ನಮ್ಮ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಬರದೆ ತತ್ವದ ಅರ್ಥ ವಾಗದು. ಇದು ಎಲ್ಲಾ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ವಿಚಾರಕ್ಕೂ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ. ವ್ಯವಹಾರದಿಂದ ಹಣ ಮಾಡಬಹುದು ಜ್ಞಾನ ಪಡೆಯಲು ಹಣವನ್ನು  ದಾನಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಸದ್ಬಳಕೆಯಾಗಬೇಕು. ಅದೂ ಸತ್ಕರ್ಮದ ಹಣ

ವಾಗಿರಬೇಕು.ಪ್ರತಿಫಲಾಪೇಕ್ಷೆ ಯಿಲ್ಲದ ಕರ್ಮವಾಗಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತದೆ ಭಗವದ್ಗೀತೆ. ಸಾಧ್ಯವೆ? ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ನಡೆದಿರೋದು ಪ್ರಜೆಗಳ ಹಣಬಲ ಜನಬಲ,ಜ್ಞಾನಬಲ

ದಿಂದ. ಜ್ಞಾನವೇ ನಮ್ಮದಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಯಾರಬಲದಲ್ಲಿದೆ ದೇಶದ ಧರ್ಮ?

ನಿಜವಾದ ದೇಶಭಕ್ತರು  ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಚಿಂತಕರು ಉತ್ತರ ಕೊಡಬೇಕಿದೆ.

ಜ್ಞಾನಿಗಳನ್ನು ಆಳಬಾರದು ಅಜ್ಞಾನಿಗಳನ್ನು ಬೇಡಬಾರದು

ಒಂದು ದೇಶದ ಭವಿಷ್ಯ ಅದರ ಮೂಲ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ.

ಭಾರತದ ಭವಿಷ್ಯ ಮೂಲ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿತ್ತು ಯೋಗ್ಯಯೋಗ  ಶಿಕ್ಷಣದ ಮೂಲಕ ಯೋಗಿಗಳ ಜ್ಞಾನಿಗಳ ದೇಶವನ್ನು  ಕಟ್ಟಲು ಬೇಕು ರಾಜಯೋಗ ಆದರೆ ರಾಜಕೀಯದಿಂದ ದೇಶವನ್ನು ವಿದೇಶ ಮಾಡಿ ಆಳುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಕಷ್ಟು  ಹಣಬಳಕೆ ಆಗಿದೆ ಆಗುತ್ತಿದೆ.ಇದರ ಫಲಾನುಭವಿಗಳು ಸಾಲದ ದವಡೆಗೆ ಸಿಲುಕಿ ನಿಜವಾದ ಜೀವನದ ಅರ್ಥ ತಿಳಿಯದೆ  ಜೀವ ಹೋಗುತ್ತಿದೆ.ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರವೂ ತಂತ್ರದಿಂದಲೇ ದೇಶವಾಳಿತ್ತು.ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆದ ಭಾರತೀಯರೂ ಯಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಮುಂದೆ ನಡೆದು ಸ್ವತಂತ್ರ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದೆ ಯಾರೋ ಹೇಳಿದ್ದನ್ನು ಸತ್ಯ ಎಂದು ನಂಬಿ ಜನರನ್ನು ಒಗ್ಗೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗೆಳೆದು ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಹೋರಾಟ,ಹಾರಾಟ,ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳಿಗೆ  ಎರಡೂ ಕಡೆಯಿಂದ

ಹರಿದುಹೋಗುತ್ತಿರುವ ಹಣ,ಅಧಿಕಾರ,ವಿಷಯ,ವಸ್ತು ಇನ್ನೂ ಉಚಿತ  ಭಾಗ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಲಿದೆ ಎಂದರೆ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಏನೂ ಕೊರತೆಯಾಗದು.ಆದರೆ ಮಾನವನಿಗೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಇರಬೇಕಾದ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನದ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಇವುಗಳು ತೀರಿಸಲಾಗದು. ಇದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಯಾರು ಸ್ವತಂತ್ರ ವಾಗಿ ನಡೆದರೋ ಅವರುಗಳು ಮಾತ್ರ ಜ್ಞಾನಿಗಳಾಗಿ ಯೋಗಿಗಳಾಗಿ ದೇಶವನ್ನು ಧರ್ಮ, ಸಂಸ್ಕೃತಿಗಳ ಮೂಲಕ ಕಟ್ಟಿ ಬೆಳೆಸಿದ್ದರು.

ಈಗಲೂ  ಸಾಕಷ್ಟು  ಬದಲಾವಣೆಗೆ  ಅವಕಾಶವಿದೆ.ಆದರೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಮಾತ್ರ ಬದಲಾಗದೆ  ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಸ್ವತಂತ್ರ ಜೀವನ‌ನಡೆಸಲು ಬಿಟ್ಟರೆ

ತಂತ್ರ ಯಾವತ್ತೂ  ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.ತತ್ವವಿಲ್ಲದ ತಂತ್ರ ರಾಜಕೀಯವಾಗಿಸಿ ಮಾನವ ಮಾನವನ ನಡುವೆ ಬಿರುಕು ಬಿಡಿಸಿ ಅಂತರದಲ್ಲಿ  ಮೂರನೆ ಶಕ್ತಿ ತೂರಿಕೊಂಡರೆ

ಇಬ್ಬರ ಜಗಳ ಮೂರನೆಯವರಿಗೆ ಲಾಭ ಎಂದಂತಾಗುವುದರಲ್ಲಿ ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲ.

ಸಾಮಾನ್ಯಜ್ಞಾನ ವಿದ್ದವರು ಸತ್ಯ ತಿಳಿದರೆ ಉತ್ತಮ.ನಮ್ಮ ಭೌತಿಕ ಸಹಕಾರದ ಪ್ರತಿಫಲ ಭೌತಿಕದಲ್ಲಿಯೇ ಸಿಗಬಹುದು. ಆದರೆ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ದೆಡೆಗೆ ನಡೆದರೆ ಮಾತ್ರ ಇಹಪರದ ಜ್ಞಾನ ಸಿಗುವುದು. ಯಾವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದರೆ  ನಿಜವಾದ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುವುದೆನ್ನುವ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡದೆ ಹೊರಗಿನ ರಸ್ತೆಗಳಿಗೆ ತೇಪೆ ಹಾಕಲು  ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ಹಣ ಬಳಸಿದರೆ ಅದರ ಸಾಲದ ಹೊರೆ ಪ್ರಜೆಗಳೇ ಹೋರಬೇಕು. ಯಾವ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳೂ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು  ಬರೋದಿಲ್ಲ. ನಿಜವಾದ  ದೇಶಭಕ್ತಿ ಒಳಗೆ ಜನ್ಮಪಡೆಯಲು ದೇಶಭಕ್ತಿಯ ಶಿಕ್ಷಣವಿರಬೇಕಿತ್ತು.ಈಗಿನ ಶಿಕ್ಷಣವೇ ವಿದೇಶಿ ವಿಜ್ಞಾನದೆಡೆಗೆ ಭರದಿಂದ ಸಾಗಿದೆ.ಮಕ್ಕಳ ಒಳಗೆ ತುಂಬುವ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ವಿಷಯವೂ ವಿಷವಾಗದಂತೆ ತಡೆಯೋದಕ್ಕೆ  ಪೋಷಕರಿಗೂ ಕಷ್ಟವಾಗಿದೆ.

