ಸಾಧನೆ ಯಾವುದು?

ಹೋರಾಟ,ಹಾರಾಟ,ಮಾರಾಟಗಳಿಂದ  ಏನಾದರೂ  ಸಾಧನೆ ಆಗಿದ್ದರೆ ಅದರಿಂದ  ಯಾರಿಗೆ  ಒಳ್ಳೆಯದಾಗಿದೆ ಎನ್ನುವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಭೌತಿಕದಲ್ಲಿ ಮಾಡುವ ಸಾಧನೆಯು ಅಧ್ಯಾತ್ಮದೆಡೆಗೆ  ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರೆ ಉತ್ತಮ. ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಸಾಧನೆಯು ಭೌತಿಕದೆಡೆಗೆ ಎಳೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ  ಅಧಮ.   ಅಧ್ಯಾತ್ಮ  ಆತ್ಮನ ಅರಿವು.ತನ್ನ ತಾನರಿಯೋದು, ನಾನ್ಯಾರೆಂಬುದರ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಹುಡುಕಿದರೂ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಉತ್ತರ ಸಿಗೋದಿಲ್ಲ ಕಾರಣ ನಾನೆಂಬುದಿಲ್ಲ.ಅಗೋಚರ ಶಕ್ತಿಯಾದ ಚೈತನ್ಯವೇ ನನ್ನ ನಡೆಸಿರುವಾಗ ಚೈತನ್ಯವನ್ನು  ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನಾನು ಹೋಗಬೇಕು. ಇದನ್ನರಿಯಲು  ಆಂತರಿಕ ಸಾಧನೆ ಮಾಡೋದು ಕಷ್ಟ ಗುರುವಿನ ಸಹಕಾರ,ಅನುಗ್ರಹ ಮುಖ್ಯ...ಇದಕ್ಕೆ ಜನಬಲ ಹಣಬಲವೇ ಮುಖ್ಯವಾದರೆ ವ್ಯರ್ಥ ಪ್ರಯತ್ನ ಜ್ಞಾನಬಲವಿದ್ದರೆ  ಉತ್ತಮ. ಅಂದರೆ ದೇವರನ್ನು ಹೊರಗೆ ಕಾಣೋ ಪ್ರಯತ್ನ ವ್ಯರ್ಥ. ಕಾರಣ ದೇವರು ನಿರಾಕಾರದ ಶಕ್ತಿ

ಯೇ ಹೊರತು ವ್ಯಕ್ತಿ,ವಸ್ತುವಲ್ಲ.  ಪ್ರಾರಂಭದ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಸಾಕಾರವಿದ್ದರೂ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿರಾಕಾರವಾದರೆ ನಿಜವಾದ ಸಾಧಕರಾಗಬಹುದು.ಹಾಗಾಗಿ ನಿರಾಕಾರ ಬ್ರಹ್ಮನ ಅರಿಯೋ ಸಾಧಕರು ಸ್ವತಂತ್ರ ವಾಗಿದ್ದು ,ಆತ್ಮಾವಲೋಕನ ದಿಂದ  ನಡೆದು ಸಮಾಜದ ಮಧ್ಯೆ ಇದ್ದರೂ ಇಲ್ಲದಂತೆ ತಮ್ಮ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ಸಾಧನೆಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮನ್ನು ತಾವರಿಯೋ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದ ಒಳಗೂ  ಹೊರಗೂ ಆವರಿಸಿರುವ  ಆ ಮಹಾಶಕ್ತಿಯನ್ನು  ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಪರರಿಗೂ  ತಿಳಿಸುತ್ತಾ  ನಡೆದರು. ಅಂತಹ ಮಹಾತ್ಮರಿಂದ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಧರ್ಮ ರಕ್ಷಣೆಯಾಗಿತ್ತು. 

ದೇಶರಕ್ಷಣೆಯ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿಯೂ ಇದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ಉತ್ತಮ.ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ಕಾಣೋರು ಸ್ವದೇಶದಲ್ಲಿ ಕಾಣಲಿಲ್ಲವೆಂದರೆ ಅಜ್ಞಾನ. ಹಾಗೆ ಯಾವ ದೇಶದ  ಮೂಲ ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ ದೇಶದ ಪ್ರಜೆಗಳಲ್ಲಿ ಜ್ಞಾನ ಬೆಳೆದಿದೆಯೋ ಆ ದೇಶದ ಬುಡವನ್ನು ಅಲ್ಲಾಡಿಸಲು ಕಷ್ಟ.ಯಾವಾಗ ದೇಶದ ಪ್ರಜೆಗಳೆ  ಮೂಲವನ್ನು ಅರಿಯದೆ ಹೊರಗೆ ನಡೆಯುವರೋ ಆಗಲೇ ಪರಕೀಯರ ಆಕ್ರಮಣಕ್ಕೆ

ದೇಶ ಸಿಲುಕುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿ ಹೊರಗೆ ಹೋರಾಟ ಮಾಡಿದಷ್ಟೂ ಇನ್ನಷ್ಟು ಸಾವು ನೋವು ಅಶಾಂತಿ,ಕ್ರಾಂತಿಯ ಮೂಲಕ ಜೀವ ಹೋಗಬಹುದಷ್ಟೆ.ಜೀವ ಇರೋವಾಗಲೇ ತಪ್ಪನ್ನು ತಿಳಿದು ತನ್ನ ತಾನು  ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯ.ಹಿಂದಿರುಗಿ ಬರುವುದೇ ಇದಕ್ಕಿರುವ ಮಾರ್ಗ. ನಮ್ಮ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಆಗದಿದ್ದರೂ ಮಕ್ಕಳ ಕಾಲಕ್ಕಾದರೂ ಇದು ಸಾಧ್ಯ ಎನ್ನುವುದಾದರೆ  ಇದಕ್ಕೆ ಸಹಕರಿಸುವುದೇ ಪ್ರಜಾಧರ್ಮ. ಇದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ರಾಜಕೀಯತೆ ಇರಬಾರದು.

ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ದೇಶದ ಈ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಅಜ್ಞಾನದ  ರಾಜಕೀಯವೆ ಕಾರಣ. ಧರ್ಮ ರಕ್ಷಣೆ ರಾಜಕೀಯದಿಂದ ಕಷ್ಟ.ಹಿಂದಿನ ರಾಜರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ರಾಜನೇ ಸ್ವತಃ ಹೋರಾಟಮಾಡಿ  ರಾಜ್ಯರಕ್ಷಣೆ ಮಾಡಿದಂತೆ ಈಗಿನ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳಿಗೆ ಅಸಾಧ್ಯ.ಆದರೂ  ಅವರು ಜನರಿಗಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು  ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಕಾರ್ಯ ರೂಪಕ್ಕೆ ತಂದರೂ ಯಾಕಿಷ್ಟು ಬಡತನ,ಅಜ್ಞಾನ,ಹಿಂಸೆಯ ರಾಜಕೀಯ ಎಂದರೆ

ಅವರಿಗೆ ಧಾರ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನದ ಕೊರತೆಯಿದೆ. ಧಾರ್ಮಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡದೆ ಜನರನ್ನು ಆಳಿದರೆ ಅಧರ್ಮ. ಮಂತ್ರ,ತಂತ್ರ,ಯಂತ್ರಗಳನ್ನು ಮಧ್ಯೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ ಹಣದ ಲಾಭ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ರಾಜಕೀಯ.ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪಡೆದರೆ ರಾಜಯೋಗ.ಇಷ್ಟೇ ವ್ಯತ್ಯಾಸ. ಒಂದು ಆಂತರಿಕ ಶಕ್ತಿ, ಇನ್ನೊಂದು ಭೌತಿಕ ಶಕ್ತಿ. ಹಣವಿಲ್ಲದೆ ಜ್ಞಾನಗಳಿಸಬಹುದು.ಜ್ಞಾನವಿಲ್ಲದೆ ಹಣಗಳಿಸಿದರೆ  ವ್ಯರ್ಥ.

ಶಿಕ್ಷಣವು  ವ್ಯಾಪಾರವಾದರೆ ಆಗೋದೇ ಹೀಗೆ.ಅದರಲ್ಲೂ ಪರಕೀಯರ ಶಿಕ್ಷಣದಿಂದ  ವ್ಯಾಪಾರ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ.

ಸಧೃಡ ಭಾರತ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಬೇಕಾದರೆ ಹೊರಗಿನ ಕಾರ್ಯ ಕ್ರಮಕ್ಕಿಂತ ಒಳಗಿನ ಕಾರ್ಯ ಕ್ರಮಬದ್ದ

ವಾಗಿರಬೇಕು. ಅದು ಜ್ಞಾನದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯವೆನ್ನುತ್ತಾರೆ ಮಹಾತ್ಮರುಗಳು.  ಯಾರನ್ನೂ ಆಳಲು ಹೋಗದೆ  ನಾವು ಯಾರ ಆಳಾಗಿದ್ದೇವೆಂಬ ಅರಿವಿನಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಮುಕ್ತಿ.  ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಅಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ  ಮಾಡಿದ ಯಾವುದೇ ಕಾರ್ಯ ಕ್ರಮ ಕ್ರಮಬದ್ದವಾಗಿರೋದು ಕಷ್ಟ. ನೋಡುಗರಿಗೆ ಮನರಂಜನೆ ನೀಡಬಹುದು.ಆತ್ಮವಂಚನೆಯಾಗಬಾರದಷ್ಟೆ.