ಕಾರಣವಿಷ್ಟೆ ಶಾಲಾ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಓದದಿರುವ‌ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕಠಿಣ ಶಿಕ್ಷೆ ನೀಡಿಯಾದರೂ ತಲೆಗೆ ತುಂಬಲು ಪೋಷಕರ ಸಹಕಾರವಿದೆ.ಅದೇ ಉತ್ತಮ ವಿಚಾರ ತುಂಬಲು ವಿರೋಧವಿದೆ ಎಂದರೆ ನಿಜವಾದ ಶೋಷಣೆ ಯಾರಿಂದ ಯಾರಿಗಾಗುತ್ತಿದೆ?

ಸಣ್ಣ ಮುಗ್ದ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಆಗುವ ಶೋಷಣೆಯ ಪ್ರತಿಫಲ ಮುಂದೆ ಅವರು ಪೋಷಕರನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋದಾಗ ಅಥವಾ ಹತ್ತಿರವಿದ್ದೇ ಶೋಷಣೆ ಮಾಡುವಾಗ ಯಾವ ಸರ್ಕಾರ  ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ? ಹಾಗೆ ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳು ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಇಂತಹ ವಿಷಯವನ್ನು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಹರಡಬಹುದು ಮಕ್ಕಳ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಬದಯಿಸಲಾಗುವುದೆ?

ಎಲ್ಲಿಗೆ  ಹೊರಟಿರುವುದು ಭಾರತೀಯರು?

ಮಂತ್ ತಂತ್ರ ಯಂತ್ರಗಳು ಮಾಧ್ಯಮಗಳಷ್ಡೆ.ಇದರಿಂದಾಗಿ ಸ್ವತಂತ್ರ ಜ್ಞಾನ ಪಡೆಯುವುದಕ್ಕೆ ಕಷ್ಟ ಸ್ವತಂತ್ರ ಜೀವನ ನಡೆಸುವುದಕ್ಕೆ ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕಷ್ಟೆ. ಹಾಗಾದರೆ ನಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯತೆ  ಕಾಡನ್ನು ನಾಡಾಗಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಹೊರಟಿದ್ದರೆ ಪ್ರಕೃತಿ ವಿರುದ್ದ ನಡೆದಂತೆ.

ಸರ್ಕಾರದ ಒಂದೊಂದು ಐಸೆಯೂ ಜನರ  ಹಾಗು ದೇಶದ ಸಾಲವಾಗಿ ದೇಶ ಸೇವೆ ಮಾಡಿಯೇ ತೀರಿಸಬೇಕು. ಹಾಗೆಯೇ ನೆಲಜಲದ ಋಣವೂ ತೀರಿಸಲು ಭೂ ಸೇವೆ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ನಿರಹಂಕಾರದಿಂದ ಮಾಡಬೇಕೆನ್ನುವ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಇಂದಿಗೂ ಸತ್ಯ.ಈ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಚಿಂತಕರಾದವರೆ ಸರಿಯಾಗಿ ತಿಳಿಯದೆ ರಾಜಕೀಯಕ್ಕೆ ಇಳಿದರೆ ಬೇಲಿಯೇ ಎದ್ದು ಹೊಲಮೇಯ್ದಂತೆ ಎನ್ನುವರು.ಕಲಿಗಾಲದಲ್ಲಿ  ಯಾವ ಸ್ಥಿತಿ ಇರುವುದೆನ್ನುವ  ಪಾಂಡವರ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಶ್ರೀ ಕೃಷ್ಣ ನೀಡಿದ ಉತ್ತರ  ಈಗಲೇ ನೋಡುವಂತಾದರೆ ಮುಂದೆ ಹೇಗಿರಬಹುದು? ಬಿತ್ತಿದ ವಿಷಬೀಜ ಮರವಾಗೋ ಮೊದಲು ಗಿಡವನ್ನು ಕಡಿದುಹಾಕುವುದು ಬುದ್ದಿವಂತರ ಲಕ್ಷಣ.ಬುದ್ದಿಗೆ ಮಂಕುಬಡಿದಿದ್ದರೆ  ಬದಲಾವಣೆ ಕಷ್ಟ. ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ಹಣದ ಸಾಲ ತೀರಿಸಲು ಕೋಟಿ ಜನ್ಮ ಬೇಕೆ? ಒಂದೇ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ದುಡಿದರೂ  ಅದು ಅಧರ್ಮ, ಅನ್ಯಾಯ,ಅಸತ್ಯದ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಹಣವಾಗಿದ್ದರೆ  ಪರಮಾತ್ಮನ ಸಾಲ ಮನ್ನಾ ಆಗದು. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕೋಟಿ ವಿದ್ಯೆಗಿಂತ ಮೇಟಿವಿದ್ಯೆಯೇ ಮೇಲು ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ಜ್ಞಾನಿಗಳ ದೇಶವನ್ನು ತಂತ್ರದಿಂದ  ಮೇಲೆತ್ತಲು ಹೋಗಿ ತಮ್ಮ ಸ್ವತಂತ್ರ ಜ್ಞಾನವೇ ಹರಣವಾಗಿದೆ. ಬಡತನವನ್ನು ಜ್ಞಾನದಿಂದಲೇ ಮೇಲೆ  ತರುವ ಶಿಕ್ಷಣದ ಕೊರತೆ ಭಾರತೀಯರನ್ನು ಈ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಂದಿದೆ.ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸ್ತ್ರೀ ಶಕ್ತಿಗೆ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಸತ್ಯದ ಅರಿವು ಬರುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಅವಳ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಹಣಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸ್ಥಾನಮಾನವಿದ್ದು ಜ್ಞಾನ ಹಿಂದುಳಿದು ಜೀವನದ ಸಮಸ್ಯೆಗೆ ಪರಿಹಾರವಿಲ್ಲ. ಭೌತಿಕದಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ವೈಧ್ಯಕೀಯ ಸಂಘ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಎದ್ದುನಿಂತು ರೋಗಕ್ಕೆ ಔಷಧ ಕೊಡಬಹುದು.ಈರೋಗದ ಮೂಲವೇ ತಿಳಿಯದ ಮಾನವನಿಗೆ ಹೊರಗಿನಿಂದ ಕೊಡುವ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ರೋಗ ಒಳಗಿನಿಂದ ಬೆಳೆಸಿದರೆ ರೋಗ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಷ್ಟ.ಹಣ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಎಲ್ಲಾ ಮುಂದಿರುತ್ತಾರೆ ಆದರೆ ಅದರಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ ರೋಗವನ್ನು  ಒಬ್ಬರೆ ಅನುಭವಿಸಬೇಕು.ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ  ದೊಡ್ಡ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ದ್ದು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ  ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಲು ಭ್ರಷ್ಟರ ಹೋರಾಟ ಹಾರಾಟ ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ  ಶಿಷ್ಟರೂ ಸಹಕರಿಸಿದರೆ  ಇರುವ ಅಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ಜ್ಞಾನವೂ ಹಿಂದುಳಿದು ಹಿಂದೂ ದೇಶ ಹಿಂದುಳಿದವರ ದೇಶವಾಗುತ್ತದೆ.

ಸರಳಜೀವನ,ಸ್ವಾಭಿಮಾನ, ಸ್ವಾವಲಂಬನೆ, ಸತ್ಯ ಧರ್ಮ, ನ್ಯಾಯ,ನೀತಿ,ಸಂಸ್ಕೃತಿ ( ಸಂಸ್ಕಾರಯುತ ಕೃತಿ) ಇವುಗಳಿಗೆ  ಸತ್ಯಜ್ಞಾನವಿರಬೇಕು.  ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಇದೆಯೇ? ರಾಜರ ಕಾಲದಲ್ಲಿದ್ದ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ದತಿ ಈಗಿದೆಯೆ? ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ರೂ ಸಾಲ ಮಾಡಿ ಕಲಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನ ಬಂದಿದೆಯೆ? ಕೊನೆಪಕ್ಷ ಮಾನವರಾಗಿದ್ದರೆ ಉತ್ತಮ. ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಶೋಷಣೆ ಮಾಡುವ ಸರ್ಕಾರಗಳಿಗೆ ಅಧಿಕಾರದ ದಾಹವಷ್ಟೆ. ಇಲ್ಲಿ ತಾವೇ ಆಪರೇಷನ್ ಮೂಲಕ

ರೋಗಕ್ಕೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಪಡೆದಿರುವಾಗ  ಆರೋಗ್ಯವಂತ ಸಮಾಜ ಕಟ್ಟುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.ಹುಟ್ಡುಗುಣ ಸುಟ್ಟರೂ ಹೋಗದು ಎಂದಂತೆ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ಮೇಮೇಲೆಳೆದುಕೊಂಡು ಜನರನ್ನು ಹಣದಿಂದ ಖರೀದಿಸಿ ಅಧಿಕಾರ ಪಡೆದವರಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನದ ಕೊರತೆಯಿದೆ. ದೇಶವನ್ನು  ಸ್ಮಾರ್ಟ್ ಮಾಡಲು ವಿದೇಶಿಗಳನ್ನು ಕರೆತರುವುದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಗತಿ ಕಾಣಬಹುದಾದರೆ

ಹಿಂದಿನ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಸರ್ಕಾರವನ್ನು  ಪ್ರಗತಿಯ ಸರ್ಕಾರ ಎಂದರೆ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ.ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಅಂದಿನ ದೇಶಭಕ್ತರು ಪರಕೀಯರನ್ನು ಓಡಿಸಲು ರಾಜಯೋಗದೆಡೆಗೆ ನಡೆದರೆ ಇಂದಿನ ಹೆಚ್ಚಿನವರಿಗೆ ತಾವೇ ವಿದೇಶಿಗಳಿಗೆ ಮಣೆಹಾಕಿ ನಮ್ಮವರನ್ನು ಹಿಂದುಳಿಸಿ ಆಳುತ್ತಿರುವ ಸತ್ಯದ ಅರಿವಿಲ್ಲ.ಬದಲಾವಣೆ ಒಳಗಿನಿಂದ ನಡೆಸಬೇಕಿದೆ. ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿ ಬಿಟ್ಟು ನಡೆದರೆ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ.  ಆತ್ಮನಿರ್ಭರ ಭಾರತ ಅದ್ಯಾತ್ಮ ಸತ್ಯದಲ್ಲಿದೆ. ಕೆರೆಯ ನೀರನು ಕೆರೆಗೆ ಚೆಲ್ಲಿ ಎನ್ನುವ ಬದಲಾಗಿ ಕೆರೆಯ ನೀರನು ಕೊಳಚೆಗೆ ಚೆಲ್ಲಿದರೆ ರೋಗವೇ ಹೆಚ್ಚುವುದು.

ಕಮಲವು ಕೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದರೂ ಸ್ವಚ್ಚವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದರೆ ಆ ಕೆಸರಿನಲ್ಲಿ  ಕೈ ಹಾಕಿ ಕೀಳುವಾಗ ಮಾನವನೂ ಸ್ವಚ್ಚ ಮನಸ್ಸಿನವನಾಗಿರಬೇಕು. ಕೊಳಕು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಹಣ ಸಂಪಾದಿಸಿದರೂ  ಜ್ಞಾನೋದಯವಾಗದು.

ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಯಲ್ಲ ಜ್ಞಾನದ ಶಕ್ತಿ

ಬ್ರಾಹ್ಮಣನೆಂದರೆ  ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯಲ್ಲ ಜ್ಞಾನದ ಶಕ್ತಿ. ಆಂತರ್ಮುಖಿಯಾಗಿದ್ದು ಬ್ರಹ್ಮನೆಡೆಗೆ ಸಾಗುವ ಮಹಾಶಕ್ತಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನ ಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ.ಆ ಜ್ಞಾನದಿಂದಲೇ ಲೋಕಕಲ್ಯಾಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಅವನ ಜ್ಞಾನದ ದೀಪದಲ್ಲಿ ಭೂಮಿ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಚರಾಚರದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿರುವ  ಪರಮಸತ್ಯ ಪರಮಾತ್ಮನ ತಿಳಿಯುವುದೆ ಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಾನ. ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಸೃಷ್ಟಿಯ ರಹಸ್ಯವನ್ನು  ಸೂಕ್ಮವಾಗಿರುವ ದಿವ್ಯದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ತಿಳಿದ ನಮ್ಮ ಮಹರ್ಷಿಗಳಲ್ಲಿದ್ದ‌  ಜ್ಞಾನದಿಂದಲೇ ಹಿಂದೂ ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಬೆಳೆದಿದೆ. ಮನುಕುಲ ನಡೆದಿದೆ. ಹಾಗಾದರೆ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನನ್ನು ಪೂಜನೀಯವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ  ಕಾಲದ

ಲ್ಲಿಯೂ  ಅಜ್ಞಾನವಿರಲಿಲ್ಲವೆ? ಅಜ್ಞಾನವು ಭೌತಿಕ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿದೆ.ಬ್ರಾಹ್ಮಣನನ್ನು  ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ಕಂಡರೆ ಅವನಲ್ಲಿ ಅಡಗಿರುವ ಜ್ಞಾನ ಹಿಂದುಳಿಯುತ್ತದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ

ನಿಗೆ  ಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಸ್ಕಾರಗಳು ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ಮಾತ್ರ ನಿಜವಾದ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನಾಗಬಲ್ಲ.

ಭೌತಿಕಾಸಕ್ತಿ ಬೆಳೆದಂತೆಲ್ಲಾ ಮಾನವನಲ್ಲಿ ಅಜ್ಞಾನವೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನಿಜವಾದ ಸತ್ಯಧರ್ಮದ ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾನೆಯೇ ಹೊರತು ಅವನೊಳಗಿನ ಜ್ಞಾನಶಕ್ತಿಯಲ್ಲ.

ಜ್ಞಾನ ವಿಜ್ಞಾನದ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯಜ್ಞಾನವಿದೆ.

ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಈ ಸಾಮಾನ್ಯಜ್ಞಾನವಿರುತ್ತದೆ.ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಬೇಧಭಾವವಿರದು,ದ್ವೇಷ,ಅಸೂಯೆ,ಸ್ವಾರ್ಥ, ಅಹಂಕಾರ ವಿರದು. ಆದರೆ ,ಪೋಷಕರಲ್ಲಿರುವ ಈ ಗುಣಗಳು ಬೆಳೆದಂತೆಲ್ಲಾ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುವ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಹಿಂದೆ ಮಕ್ಕಳ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣವು ಗುರುಕುಲ ದಲ್ಲಿತ್ತು.

ಮೂಲದ  ಕೆಲವು ಅಶುದ್ದ ಗುಣಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಶುದ್ದಗೊಳಿಸುವ ಸಂಸ್ಕಾರಯುತ ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ ಮಕ್ಕಳು ಮಾನವರಾಗಿ  ಮುಂದೆ ಮಹಾತ್ಮರಾಗಲು ಅವರವರ ಪ್ರತಿಭೆ, ಜ್ಞಾನ, ಆಸಕ್ತಿ ಗುರುತಿಸಿ,ಮೂಲದ ಧರ್ಮ ಕರ್ಮದ ಮೂಲಕ  ಜ್ಞಾನ ಬೆಳೆಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಯಾವಾಗ ಮೂಲದೆಡೆಗೆ ಮನಸ್ಸು ಸೇರಿಕೊಂಡು ನಡೆಯುವುದೋ ಆಗಲೇ ಯೋಗಪ್ರಾಪ್ತಿ ಸಾಧ್ಯ. ಈ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ  ಹಿಂದೆ ಅವರವರ ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಅವರವರ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾದ ಮೂಲ ವೃತ್ತಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಮನೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟು ಬೆಳೆಸುತ್ತಿದ್ದು ಒಗ್ಗಟ್ಟನ್ನುಹೆಚ್ಚಿಸುವ ತತ್ವಜ್ಞಾನದೆಡೆಗೆ

 ಬ್ರಾಹ್ಮಣರಿಂದ ಕ್ಷತ್ರಿಯ ವೈಶ್ಯ ಶೂದ್ರರೆನ್ನುವ ವರ್ಣ ಪದ್ದತಿ ಇತ್ತು. ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಾದ ಅಜ್ಞಾನದ ಬೆಳೆವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನನ್ನು ಬಡವನೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿ ಜ್ಞಾನವನ್ನು  ಸರಿಯಾಗಿ ಬಳಸದೆ ಅಪಾರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು  ಜ್ಞಾನಿಗಳನ್ನು ಮುಗಿಸುವ ಅಸುರಶಕ್ತಿ ಬೆಳೆಯಿತು. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವೇ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಹೋರಾಟ,

ಹಾರಾಟ,ಮಾರಾಟದ ರಾಜಕೀಯ.ಎಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯ

ವಿರುವುದೋ ಅಲ್ಲಿ ತತ್ವವಿರದು.ತಂತ್ರವೇ ಮುಂದಾದರೆ ಅಸಮಾನತೆ.ಒಗ್ಗಟ್ಟು ಏಕತೆ,ಐಕ್ಯತೆ ಸಮಾನತೆಯು ಜ್ಞಾನದಿಂದಲೇ ಬೆಳೆಯಬೇಕು.

ಬ್ರಹ್ಮತತ್ವ ಒಂದೇ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದೊಳಗಿರುವ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ಅಡಗಿರುವ ಚೇತನಾಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಭೌತಿಕದಲ್ಲಿದ್ದು

ಸಂಶೋಧನೆ ಮಾಡಲಾಗದು.

ನಮ್ಮ‌ ಮಹರ್ಷಿಗಳ  ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಸಂಶೋಧನೆಯಿಂದ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಸತ್ಯ ಸತ್ವವಿತ್ತು.

ಆದರೆ ಈಗಿನ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಂಶೋಧನೆಗಳ ಫಲವಾಗಿ ಭೂ ತತ್ವ ಹಿಂದುಳಿದು ಅದರ ಸತ್ವವೇ ಹಾಳಾದರೂ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಭೂಮಿ ಆಳುವುದು  ಸಾಧನೆ ಎನ್ನುವ ರಾಜಕೀಯತೆ ಮಾನವನಲ್ಲಿ ಮನೆಮಾಡಿದೆ.ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಪರಿಸರ ನಾಶವಾಗಿ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಹದಗೆಟ್ಟಿದೆ. ಹಣಕ್ಕಾಗಿ ಹೆಣವನ್ನು ಮಾರುವ ವ್ಯವಹಾರಿಕ ಜ್ಞಾನವು ಧರ್ಮವನ್ನು ನಾಶ

ಮಾಡಲು ಹೊರಟಿದೆ. 

ಇದಕ್ಕೆ ಸಹಕಾರ ಕೊಟ್ಟವರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮದೂ ಪಾಲಿರುವಾಗ ಅದರ ಪ್ರತಿಫಲ ಅನುಭವಿಸಲೇಬೇಕೆನ್ನುವ ಜ್ಞಾನವಿದ್ದರೆ ಸಹಕಾರ ಕೊಡುವ ಮೊದಲು ಚಿಂತನೆ ನಡೆಸಬೇಕಿದೆ.

ಉತ್ತಮ ಸತ್ಯದ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ನಮ್ಮವರೆ ನಮಗೆ ಶತ್ರುಗಳಾಗಿರುವ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಮಾನವನಿಗೆ ಮೂಲದ ಅರಿವು

 ಬರಲು ಕಷ್ಟ. ಇಲ್ಲಿ ಮಂತ್ರ ತಂತ್ರ ಯಂತ್ರದ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ತಮ್ಮ ಕೆಲಸಮಾಡಿದರೂ ಸ್ವತಂತ್ರ ಜ್ಞಾನದ ಅಭಾವವಿದೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ನಾವು ಏನು ಬೆಳೆಸಿದರೂ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಏನು ವಿರೋಧಿಸಿದರೂ ಕಳೆಯುತ್ತದೆ.ಆದರೆ ಇದಕ್ಕೆ ಬೇಕಿದೆ ಜ್ಞಾನಶಕ್ತಿ. ಬ್ರಹ್ಮನ ಸೃಷ್ಟಿ ,ವಿಷ್ಣುವಿನ‌ಸ್ಥಿತಿ ,ಶಿವನ ಲಯ ಕಾರ್ಯ ತಡೆಯಲಾಗದ ಮಾನವನಿಗೆ ತನ್ನೊಳಗೆ ಇರುವ ಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಾನವನ್ನು  ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿದ್ದರೂ  ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿಯೇ ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಗಿನ ವಿಚಾರವನ್ನು  ತಲೆಗೆ  ತುಂಬಿಕೊಂಡು   ಎಷ್ಟು   ಬುದ್ದಿವಂತ

ನಾದರೂ  ಒಳಗಿದ್ದ ಮಹಾಜ್ಞಾನದೆಡೆಗೆ ವಿಚಾರ 

ಸೇರಿಕೊಳ್ಳದಿದ್ದರೆ ನಾನೇ ಬೇರೆ ನೀನೇ ಬೇರೆ ಎನ್ನುವ ಹಂತಕ್ಕೆ ಮನಸ್ಸು ಹೊರಗಿರುತ್ತದೆ ಆತ್ಮನ ದರ್ಶನ ವಾಗದೆ

ಜೀವ ಹೋಗುತ್ತದೆ.

ಬ್ರಾಹ್ಮಣನಿಗೆ ಜ್ಞಾನವೇ ಭೂಷಣ. ವಿದ್ಯೆಗಿಂತ ಜ್ಞಾನವೇ ಶ್ರೇಷ್ಠ ವೆಂದರು. ಅಂದರೆ ನಮ್ಮ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಯಿಂದ  ತಿಳಿದ ಸದ್ವಿಚಾರಗಳಿಂದ ಲೋಕಕಲ್ಯಾಣವಾದರೆ ಮಾತ್ರ ಧರ್ಮ ರಕ್ಷಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಲೋಕಕಂಟಕರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡುವ ಶಿಕ್ಷಣವು ಶಿಕ್ಷಣವಲ್ಲ. ಅಸುರೀ ಶಕ್ತಿಯು ಸಂಪಾದಿಸಿದ ವಿದ್ಯೆ ವಿದ್ಯೆಯಲ್ಲ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.

ಜೀವನದ ಮುಖ್ಯಗುರಿಯೇ ಆತ್ಮಜ್ಞಾನ ಪಡೆದು ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯುವುದಾಗಿತ್ತು. ಕಾಲದ ಪ್ರಭಾವದಿಂದಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಅಜ್ಞಾನ ಬೆಳೆದಿದೆ. ಇದನ್ನು ಸರಿಯಾದ ಶಿಕ್ಷಣದ ಮೂಲಕವೇ ಸರಿಪಡಿಸಲು ಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಾನಿಗಳಿಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ

ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಸೇವೆ ಮಾಡುವ ‌ಅವಕಾಶವಿರಬೇಕು.ಇಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನಿಗಳೆಂದರೆ ಕೇವಲ ಜಾತಿಯಿಂದಲ್ಲ. ಗುಣನಡತೆಯ ಶುದ್ದಿಯಿರುವವರೆಲ್ಲರೂ ಜ್ಞಾನಿಗಳೆ.ಗುರುವೇ  ಸರಿಯಾದ   ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕರಾಗಬೇಕೆಂದರೆ ಮೊದಲು  ಅವರಲ್ಲಿ  

 ಶುದ್ದಜ್ಞಾನದ   ಅನುಭವವಿರಬೇಕು.

ದಾಸರಾಗಿ,ಶರಣರಾಗಿ,ಭಕ್ತ ರಾಗಿ, ಸೇವಕರಾಗಿ ಮಹಾತ್ಮರಾಗಿ,ಸಂತರಾಗಿದ್ದವರು ಪರಮಾತ್ಮನೆಡೆಗೆ ನಡೆದಿದ್ದರು.ಈಗಿನ ಶಿಕ್ಷಣವೇ ಪರದೇಶದ ಪರಕೀಯ

ರೆಡೆಗೆ‌ಹೊರಟಿದೆ. ಅಂದರೆ  ಸ್ವಧರ್ಮ ಬಿಟ್ಟು ಪರಧರ್ಮ ವನ್ನು ಬೆಳೆಸಲು ಹೊರಟವರಿಗೆ ಸ್ವಧರ್ಮದಲ್ಲಿದ್ದ ಸತ್ಯ 

ಸತ್ವವೇ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಇದೀಗ ಮತ್ತೆ  ಹಿಂದಿರುಗುತ್ತಿದೆ. ಆದರೂಸಹಕಾರದ ಕೊರತೆಯಿದೆ . ಕಾರಣವಿಷ್ಟೆ ಇಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮಾನ ಮರ್ಯಾದೆಗಾಗಿ ದೇಶದ ಧರ್ಮದ ಕಡೆಗೆ  ಹಿಂದಿರುಗಲು ಭೌತಿಕದಲ್ಲಿ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.ಹೀಗಾಗಿ

ಅವರವರ  ಆತ್ಮರಕ್ಷಣೆಗೆ ಅವರವರ ಹಿಂದಿನ ಧರ್ಮ ಕರ್ಮದಲ್ಲಿದ್ದ  ಸತ್ವವನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು  ಪ್ರಯತ್ನ ಪಡಬೇಕು.ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಬೆಳೆದಿರುವ ಕೆಟ್ಟ ರಾಜಕೀಯದಿಂದ ದೂರವಿದ್ದರೆ ಸಾಧ್ಯವಿದೆ. ರಾಜಕೀಯದ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದವರು ರಾಜಯೋಗದಲ್ಲಿದ್ದ ವಿಚಾರ ತಿಳಿಯಲಾಗದು.ಹೀಗಾಗಿ ಬದಲಾವಣೆ ಒಳಗಿನ‌ಜ್ಞಾನದಿಂದಾದರೆ ಉತ್ತಮ ಜೀವನ. ಪ್ರತಿಯೊಂದರಲ್ಲಿಯೂ ತೂರಿಕೊಂಡಿರುವ ರಾಜಕೀಯ ಶಕ್ತಿಗೆ  ಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಾನ ಅರ್ಥ ವಾಗದು. ಬ್ರಾಹ್ಮಣನನ್ನು ಎಷ್ಟು ಕೀಳಾಗಿ ಕಂಡರೂ ಜ್ಞಾನ ಕೀಳಾಗಿರಲಾಗದು. ಜ್ಞಾನವೇ ಎಲ್ಲಾ ಶಕ್ತಿಯ ಮೂಲ. ಸರಸ್ವತಿಯಿಲ್ಲದ ಲಕ್ಮಿ ಕುಂಟುತ್ತಾಳೆ.

ಲಕ್ಮಿಯಿಲ್ಲದ ಸರಸ್ವತಿಯನ್ನು ಕುರುಡು ಜಗತ್ತು

ತಿರಸ್ಕರಿಸುವುದರಿಂದಾಗುವ ಅಪಾಯವನ್ನು ಜೀವವೆ ಅನುಭವಿಸುತ್ತದೆ.ಹೀಗಾಗಿ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿರುವ‌ ಮನುಜ ಎಷ್ಟೇ ಹಣ ಸಂಪಾದಿಸಲಿ ಎಷ್ಟೇ ಜ್ಞಾನ. ಸಂಪಾದಿಸಲಿ ಅದನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳದೆ  ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳದೆ ಇದ್ದರೆ  ವ್ಯರ್ಥ. ಸತ್ಯ ಎನ್ನುವುದು ಒಂದೇ ಎನ್ನಬಹುದಷ್ಟೆ. ಆದರೆ ಆ ಒಂದು ಸತ್ಯದೆಡೆಗೆ ಸಾಗುವುದಕ್ಕೆ

ಮಾನವನಿಗೆ ಕಷ್ಟವಿದೆ. ಆದರೂ ಅದು ಅವನೊಂದಿಗೆ ಇರುತ್ತದೆ.ಒಳಗಿತುವ ಈ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ದೂರವಾದಷ್ಟು ಮಾನವ ಅತಂತ್ರಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಲುಪುತ್ತಾನೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಇರುವ ಒಂದು ದೇಶ,ಒಂದು ದೇಹ,ಒಂದು ಜನ್ಮ,ಒಂದು ಮನೆ,ಕುಟುಂಬ, ಒಂದು ದೇವರನ್ನು  ಹಲವುಮಾಡಿ

ಕೊಂಡು  ಭೌತಿಕದಲ್ಲಿ  ಅಸಂಬದ್ದ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು 

ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡು  ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು  ಸುತ್ತಿಕೊಂಡರೆ ಇದನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಲು ಹಣದಿಂದ ಕಷ್ಟ. ಜ್ಞಾನದಿಂದಲೇ  ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಮತ್ತು ಪರಿಹಾರವಿದೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಯಾರನ್ನೂ ಯಾರೋ ಆಳುವ ರಾಜಕೀಯಕ್ಕಿಂತ ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವು ಆಳಿಕೊಳ್ಳುವ ರಾಜಯೋಗದ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ದೇಶದವರು ಅವರವರ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಕೊಟ್ಟರೆ ಯಾವ ದೇಶಕ್ಕೂ ಹೋಗಿ ಬದುಕುವ ಬದಲಾಗಿ ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ನಾವು ಬದುಕಬಹುದು.ನಮ್ಮ ದೇಹದಲ್ಲಿರುವ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಜೀವಶಕ್ತಿಯನ್ನರಿತು ಪರಮಾತ್ಮನೆಡೆಗೆ  ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ನಡೆಯಬಹುದು. ಭಗವದ್ಗೀತೆ ಯಂತಹ ಮಹಾಗ್ರಂಥ ಇಂದು ಸಾಕಷ್ಟು ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತಿದೆ.ವಿಪರ್ಯಾಸವೆಂದರೆ ಇದನ್ನು ನಮ್ಮ ಭಾರತೀಯ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿಯೇ ಅಳವಡಿಸಲು ವಿರೋಧಿಗಳಿದ್ದಾರೆಂದರೆ  ಅಜ್ಞಾನವಷ್ಟೆ. ಅಸುರಿ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು

ಬೆಳೆಸುವುದು ಸುಲಭ.ಈ ಸುಲಭಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಸಹಕಾರವೂ ಸುಲಭವಾಗಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಸಮಾಜವು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿ ನಡೆದಿದೆ.ಅಡ್ಡದಾರಿ ಹಿಡಿದವರಿಗೆ ಸೀದಾದಾರಿ ತೋರಿಸುವ ಕೆಲಸವಾದರೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಯಾದರೂ ಗುರಿ ಸೇರಬಹುದು. ಏನೇ ಇರಲಿ  ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಹಣದಿಂದ ಅಳೆಯುವ ಅಜ್ಞಾನ ಹೋದರೆ ಜ್ಞಾನೋದಯವಾಗುತ್ತದೆ.

ಭಾರತದಂತಹ ಯೋಗಿಗಳ ದೇಶವನ್ನು ರೋಗಿಗಳ ದೇಶ ಮಾಡಿಕೊಂಡು  ವೈದ್ಯರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡೋ ಬದಲಾಗಿ  ಉತ್ತಮ ಜ್ಞಾನಿಗಳನ್ನು  ಬೆಳೆಸುವ ಯೋಗ್ಯ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡುವ ಗುರುಗಳ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಹೊರಗಿನಿಂದ ಓದಿ,ಕೇಳಿ,ನೋಡಿ ಕಲಿತದ್ದು ವಿದ್ಯೆ  ಆ ವಿದ್ಯೆಯನ್ನು  ಲೋಕಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಸಿ ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ಅಡಗಿರುವ ಪರಮಾತ್ಮನ  ಕಾಣುವ ಶಕ್ತಿ ಬೆಳೆಸುವುದೇ ಗುರುಗಳ ಕರ್ತವ್ಯ. ವಾಸ್ತವ ಸತ್ಯವೇ ಬೇರೆ ಪುರಾಣ ಸತ್ಯವೇ ಬೇರೆ.ಅಂದಿನ ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವ ಇಂದಿನ‌ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಬೇರೆಯಾಗಿದ್ದರೂ  ಆಳುವವರಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಅಜ್ಞಾನ ಮಿತಿಮೀರಿದೆ. ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಜ್ಞಾನ ಬರುವುದಿಲ್ಲವೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ  ಯೋಗಿಯಾಗಲಾರ, ಯೋಗವೆಂದರೆ ಸೇರುವುದು.

ಪರಮಸತ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಸೇರುವುದರಿಂದ ಪರಮಾತ್ಮನ ದರ್ಶನ ಸಾಧ್ಯವೆಂದರೆ ನಮ್ಮ ಇಂದಿನ ಶಿಕ್ಷಣ ಯಾವ ಸತ್ಯ ತಿಳಿಸುತ್ತಿದೆ? ಇದರಿಂದಾಗಿ ಮಕ್ಕಳು ಯಾವ. ಮಾರ್ಗ ಹಿಡಿದಿದ್ದಾರೆ.ಯಾರಿಗೆ ನೆಮ್ಮದಿ ಸುಖ,ಶಾಂತಿ ಸಿಕ್ಕಿದೆ. 

ತತ್ವದ ಬದಲು ತಂತ್ರವೇ ಮೇಲುಕೈ ಹಿಡಿದರೆ  ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಲ್ಲದ ಜೀವನವೇ ಭವಿಷ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ತತ್ವದ ಜೊತೆಗೆ ತಂತ್ರವಿದ್ದು  ಅವರವರ ಆತ್ಮರಕ್ಷಣೆಯ ಕಡೆಗೆ 

ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ನಡೆಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾನವ ಮಾಡಿದರೂ ಫಲವಿದೆ. ಕುತಂತ್ರದಿಂದ ಏನೇ ಷಡ್ಯಂತ್ರ ರಚಿಸಿದರೂ  ವ್ಯರ್ಥ ಎನ್ನುವುದು ಕರ್ಮ ಸಿದ್ದಾಂತ. 

ಅದ್ವೈತ, ದ್ವೈತ, ವಿಶಿಷ್ಟಾದ್ವೈತದ ಉದ್ದೇಶ ತತ್ವದಿಂದ ಪರಮಾತ್ಮನ ಕಾಣೋದಾಗಿತ್ತು. ಕಾಲಚಕ್ರ ತಿರುಗುತ್ತದೆ.

ಬದಲಾವಣೆ ಆಗುತ್ತದೆ. ಮೇಲಿದ್ದವರು ಮರೆಯಾಗುತ್ತಾರೆ ತಿರುಗಿ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಬಂದಾಗ ಉತ್ತಮ ಜ್ಞಾನದ ಶಿಕ್ಷಣದ ಜೊತೆಗೆ ಗುರು ಸಿಕ್ಕಿದರೆ ಲೋಕಕಲ್ಯಾಣ. ಎಲ್ಲಾ ನಿಂತಿರುವ ಭೂಮಿ ಒಂದೇ. ಇದರ ಋಣ ತೀರಿಸಲು ಸೇವೆಯನ್ನು ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ನಿರಹಂಕಾರದಿಂದ ಮಾಡಬೇಕಂತೆ ಯಾರಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿದೆ? ಆತ್ಮಾವಲೋಕನ ಅಗತ್ಯವಿದೆ.

ಇಲ್ಲಿ ಯಾರು ಯಾರಿಗೂ ಮೋಸಮಾಡಿದರೂ ತಿರುಗಿ ಮೋಸ ಹೋಗಲೇಬೇಕೆನ್ನುವುದು ಸತ್ಯವಾಗಿರುವಾಗ ಅಜ್ಞಾನದಿಂದ  ಜ್ಞಾನದೆಡೆಗೆ ಬರುವುದಷ್ಟೆ ಇರುವ ಮಾರ್ಗ.

ಜ್ಞಾನಿಗಳನ್ನು ಆಳಬಾರದು ಅಜ್ಞಾನಿಗಳನ್ನು ಬೇಡಬಾರದು.

ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ಹಣದಲ್ಲಿ ಧರ್ಮ ಕಾರ್ಯ ನಡೆಸಿದರೆ ಭ್ರಷ್ಟರಿಗೆ  ಫಲ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.ಮೂಲ ಶುದ್ದವಾಗಿದ್ದರಷ್ಟೆ ರೆಂಬೆಕೊಂಬೆಗಳಲ್ಲಿ ಸತ್ವವಿರುತ್ತದೆ.ಮೂಲದ ಶಿಕ್ಷಣವೇ ನಮ್ಮ ವಿರುದ್ದವಿದ್ದರೆ ಅಂತರದಿಂದ ಅವಾಂತರವಾಗುತ್ತದೆ.

ಅದ್ವೈತಾನುಭವ ರಾಜಕೀಯದಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ

ಒಂದಂತೂ ಸತ್ಯ ಅದ್ವೈತ ತತ್ವವನ್ನು ಯಾರೂ ತೋರಿಸಲಾಗದು.ಓದಿ,ಕೇಳಿ,ನೋಡಿ,ಹೇಳುವ ಪ್ರಚಾರಗಳು ಸ್ವಾನುಭವವಿಲ್ಲದ ಅರ್ಧಸತ್ಯವಷ್ಟೆ. ಇದನ್ನು ಶ್ರೀ ಆದಿ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರು ಅನುಭವದಿಂದ ಕಂಡಂತೆ ಎಲ್ಲರೂ ಶಂಕರಾಚಾರ್ಯರಾಗಲಾರರು. ಹಾಗಂತ  ಅವರ  ಜ್ಞಾನದೆಡೆಗೆ ತತ್ವದೆಡೆಗೆ ಹೋದವರಿಲ್ಲವೆಂದಲ್ಲ. ಅಂತಹ ಆಳವಾ್ ಜ್ಞಾನ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿದ್ದವರಿಗಷ್ಟೆ ಲಭಿಸುತ್ತದೆ ಸ್ವಯಂ ಶಂಕರಾಗೋದಕ್ಕೆ  ಸಾಧ್ಯವೆ? ಅದ್ವೈತವನ್ನು  ಸರಳವಾದ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ತಿಳಿಯಲು ಒಗ್ಗಟ್ಟು,ಐಕ್ಯತೆ,ಏಕತೆಯನ್ನು ದೇವನೊಬ್ಬನೆ ನಾನೆಂಬುದಿಲ್ಲ ಎಲ್ಲಾ ದೇವತೆಗಳಿಂದಲೇ ನಡೆದಿದೆ ಜೊತೆಗೆ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಅಸುರಿತನವೂ ಸೇರಿದೆ ಎಂದರೆ  ಈ ಅಸುರಿತನವೇ ಅತಿಯಾದ ಅಹಂಕಾರ,ಸ್ವಾರ್ಥಪೂರಿತ ಕರ್ಮವಾಗುತ್ತದೆ.ಇದರ ಫಲವೂ ಜೀವಾತ್ಮನೆ ಅನುಭವಿಸುವಾಗ  ಒಳಗಿರುವ ಜೀವಾತ್ಮನು ಸ್ವತಂತ್ರನೆ? ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡು ರಾಜಕೀಯ ನಡೆಸಿದರೆ ಒಗ್ಗಟ್ಟು ಮೂಡುವುದೆ? ಹಾಗೆಯೇ ಇತರ ಹಲವು ಮುಖ್ಯ ಸಿದ್ದಾಂತದ ಉದ್ದೇಶ ಒಂದೇ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ  ರಾಜಯೋಗದ ಮೂಲಕ‌ ಸೇರಿಸುವುದು.

ಆದರೆ ಈಗಿದು ಭೋಗದ ಭೌತಿಕದೆಡೆಗೆ  ನಡೆಯುತ್ತಾ ಒಳಗಿದ್ದ ಪರಮಾತ್ಮನ ತತ್ವ ಕಾಣದೆ ಹೊರಗಿನ ತಂತ್ರದ ವಶವಾಗಿದೆ.ಹೊರದೇಶದವರಿಗೆ ತಿಳಿಸುವುದು ಸುಲಭ ನಮ್ಮವರಿಗೆ ಕಲಿಸುವುದು ಕಷ್ಟ.ಕಾರಣ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ನಾನಿದ್ದೇನೆ.ನಾನೇ ಸರಿ ಎನ್ನುವ ಸ್ವಾರ್ಥ ಅಹಂಕಾರ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ ಹೀಗಾಗಿ ಹಿಂದೂಗಳ ತತ್ವಜ್ಞಾನ ಹಿಂದುಳಿದು ಇಸ್ಲಾಂ ರ ತಂತ್ರ ಬೆಳೆದು ಮುಸ್ಲಿಂ ರ ಯಂತ್ರದಡಿ ಸಿಲುಕಿದ ಧರ್ಮ ಕ್ಕೆ ಭೂಮಿ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ ಆಕಾಶದೆತ್ತರ ಹಾರುವ ಚಿಂತನೆ ಗೆ ಯಾವುದೇ ವಿರೋಧವಿಲ್ಲ.ಅದೇ ಭೂಮಿ ಮೇಲೆ ಹೇಗೆ ನಡೆದರೆ  ಮೇಲೆ ತಲುಪಬಹುದೆನ್ನುವ ವಿಚಾರಕ್ಕೆ ಸಾಕಷ್ಟು ವಿರೋಧವಿದೆ.

ಕಾರಣವಿಷ್ಟೆ ಇದೊಂದು ಸಾಮಾನ್ಯಜ್ಞಾನದ ವಿಚಾರ.

ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿದೆ ಆದರೆನಡೆಯುತ್ತಿಲ್ಲ.ನಡೆಯುವವರಿಗೂ 

ಬಿಡದ ಮಧ್ಯವರ್ತಿಗಳು. ಎಲ್ಲಾ ಗುರುಗಳೆ ಆದರೆ ಶಿಷ್ಯರು ಯಾರು? ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ರಾಜರಾದರೆ  ದೇಶದ ಗತಿ?

ರಾಜಯೋಗದ ತತ್ವ ರಾಜಕೀಯದ ತಂತ್ರದಿಂದ ಹಿಂದುಳಿದರೆ ಅಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಜಯ.ಸ್ವತಂತ್ರ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಮಂತ್ರ,ತಂತ್ರ,ಯಂತ್ರಗಳ ಸದ್ಬಳಕೆಯಾಗಬೇಕಿತ್ತು.ಎಷ್ಟು ಓದಿದರೂ  ಅದರ  ಅಳವಡಿಕೆಯಿಂದ ಸತ್ಯದ ಅನುಭವ ಆಗದಿದ್ದರೆ  ಹಣ,ಸಮಯ ಹಾಳು. ಕೆಲವರಿದ್ದಾರೆ ತಿಳಿದವರು. ಹಲವರು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ತಯಾರಿಲ್ಲ. ಅಧಿಕಾರ,ಹಣಸ್ಥಾನಮಾನವಿದ್ದವರಿಗೆ  ಪೂರ್ಣ ಸತ್ಯದ ಕೊರತೆ, ಸತ್ಯ ತಿಳಿದವರಿಗೆ ಅಧಿಕಾರದ ಕೊರತೆ. ಸಾಮಾನ್ಯರನ್ನು ಆಳೋದಕ್ಕೆ ವಿಶೇಷಜ್ಞಾನ ಬೇಕು.ಆದರೆ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದಲ್ಲಿ ಆಳು ಯಾರು ಅರಸ ಯಾರೆಂಬ ಸಾಮಾನ್ಯಜ್ಞಾನ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಇರಬೇಕಿತ್ತು. ಯಾರದ್ದೋ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ನನ್ನದೆನ್ನುವುದೆ ಅಸತ್ಯ.ಯಾರದ್ದೋ ಅನುಭವ ನನ್ನ ಅನುಭವವಾಗದು.ಹಾಗೆ ಯಾರದ್ದೋ ಕಥೆ ಬರೆದು ನನ್ನ ಕಥೆ ಎಂದರೆ ಅಸತ್ಯ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಲ್ಲಿಯೂ ಇರುವ ಚೇತನಾಶಕ್ತಿ  ಒಂದೇ ಆದರೂ ಅವರವರ ಜ್ಞಾನದ ಮಟ್ಟ ಬೇರೆ ಬೇರೆ. ಸತ್ಯ ಒಂದೇ. ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿಯೂ ಸತ್ಯವಡಗಿದೆ.

ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಯಂತೆ ನಡೆದವರು ವಿರಳ,ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸರಳ. ಹಾಗಂತ ಸರಳವಾದದ್ದನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ಮೂರ್ಖರಲ್ಲ  ಮಾನವರು.

ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಸತ್ಯ ಬೌತಿಕ ಸತ್ಯದ  ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಅಸತ್ಯದ ರಾಜಕೀಯ ಬೆರೆತು ದ್ವೇಷ ಬೆಳೆದರೆ ಅಧರ್ಮ.

ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು  ಕೆಸರುಮೆತ್ತಿಕೊಂಡು  ಕಮಲ ಸ್ವಚ್ಚ ವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಲಕ್ಮಿ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿದರೆ ಸರಸ್ವತಿ ಒಲಿಯುವುದು ಕಷ್ಟವಿದೆ.

ಸರಸ್ವತಿಯನ್ನು  ಲಕ್ಮಿ ಅಲಂಕಾರ ಮಾಡಿ ಪೂಜಿಸಬಹುದು.

ಆದರೆ , ಲಕ್ಮಿಯಿಂದ ಸರಸ್ವತಿಯನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಆರಾಧಿಸುವುದು ಕಷ್ಟವಿದೆ. ಎಲ್ಲರಿಗೂ  ವೈಭವದಿಂದ ಜೀವನ ನಡೆಸಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆ. ಆದರೆ ವೈಭವದ ಹಿಂದಿನ ಮುಖ  ಕಾಣದೆ ವೈಚಾರಿಕತೆ ಬಿಟ್ಟು ನಡೆದರೆ  ಅಧರ್ಮ.

ಹೀಗಾಗಿ ಪ್ರತಿಯೊಂದು  ಮತದಲ್ಲಿಯೂ  ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ವಿದೆ.  ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ  ದ್ವೇಷ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಾ ಕೊನೆಗೆ ದೇಶವೂ ಇಲ್ಲ ದೇಹವೂ ಇಲ್ಲದೆ ಹೋದ ಜೀವ ದ್ವೇಷ ಬಿತ್ತಿ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ದ್ವೇಷದಿಂದ ದೂರವಿರುವುದೆ ತತ್ವದ ಉದ್ದೇಶ.

ಅದ್ವೈತ - ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಆ ಭಗವಂತನೊಳಗಿರುವ ಸಾಮಾನ್ಯರು ಆತ್ಮಸ್ವರೂಪಿಗಳು ಬ್ರಹ್ಮ ಸ್ವರೂಪ ರು.

ದ್ವೈತ- ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಂದೇ ಗುರುತತ್ವ  ಆದರೂ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಚೈತನ್ಯ ಶಕ್ತಿ ನನ್ನ  ಈ ದೇಹ ಆಳಬೇಕು.ಬೇರೆಯವರ ಚೈತನ್ಯ ಶಕ್ತಿ ನನ್ನ ಆಳುತ್ತಿದೆ ಎಂದರೆ ನನಗೆ  ಒಳಗಿರುವ ಆಶಕ್ತಿಯ ಪರಿಚಯವಾಗಿಲ್ಲದಿರೋದು ಕಾರಣ. ಆ ಚೇತನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ  ನಡೆಸುವವರೆ ನಿಜವಾದ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಗುರು.  ಬೌತಿಕದ ಗುರು‌ ಜೀವನ ನಡೆಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದರೆ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಗುರು ಆತ್ಮರಕ್ಷಣೆಯ ಮಾರ್ಗ ದರ್ಶಕರಾಗುವರು.

ಪರಮಾತ್ಮನೊಬ್ಬನೆ ಆಗಿದ್ದು ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಜೀವಾತ್ಮರನ್ನು  ನಡೆಸುವಾಗ‌  ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕವೇ ಕಾರ್ಯ ನಡೆಸುವುದು.ಕಾಣದ ದೇವರಿಗಿಂತ ಗುರುವೇ ದೊಡ್ಡವರೆಂದರು. ತಾಯಿಯೇ ಮೊದಲ ಗುರು ಎಂದರು.

ಹಾಗಾಗಿ ಜ್ಞಾನದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಯೋಗ ಯೋಗದಿಂದ  ಜ್ಞಾನವಾಗಬೇಕು.ಭೋಗದಿಂದ  ಸತ್ಯಜ್ಞಾನವಾಗದು.ತತ್ವವು ಸತ್ಯದೆಡೆಗೆ ನಡೆಸಿದರೆ ತಂತ್ರವು  ಅಸತ್ಯದೆಡೆಗೆ ನಡೆಸಬಹುದು. ತಂತ್ರದಲ್ಲಿಯೂ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಾಗಿದ್ದರೂ ನಾನು ಇರೋವರೆಗೂ ಪರಮಾತ್ಮನ ದರ್ಶನ  ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕಷ್ಟ. ಹೀಗಾಗಿ ಕಾಣದ್ದನ್ನು ಕಂಡೆ ಎಂದರೆ ತೋರಿಸಲಾಗದು.

ಕಂಡದ್ದನ್ನು  ಕಂಡೆ  ಎಂದು  ಅನುಭವಿಸಬಹುದು. 

ಎಲ್ಲರ ಅನುಭವ ಒಂದೇ ಆಗಿರದು.ಎಲ್ಲರ ಕರ್ಮ ಹಾಗು ಋಣ ಒಂದೇ ಆಗಿರದು. ಆದರೆ ಎಲ್ಲರ ದೇಶ ಒಂದೇ ಆಗಿದೆ.ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ವಿದೆ.ಎಲ್ಲರೂ ಮಾನವರಾದರೂ ಮಾನವೀಯ ಗುಣಜ್ಞಾನದ ಶಿಕ್ಷಣ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಿಗದ ಕಾರಣ ಎಲ್ಲಾ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಾಣುವರು. ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆ ತರಬಹುದು.ಇದಕ್ಕೆ ಪೋಷಕರ ಸಹಕಾರ ಮುಖ್ಯ. ಮುಖ್ಯವಾಗಿ  ಜ್ಞಾನವುಳ್ಳ ಶಿಕ್ಷಕರ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಸರ್ಕಾರದ ಶಾಲೆಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ ಖಾಸಗಿ ಶಾಲೆಗೆ ಅನುಮತಿ ಕೊಡುವ ಬದಲಾಗಿ ಸರ್ಕಾರದ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ  ಸದ್ವಿಚಾರ ಹಂಚುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನಡೆಸುತ್ತಾ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರನ್ನು ಒಂದಾಗಿಸುವ  ಒಗ್ಗಟ್ಟನ್ನು  ಬೆಳೆಸಿದ್ದರೆಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹಳ್ಳಿಯೂ ಉದ್ದಾರವಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

ಹಳ್ಳಿಯನ್ನು ದಿಲ್ಲಿ ಮಾಡೋದಾಗಲಿ ದೇಶವನ್ನೇ ವಿದೇಶ ಮಾಡಿ ರಾಜಕೀಯ ನಡೆಸುವುದೆ ಅಧರ್ಮ. ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಜನರು ಅಜ್ಞಾನದಿಂದ ಹೊರಬರದೆ ರಾಜಕೀಯದೆಡೆಗೆ  ಹೋಗುವರೋ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ  ಒಳಗಿರುವ ರಾಜಯೋಗದ ವಿಚಾರ ತಲೆಗೆ ಹೋಗೋದಿಲ್ಲ. ರಾಜಯೋಗದ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುವವರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ  ಮಂದಿ  ಸಂಸಾರದೊಳಗಿಲ್ಲ. ಸಂನ್ಯಾಸಿಗಳಾಗಿದ್ದು ಅನುಭವವಿಲ್ಲದ ವಿಚಾರ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡಿದರೂ  ಸರ್ವ ಸಂಗಪರಿತ್ಯಾಗಿಗಳ ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ನಿರಹಂಕಾರದ ಶರಣಾಗತಿ ಬಾವನೆ ಮೂಡೋದಿಲ್ಲ. ಪರಮಾತ್ಮನ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಶರಣರು ದಾಸರು ಮಹಾತ್ಮರುಗಳು ನಡೆದ ದಾರಿ  ಅಂತರ್ಮುಖವಾಗಿತ್ತು. ನನ್ನ ನಾ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ರಾಜಯೋಗವೆ ಬೇರೆ ನನ್ನ ಎಲ್ಲರೂ ಕಾಣುವ ರಾಜಕೀಯವೆ ಬೇರೆ.